D?œNYA BASINI

T?œRKİYE?’Yİ Y?œCELTİYOR....

Lüksemburg

?

Dün sabah kalktı?Ÿımda kendimi garip hissettim.

?

?4 Ekim günüydü.

?

?“Peki ne oldu ?Ÿimdi?” diye kendi kendimi sorguladım.? İnternet aracılıyla bütün Türk gazetelerinin ba?Ÿlıklarına baktım. Yorumlarını okudum.

?

Türk toplumunun en mutlu ve en güzel günü olması gereken 4 Ekim medyası adeta karanlıklar dünyası gibiydi. İçim kapandı.

?

Hayretler içinde kaldım.

?

Sanki kazanan Türkiye de?Ÿildi. Tam aksine ülke istila edilmi?Ÿ ve İstiklal sava?Ÿı hazırlıklarına girilmi?Ÿti (!) Sanki bu yorumları yapanların çocukları ve torunları yoktu... Sanki hem kendileri hem çocuk ve torunları daha müreffeh bir Türkiye?’de ya?Ÿamayacaklardı... Adeta kara bahtına küsmü?Ÿ, (kader utansın) diye dizlerini döven insanlar ülkesine dönü?Ÿmü?Ÿtük.

?

Kendimi fena hissettim.

?

Bir defa daha, bu ruh haletinde insan yeti?Ÿtiren e?Ÿitim sistemimize kızdım, hocalarımıza kırıldım.

?

?İnsanlarımıza neden barda?Ÿın dolu tarafını da görmeyi ö?Ÿretmiyoruz?

?

Neden bu kültürümüz yok?

?

Ardından Avrupa?’nın ve Amerika?’nın belli ba?Ÿlı gazetelerine geçtim. Televizyonun kar?Ÿısına oturdum. Saatlerce tüm Avrupa? istasyonlarının haberlerini izledim. Yetmedi bazı Arap? ve müslüman ülkelerdeki büyükelçiliklerimizi arayıp? oralarda neler söylendi?Ÿini ö?Ÿrendim.

?

Birden bire dünyam de?Ÿi?Ÿti, içim açıldı.

?

İ?Ÿte o zaman ne kadar kendi küçük dünyamıza? sıkı?Ÿıp kaldı?Ÿımızı, geli?Ÿmeleri ne kadar dar açıdan de?Ÿerlendirdi?Ÿimizi bir defa daha anladım.

?

Genel man?Ÿet ve izlenimleri birkaç ba?Ÿlık altında toplayabilirim.

?

-????????? Avrupa sonunda Türkiye?’ye kapılarını açtı.

-????????? Türkiye 40 yıl sonra Avrupa?’da.

-????????? Müslüman Türkiye? Avrupa?’ya giriyor.

-????????? Türklerin rüyası gerçekle?Ÿiyor

-????????? Avrupa?’nın yeni sınırları Türkiye?’yi içine alıyor.

?

Tümünde, Türkiye?’nin kazandı?Ÿı, yepyeni tarihi bir dönemecin ba?Ÿladı?Ÿı anlatılıyordu.? Abdullah Gül ve Ali Babacan?’ın 3 Ekim geceyarısı Lüksemburg?’daki? AB konsey binasına girerken kar?Ÿıla?Ÿtıkları sahnedeki gibi. Yüzlerce gazeteci, yüzlerce televizyon kamerası ardı ardına yanıp sönen fla?Ÿlar ve çekilen bir resim.

?

İ?Ÿte gerçek buydu.

?

Bir man?Ÿet ve bir resim.

?

Dünyada kimse? ayrıntılarla u?Ÿra?Ÿmıyor.? Büyük resme bakıyor.

?

Dün ve bugünkü Uluslararası haberler ve yorumlarda oldu?Ÿu gibi. Ya?Ÿanan krizler, kar?Ÿılıklı sert demeçler çoktan unutulup gitti bile.? Sonuçta Avrupa kapısından içeri giren bir Türkiye?’nin görüntüsü, verdi?Ÿi sözü tutan bir Avrupa, müslüman bir Türkiye?’yi kapı önündeki bekleme salonundan içeriye alan Hristiyanlar klübü...

?

İ?Ÿte algılanan bu, gerisi bo?Ÿ.

?

Türkiye?’mizde ise önemli bir bölümümüz bunun ne anlama geldi?Ÿini henüz göremiyor.? Bir?Ÿey üretmeden sadece ele?Ÿtiri yapma alı?Ÿkanlı?Ÿı ve tembelli?Ÿi gözümüzü karartmı?Ÿ. Ancak bu körlük uzun sürmeyecektir. Kısa bir süre sonra nasıl önemli bir adım atıldı?Ÿını herkes anlayacaktır.

?

Ba?Ÿta Erdo?Ÿan-Gül ikilisi olmak üzere, bu yolda eme?Ÿi geçen tüm siyasilere, (Menderes-Zorlu ikilisinden Demirel-?‡iller-Ecevit-Yılmaz ve Bahçeli dahil) bürokratlara, i?Ÿ çevrelerine ve medya?’nın ?“inanmı?Ÿlarına?” te?Ÿekkür etmeliyiz. Biz bunu bugün yapmazsak, ilerde tarih bu te?Ÿekkür borcumuzu yerine getirir ve bizim ku?Ÿa?Ÿımız da utancından kıpkırmızı kesilir.

?

Hayırlı olsun.