T?œRKİYE DE?žİ?žİYOR,

FARKINDA DE?žİLİZ...

?

Türkiyemizde günlük konular, konu?Ÿulan ki?Ÿi veya olaylar büyük bir hızla de?Ÿi?Ÿiyor.? Ancak bizler henüz yeterince farkında de?Ÿiliz.

?

Eski ile bugün arasındaki farkı daha iyi anlatabilmek için, örnekleme yapmak istiyorum.

?

Herhalde son 30-35 yılımızı (ANAP?’ın 83 sonrası yakaladı?Ÿı? 4-5 yıllık ço?Ÿunluk iktidarı hariç) koalisyonlu yönetimler, örtülü veya açık askeri müdahelelerle geçirdik.

?

Hergün evimize giren gazetelerin temel hammaddesi, koalisyon partileri arasındaki gerilimler, birbirine ters dü?Ÿen politikalar ve bunun sonucu olarakta, kimin ne dedi?Ÿi idi.

?

Bir siyasi kriz (ki, hiçbir zaman eksik olmazdı)? ba?Ÿladı mı, hemen herkes i?Ÿini gücünü bırakır ve ?“bakalım ne olacak??” sohbetlerine girerdi. Liderler ardı ardına demeç verirler, onlar olmazsa koalisyona dahil politikacılar konu?Ÿurlardı. O da olmazsa, muhalefet kükrerdi.

?

Politikacılar konu?Ÿtukça, bizler de birini destekler, di?Ÿerini ele?Ÿtirirdik. Kriz uzarsa, i?Ÿin gidi?Ÿine? göre, bürokrasi de hemen kokuyu alır ve devlet mekanizmasi dururdu. Kimse imza atmaz, karar almaz ve koalisyonun bozulup bozulmayaca?Ÿının hesapları yapılırdı. Medya da bu kriz ortamında demeç fırtınası içinde kamuoyunu beslerdi.

?

Kriz olmasa bu defa, koalisyon ortakları arasındaki yakla?Ÿım farkları aranır ve yine ?“kim ne dedi??” gazetecili?Ÿi ön planda tutulurdu.

?

Hele i?Ÿin içine bir de ?“Askerde huzursuzluk?” man?Ÿetleri girdi mi, günlük ya?Ÿamımız tümüyle Ankara?’da kimlerin ne dediklerine endekslenirdi. Adı verilmeyen bir komutanın bir sözü, ona Ba?Ÿbakan veya bir bakanın yanıtı, gündemin tek maddesi olurdu.

?

Bütün bunlara bir de 70?’lerin sa?Ÿcı-solcu terörünü, ardından da 80-90?’lardaki PKK terörünü ekleyin...

?

İ?Ÿte yıllarımız böyle geçti.

?

Medya bu olayları yansıttı, bizler de konu?Ÿtuk durduk...

?

?

BUG?œN DURUM

GİDEREK DE?žİ?žİYOR...

?

?žimdi bir de? bugüne bakalım.

?

Elimizde? (medya açısından bakarsak) potansiyel? kriz olarak ne var?

?

Bir Türban, bir de İmam Hatip.

?

Bu konularda da hükümet çok dikkatli gidiyor. Bir ara gereksiz bir İmam Hatip krizi çıkarır gibi oldu, ancak onu da son dakikada dondurdu. Türban?’ı da -?Ÿimdilik- askıya almı?Ÿ gibi görünüyor. Durum böyle olunca, Asker-Hükümet krizi olasılı?Ÿı da ortadan kalkıyor.

?

?‡ok ?Ÿükür terör yok.

?

Dikkat edecek? olursanız, eskiden tüm medyanın projektörleri altında yapılan Askeri ?žura toplantıları dahi, medya?’da eski yerini bulmuyor. Türk Silahlı Kuvvetleri, demokratik bir ya?Ÿamda olması gerekti?Ÿi kadar ilgi topluyor.

?

Ekonomi, IMF ile üç yıllık yeni bir stand-by yapılaca?Ÿı açıklandıktan sonra daha da sakinle?Ÿti.

?

?‡o?Ÿunluk hükümeti içinde herhangi bir kutupla?Ÿma veya bölünme i?Ÿareti yok. Hırçın ve güçlü bir muhalefet de yok.

?

Kıbrıs Ege veya kom?Ÿularımızla ili?Ÿkiler konularında da artık eski krizler, eski iti?Ÿmeler kalmadı.

?

Sonuç olarak, Türkiye normalle?Ÿiyor. Kriz endeksi giderek dü?Ÿen bir ülke konumuna giriyor. ?œstelik, hiç de?Ÿilse orta vadede bu gidi?Ÿin de?Ÿi?Ÿmeyece?Ÿi izlenimi kamuoyunda yaygınla?Ÿıyor.

?

Hele 17 Aralık?’ta Avrupa Birli?Ÿi ile tam üyelik müzakerelerine ba?Ÿlayacak bir Türkiye, daha da normalle?Ÿecek, siyasi ve ekonomik krizlerden uzakla?Ÿacak. (Tabii rahat batar da, olmadık konularda krizler üretmezsek...)

?

Bu de?Ÿi?Ÿimi kamuoyu, bizlerden (medya) daha çabuk farketmi?Ÿ gibi gözüküyor. Bizler geri kalıyoruz.

?

Peki ?Ÿimdi ne yapaca?Ÿız. (!)

?

Neyin dedikodusu ile me?Ÿgul olaca?Ÿız?

?

Nasıl komplo teorileri üretece?Ÿiz?

?

?“Bugün gündem bombo?Ÿ?” cümlesi hemen hergün, her haber merkezinde tekrarlanıyor.

?

Henüz de?Ÿi?Ÿimi tam olarak kavrayamadık. Siyasilerimizden 1-2 kriz bekler gibi bir halimiz var.

?

Oysa de?Ÿi?Ÿim zorunlu?Ÿu kendini giderek hissettiriyor. Artık demeç gazetecili?Ÿi, kulaktan dolma haberlerin yazıldı?Ÿı dönemin kapandı?Ÿı apaçık ortada.

?

Bu de?Ÿi?Ÿimi, biz medya olarak yakaladı?Ÿımız zaman ülke çok daha büyük bir hızla kabuk de?Ÿi?Ÿtirecek.