AB İLE B?œY?œK

PAZARLIK

Uluslararası ili?Ÿkilerde kimse kimseye ucuz mal satmıyor, hediye vermiyor. Hele konu, Türkiye gibi kalabalık (70 milyon) ve fakir (ki?Ÿi ba?Ÿına gelir sadece 3 bin dolar) bir ülke?’nin, dünya?’nın? en zengin klüplerinden birine üye olmak istemesi ise. Bu dev, klübe girdi?Ÿi anda, eski üye ülkelerin çıkarlarını zedeleyecekse, o zaman i?Ÿ daha da güçle?Ÿir. Eski üyeler aday ülkeyi sokmamak veya giri?Ÿini geciktirmek için ellerinden geleni yaparlar. Gözünün üstünde ka?Ÿı oldu?Ÿu gerekçesine kadar, her türlü engellemeyi sürdürürler. ?œstelik, haklıdırlar. Zira Milli çıkarlarını? korumaktadırlar.

İ?Ÿte Türkiye?’nin, AB?’den? katılım müzakerelerinin ba?Ÿlaması için tarih istemesiyle ilgili kavganın? temelinde bu gerçekler yatmaktadır. E?Ÿer Türkiye? AB?’nin üyesi olsa ve kendi? gibi büyük bir ülke kapıyı çalsa, o da aynı direnci gösterir, yeni geleni caydırmaya çalı?Ÿırdı.

Büyük pazarlıklar ba?Ÿlamı?Ÿtır.

AB direnecek, Türkiye bastıracaktır.

Moralimizi bozacak demeçler verilecek, önümüze inanılmaz gerekçeler çıkarılacakır. Aynı durum İngiltere?’nin? katılımı sırasında da ya?Ÿanmı?Ÿ, sonunda İngilizler ısrarcılıkları ve so?Ÿukkanlılıkları sayesinde? kazanmı?Ÿlardır.

ALINGANLI?žI

BIRAKALIM

Bu pazarlıkta? Türkiye?’yi bekleyen birkaç tehlike vardır.?

Kamuoyunun sinirlenmesi, ?“ne yapsak almayacaklar- İstenmedi?Ÿimiz yerde ne i?Ÿimiz var?” gibi alınganlıklar göstermesi ve heyecanını kaybetmesidir.

Oysa tam aksine, bunun hissiyatla hiçbir ili?Ÿkisi olmadı?Ÿına, Türkiye?’nin? hakkını aradı?Ÿı gerçe?Ÿine inanılmalı ve bastırılmalıdır. Di?Ÿe di?Ÿ mücadele edilmeli, AB ba?Ÿkentleri, bunaltma pahasına baskı altına alınmalıdır.

ANCAK, EV ?–DEVLERİ

UNUTULMAMALI

Ancak bütün bunlar yapılırken ba?Ÿka bir tuza?Ÿa? dü?Ÿülmemelidir. ?“Ben elimden geleni yaptım, gerisi AB?’ye aittir?” mantı?Ÿının aldatıcılı?Ÿına kapılınmamalıdır. Zira? Türkiye, her aday ülke için geçerli olan anayasal ko?Ÿulları yerine getirememi?Ÿtir. ?“Bu kadarıyla idare etsinler. Müzakereler ba?Ÿlayınca? geri kalanları tamamlarız?” mantı?Ÿı, AB?’de geçerli de?Ÿildir. Katılma Müzakerelerine ba?Ÿlamak için Kopenhag kriterleri i?Ÿlerlik kazanmalıdır. Yani uygulanmalılardır.

Oysa, ?Ÿu sıralarda gazetelere yansıyan birkaç olay dahi, kriterlerden henüz uzakta? ya?Ÿadı?Ÿımızı ya?Ÿadı?Ÿımızı göstermektedir. Sadece idam?’ı kaldırmak ve ana dilde yayın-ö?Ÿrenim hakkı sa?Ÿlamakla kriterlere uyum sa?Ÿlandı?Ÿı ileri sürülemez.

BU KRİTERLER BİZİ

B?–LMEZ, AKSİNE G?œ?‡LENDİRİR

Bu pazarlıklar sırasında gözden kaçırmamamız gereken birkaç unsur vardır ki, Türkiye?’ye tarih verilmesi konusunda son derece önemlidir. Kopenhag kriterlerine uymak ile gerçekten Avrupalı gibi dü?Ÿünebilmek birbirinden farklıdır.

?–rne?Ÿin,? Milli Güvenlik Kurulu?’nun konumu. Askerin siyasi ya?Ÿam üstündeki a?Ÿırlı?Ÿı ve müdaheleleri bu a?Ÿamada gündeme gelecektir. Sezen Aksu?’nun, Kürtçe ve Ermenice ?Ÿarkı söylemesinin yarattı?Ÿı asker?’li tartı?Ÿma, AB?’nin mantı?Ÿına uyamamaktadır.

?–rne?Ÿin, Manisalı gençlerin davasından tutun, çocuklarına Kürtçe isim koymak isteyenlerin mahkemelere götürülmesine, RT?œK yasasından, i?Ÿkence iddialarına kadar, hala sürdürülen uygulamalar, AB?’deki ku?Ÿkuları arttırmaktadır.

?–rne?Ÿin, Kıbrıs konusunda? bir çözüm bulunamaması ve özellikle dı?Ÿi?Ÿleri bakanının kullandı?Ÿı garip? söylem, Avrupa?’da ?Ÿa?Ÿkınlık yaratmaktadır.

?–rne?Ÿin, HADEP?’in kapatılma olasılı?Ÿı bu ?Ÿa?Ÿkınlı?Ÿı hem arttırmakta, hem AB mantı?Ÿına uymamaktadır.

SONU?‡: AKILCI ?žEKİLDE

HAKKIMIZI ARAYALIM

?–nümüzdeki manzara budur.

Kopenhag doru?Ÿuna (12 Aralık) kadar her adımımızı dikkatli atmak zorundayız.

Gereksiz alınganlıkları bırakmalı ve hakkımızı aramalıyız.

Kopenhag?’da istedi?Ÿimizi elde edemesek dahi, i?Ÿin arkasına bırakmamalı ve ısrar etmeliyiz.

Tekrar edelim?… Kimse kimseye hediye vermez. ?–nemli olan, almasını bilmektir.