HEMEN NAKİT ÖDÜL

BEKLEMEYELİM...

Bilmem sizin de dikkatinizi çekiyor mu, bazı çevrelerde eski bir hastalığımız nüksetti. Genlerimize işlemiş geleneksel bir aceleciliğimiz, sabırsızlığımız vardır. Şu sıralarda bazı yazarlarımız ve sesini duyurabilen bazı çevreler durmadan tekrarlıyorlar:

“Kıbrıs Türkleri plana EVET dediklerine göre, şimdi hemen ödüllendirilmeli, Rumlar ise dövülmelidir. “

Bu mantık çizgisi öylesine kontrolden çıkmak üzere ki, sonucun hemen elde edilmesi gereğine kadar gidiyor. Yani, Avrupa Birliği Bakanlar Konseyi veya liderlerinin  Rumları yerden yere vurması, karşılığında da Türk tarafının derhal ödüllendirilmesi bekleniyor.

Oysa Uluslararası ilişkiler, ne aceleciliği ne de sabırsızlığı kaldırır.

Beklememiz ve oyunu kurallarına göre oynamamız gerekiyor.

Bu arada, Lüksemburg’daki AB konseyi toplantısı sonrasında ve özellikle  genişlemeden sorumlu komiser Verheugen’in açıklamaları önemli gelişmelerin hazırlandığının işaretleriyle doluydu.

Verheugen, KKTC’nin yanlızlıktan kurtarılması ve Rumların HAYIR oyundan dolayı cezalandırılmaması gerektiğinin yeniden altını çizdi. “Dün dündür, bugün bugündür“ demedi. AB Komisyonu’nun bu konuda yeni bir önlem paketi hazırlayacağını da sözlerine ekledi.

Basın toplantısındaki açıklamaları, AB Komisyonu’nun kafasındaki yaklaşımın ana çizgilerini de belirledi.

Buna göre, KKTC  bir devlet olarak tanınmayacak. Buna karşılık, adı konmadan ayrı bir birim gibi ayrı ilişki kurulacak. Yani Rumlar, Kıbrıs’ın tümünü temsil edemeyecekler. Komisyon, Türk bölgesine uygulanan, özellikle ticaret ve turizm alanındaki ambargoların kalkmasını sağlayacak. Bugünkü Yeşil Hattın da, Kıbrıs’ı ikiye bölen bir sınır gibi kalacağı anlaşılıyor. Aynı şekilde yardımlar da, KKTC’ye Rum hükümeti üzerinden değil, direkt olarak akacak.

Hepimizin hazırlıklı olmamız gereken nokta, bundan böyle belirisizliklerle dolu bir döneme girdiğimizdir. 30 yıldır alışkın olduğumuz veriler ve koşullar artık değişiyor. Bunun yerine, yaratıcılık ve vizyon gerektiren politikalar üretme dönemi başlıyor. Eğer bu politikaları bizler oluşturmazsak, başkaları önümüze koyacak.

En büyük tehlike de bu...