DEVLET ?“ANA?” DE?žİL, AKSİNE

GADDAR GARDİYAN GİBİ...

Hemen hergün gazeteleri önüme açıyor, TV haberlerini izliyorum ve hergün aynı ?“yalan rüzgarları?” ile ya?Ÿıyorum.

Herkesin, her kurumun iki yüzü var.

Biri, dı?Ÿa yansıttı?Ÿı bir yüz, di?Ÿeri de gerçek yüzümüz.

Biri pırıl pırıl, ho?Ÿ, uygar, nazik; di?Ÿeri çirkin, kompleksli, gaddar.

T.C. Devletinin de iki yüzü var.

Propagandasını yaparken T.C. Devleti kendini ?Ÿefkat dolu bir anneye benzetiyor.

Son derece sevecen.

?‡ocuklarını koruyup kollayan. Onların daha da büyümeleri için elinden geleni yapan. Birini di?Ÿerinden farklı görmeyen bir anne...

Birde ortada gerçekler var.

Devletin gerçek yüzü ise, ne yazık ki çok gaddar. Devleti olu?Ÿturanlar bizleriz. Devlet adına hareket eden bürokrat, karar alan siyasetçi, kararları uygulayan kolluk güçleri.

Devlet, kompleksli gardiyana benziyor. Dedi?Ÿi dedik, kafası kızınca sopa atan, hizmet etmesi gerekirken vatanda?Ÿı hor gören bir gardiyan gibi davranıyor.

Devlet, ?“hukuk?” kelimesini hiç a?Ÿzından dü?Ÿürmüyor. ?“Hukuk Devleti?” tanımlamasından çok ho?Ÿlanıyor. Oysa, hukuku sadece i?Ÿine geldi?Ÿinde kullanıyor.

İKİ TİPİK ?–RNEK NE DEMEK

İSTEDİ?žİMİ ANLATIYOR

?‡ok uzaklara gitmeden, yakından tanıdı?Ÿımız 1-2 örnek vereyim.

Cıngıllıo?Ÿlu?’nun macerasını biliyorsunuz. Devlete güvenip kasasına Devlet tahvili dolduran ve ardından sıkı?Ÿtı?Ÿında ?“Ben mi sana güvence verdim?” deyip, tahvilerinin parasını ödemeyen Devlet yüzünden batan ve Denizbank?’ı kaybeden Halit ?‡ıngıllıo?Ÿlu?’ndan söz ediyorum.

Di?Ÿeri de, Mehmet Emin Karamehmet?’in ba?Ÿından geçenler.

Bir i?Ÿadamı oldu?Ÿunuzu dü?Ÿünün. Bir karar alıyor ve uyguluyorsunuz. Aradan yıllar geçiyor, kimse size bu konuda bir ?Ÿey söylemiyor. Derken tam 9 yıl sonra birgün bir kanun çıkıyor ve yasa koyucu "ben yeni düzenlemeyi geçmi?Ÿe de uygulayaca?Ÿım" diyor.

Yani oyunun kuralı oyun bittikten sonra de?Ÿi?Ÿiyor.

Kanunların bu ?Ÿekilde de?Ÿi?Ÿtirilebildi?Ÿi bir ülkede kim gelece?Ÿe güvenle bakabilir? Gelecekte ne tür sorumluluklara maruz kalabilece?Ÿini bilmeyen birisi sosyal hayatta, i?Ÿ hayatında nasıl sorumluluk alabilir?

İ?Ÿte ?‡ukurova'nın ba?Ÿına gelen de böyle.

?‡ukurova Grubu Mart 1996'da İnterbank'ı ?‡a?Ÿlar Grubu'na satıyor. Aradan 12 yıl geçtikten sonra, TMSF dönüp ?‡ukurova Grubu'na sen bu i?Ÿlemde sahtekarlık yaptın diyor. Neden çünkü ?‡ukurova Grubu'nun sahibi oldu?Ÿu İnterbank satı?Ÿtan önce ?‡a?Ÿlar'a büyük bir kredi açıyor. TMSF'nin iddiası, ?‡a?Ÿlar'ın bankayı satın almak için gene bankadan aldı?Ÿı krediyi kullandı?Ÿı. Böylece ?‡ukurova'nın kendi bankasının içini dolaylı yoldan bo?Ÿalttı?Ÿı.

Ancak burada iki önemli nokta var.

Bunlardan ilki Türkiye Cumhuriyeti'nin yetkili organları İnterbank satıldı?Ÿında hem kredi i?Ÿleminden, hem de satı?Ÿ i?Ÿleminden haberdar olması. ?–yle ya koskoca banka gizli kapaklı satılmadı ki. Gerekli resmi izinler alınmadan bankanın satılması mümkün de?Ÿil. Madem ortada bir suç vardı, neden kimse çıkıp da olaya müdahale etmedi?

İkinci önemli nokta ise satı?Ÿ i?Ÿlemi yapıldı?Ÿında Türkiye Cumhuriyeti yasalarına göre, banka i?Ÿlemlerine ili?Ÿkin suçların zaman a?Ÿımı bir yıldı. Ancak 9 yıl sonra devlet "hayır karde?Ÿim ben yasayı de?Ÿi?Ÿtiriyorum ve üstelik bu de?Ÿi?Ÿikli?Ÿi geçmi?Ÿe de uygulayaca?Ÿım" diyor.

Bu de?Ÿi?Ÿiklik ne zaman yapılıyor? 1 Kasım 2005'de. Ancak bu da yetmiyor. Bu yasal de?Ÿi?Ÿiklik yapıldıktan sonra da, TMSF a?Ÿzını açmıyor. ?‡ukurova Grubu'na 3,5 yıl boyunca bu konuda hiçbir suçlamada bulunmuyor. ?‡a?Ÿlar'a ait İnterbank 7 Ocak 1999'da Fon'a devredilmi?Ÿ. Yani ?‡ukurova Grubu bankayı sattıktan üç yıl sonra banka devlete geçmi?Ÿ. Devlet bankanın içindeki bütün i?Ÿlemleri biliyor. Fakat hiçbir ?Ÿey yapmıyor.

Peki TMSF ne zaman harekete geçiyor? Mayıs 2008'de.

?žimdi buradaki soru ?Ÿu: Madem bu i?Ÿlem suçtu o zaman neden 1999 yılında yapıldı?Ÿında kimse harekete geçmedi? Diyelim ki o zaman harekete geçilmedi, hukuk anlayı?Ÿına kar?Ÿı bir ?Ÿekilde sonradan oyunun kuralını de?Ÿi?Ÿtirip, zamana?Ÿımını yıllar sonra 20 yıla çıkarıp geriye do?Ÿru yürüten yasa çıktı?Ÿında niye harekete geçilmedi?

Bunun gibi sayısız örnek verebilirim.

Kimi ticaret aleminden, kimi siyasi hayattan.

İ?Ÿin kötü yanı, Devletten hesap da sorulamıyor. ?“Hukuk Devleti?” lafta kaldı?Ÿı için, Devlet adına hareket edenler, istedikleri gibi hoyratça davranabiliyorlar.

Hele buna birde toplumun her zengini hırsız gibi görme alı?Ÿkanlı?Ÿını, zengine yönelik genel dü?Ÿmanlı?Ÿını da eklersek, haksızlıklar adeta ?“Devlettir bu, ister döver isterse sever?” deyi?Ÿiyle ho?Ÿ görülür oluyor.

Ne yazık ki, aynı hoyratlık toplumun hemen her kesiminde görülüyor. Bugün ba?Ÿkalarına yapılanın, yarın kendi ba?Ÿlarına gelebilece?Ÿini dü?Ÿünmeyenler, kimi zaman korkudan, kimi zaman kıskançlıktan Devlete alkı?Ÿ tutabiliyorlar. Taaki, aynı duruma kendileri dü?Ÿene kadar.

Bunları gördükten sonra, ben artık ?“Devlet Ana?” hikayelerine hiç inanmıyorum.