SUBAY OLSAM,

NE DÜŞÜNÜRDÜM?

Önce bir saptama yapalım.

1991 yılında TUSİAD bir anket gerçekleştirmiş ve güvenilen kurumların sıralamasını yapmıştı. Ankete katılanların yüzde 41.9’u Meclis’e güven duymadıklarını söylemişlerdi.

2001 yılında, aynı soruyu TESEV yolsuzluk anketinde sormuştu.

Bu defa katılanların yüzde  63’ü  TBMM’ne güven duymadıklarını açıkladılar.

Yani politikacılarımız 10 yıl gibi kısa bir sürede toplumun güvenini büyük bir hızla kaybetmişler. Daha da acısı, prestij erezyonu giderek hızlanıyor.

Günah değil mi?

Bu durumu neden göremiyorlar?

Ülke’nin en önemli bir kurumunu, demokratik sistemin en hayati unsurunu neden yıpratmak istiyorlar?

Sayın Milletvekilleri;

Halka kulak verin.

Toplum size çok kızgın.

Sizler belki seçimi, daha demokratik bir sistem (Partiler yasasınında değiştirilmesi - Tercihli oy getirilmesi vs...) kurulabilmesi için erteletmek istiyor olabilirsiniz.

Ancak, toplumun en az yüzde 90’ı, buna inanmıyor. Girişiminizin altında tamamen kişisel (tekrar aday gösterilmemeniz, seçilemeyecek sıralara konmuş olmanız; partinizin baraj altında kalma tehlikesi gibi...) çıkarlar aranıyor. Seçimi bu nedenle  erteletmek istediğinize inanılıyor.

Bundan dolayı da öfke duyuluyor.

Eminim sizler de bunu  hissediyorsunuzdur.

Adam bar bar bağırıyor.

“Kardeşim, 440 milletvekili geçen ay alkışlarla seçim kararı aldılar. Liderlerinin emirlerine uydular. Eğer istemiyor idiyseler, neden o zaman karşı çıkmadılar da, listeler açıklandıktan sonra ayaklandılar” diye haykırıyor. Bu saatten sonra kimseyi “ülkenin iyiliği için böyle hareket ediyorum”  gerekçesine inandıramazsınız.

Eğer bugün yarın yeterli oy bulup seçimi erteletebilirseniz, hem kendinize, hem TBMM’ne, hem de ülkeye büyük kötülük  yapmış olacaksınız.

Demokrasinin en önemli kurumlarından biri  Sayın Meclis’in prestijini daha da yıkacaksınız. Toplumun, size değil başka kurumlara sığınma, onlara güvenme hislerini arttıracaksınız.

Ekonomik krizi derinleştirecek, faizlerin artmasına neden olacak, yani hepimizin daha da borçlanmasına yol açacaksınız.

Nihayet kendinizi, içinde bulunduğunuz kurumla birlikte küçük düşüreceksiniz,

Yazıktır.

Ayıptır.

Kendinize acımıyorsanız, bari biraz dahi olsa, bütün bu olanakları size sağlayan bu ülkeye acıyın