ASKERİN DOKUNULMAZLI?žI

AZALIYOR, ANCAK...

?

Dü?Ÿündürücü, hatta ?Ÿa?Ÿırtıcı geli?Ÿmeler ya?Ÿıyoruz.

?

Toplumun iç dinamikleri sanki giderek daha bir yerine oturuyor. Sanki normalle?Ÿmeye ba?Ÿlıyormu?Ÿuz gibi bir hava esiyor. Demokratik bir ülkedeki kurumlar ve toplumun çe?Ÿitli kesimleri arasındaki ili?Ÿkiler nasıl ise, bizde de giderek aynı denge oturuyor. Henüz arzulanan noktaya gelmemi?Ÿ olsak dahi, gidilen yön do?Ÿru...

?

Bunu en çok gazete sayfalarında gözlüyorum.

?

Eskiden, A?Ÿustos ayının en gözde konusu Askeri ?žura toplantıları olurdu. Günler öncesinden yayın ba?Ÿlar, kimlerin emekli, kimlerin rütbe atlayaca?Ÿı konu edilirdi.? ?œst rütbeye terfi edenlerle, komutanlı?Ÿa atananların resimleri büyük büyük kullanılırdı. ?–vgü dolu cümlelerle bezenmi?Ÿ haber-yorumlar yayınlanır ve göreve gelen yeni komutanlar sayesinde? ülkemizin çok daha rahat edece?Ÿi (!) yazılırdı.

?

Hele Kuvvet komutanı veya Genelkurmay Ba?Ÿkanı de?Ÿi?Ÿirse, artık sayfalar dolusu yayın yapılırdı.

?

Bu tutumun temelinde, ?Ÿirin görünme çabası vardı.

?

Siyasiler gerekti?Ÿinde yerden yere vurulur, en sert ele?Ÿtiri oklarına hedef edilir, ancak askere katiyyen dokunulmazdı. Asker sadece methedilir, yüceltilir ve göklere çıkarılırdı.

?

Bütün bu yakla?Ÿımlar, farklıla?Ÿmaya ba?Ÿladı.

?

Eminim sizlerinde dikkatinizi çekmi?Ÿtir. Bu yılki Askeri ?žura toplantıları eskisi gibi görkemli? ?Ÿekilde yansımadı. Kuvvet Komutanlı?Ÿı de?Ÿi?Ÿimi ya?Ÿanmasına, ?Ÿura kararını be?Ÿenmedi?Ÿi için bir Korgeneralin istifa etmesine ra?Ÿmen, haberler eskiye oranla? çok küçük yer bulabildiler.

?

Aslında normali de buydu. Hatta daha da küçülmesi gerekir. Hiçbir batılı ülkede, bırakın Kuvvet Komutanlıklarını, Genelkurmay Ba?Ÿkanlarının de?Ÿi?Ÿimi dahi gazetelere pek konu olmaz. Haberi verilir, o kadar.

?

Bizdeki fark, askerin ülke siyaseti üzerindeki etkinli?Ÿinden kaynaklanır. Askeri bu üstün konumda tutmaya hem medya, hem de bazı sivil kesimler özel çaba harcamı?Ÿlardır.

?

Peki ?Ÿimdi ne de?Ÿi?Ÿiyor?

?

?žimdi ne oluyor da, örne?Ÿin medya dahil, önlerinde hazır duran bazı sivil çevreler dahi, askeri ele?Ÿtirebiliyorlar?

?

Komutanlardan biri bir konu?Ÿma yaptı mı, herkes susardı. Abuk sobuk bir ?Ÿey söylenmi?Ÿ olsa dahi, görmezden, duymazdan gelinirdi.

?

?žimdi öyle mi?

?

Tam aksine, zamanı geldi?Ÿinde Komutan zehir zembelek ele?Ÿtirilere maruz kalıyor. İleri sürülen fikirler çürütülüyor ve ?“bu ?Ÿekilde konu?Ÿmaya hakkı olmadı?Ÿı?” en devletçi veya askerci gazeteler veya yazarlar tarafından ileri sürülüyor.

?

AB?’nin Kopenhag Kriterlerine uyum? nedeniyle, askerin hesapları artık? kontrole tabi tutuluyor... Bir zamanların kudretli Milli Güvenlik Kurulu Genel Sekreterli?Ÿinin içi bo?Ÿaltılıyor, genel sekreterli?Ÿine bir sivil getiriliyor... Silahlanma? politikalarına sivil otorite giderek daha fazla karı?Ÿıyor... Kıbrıs politikasında askerin benimsedi?Ÿi yakla?Ÿım, sivil otorite tarafından be?Ÿenilmiyor ve tam aksi bir yakla?Ÿım uygulanıyor... Kuzey Irak ve Kürt politikalarında yıllardır karar veren makam konumundaki asker, bu alanlardan da elini bir oranda çekiyor.

?

?–zetle, askerin eski dokunulmazlı?Ÿı giderek azalıyor.

?

Bu genel de?Ÿi?Ÿimin nedeni de, Türkiye?’nin kendi içinde kabuk de?Ÿi?Ÿtirmesidir. Avrupa Birli?Ÿine ko?Ÿan bir Türkiye?’nin kendi iç dengelerini yerli yerine oturtmasıdır.

?

Bu geli?Ÿmenin en güzel yanı, Askerin de gerçekleri görmesi ve direnmemesidir.

?

Bu olumlu sürecin uzun vadede de devam etmesi ve yeni yol kazalarıyla? kar?Ÿıla?Ÿılmamasının tek ko?Ÿulu ise, Sivil toplumun sorumlulu?Ÿu yüklenmesidir.

?

Yani, laik-demokratik sisteme, Cumhuriyetin duyarlıklarına sahip çıkmasıdır. Eskiden en basit olumsuzlukta ?“Pa?Ÿam neredesin, ülke elden gidiyor?” diyenler, bugün görevi kendileri yüklenirlerse ülkede dengeler tam anlamıyla yerine oturur. Aksi halde, hepimiz kaybederiz...

?

Zira bütün bu geli?Ÿmelere bakıp, Askerin dokunulmazlı?Ÿının azaldı?Ÿını görüp ?“Tamam, artık asker elini aya?Ÿını çekiyor. Koruma kollama görevinden vazgeçiyor?” diyerek hesap yapmaya kalkanlar çok yanılırlar.

?

Asker, AB kriterlerine uyacaktır. Ancak laik düzen ve ülke bütünlü?Ÿü gerçekten tehlikeye girdi?Ÿi taktirde yine ?“koruyucu?” görevini yerine getirecek, yine Cumhuriyetin temel sistemini koruyacaktır.

?

Bu konuda kimsenin ku?Ÿkusu olmamalıdır.