312-59 daki de?Ÿi?Ÿikliler için neden bu kadar gürültü çıkarıldı?Ÿı, MHP'nin bu tutumla neyi ispatladı?Ÿı anla?Ÿılamadı. Sonunda 3-4 kelime de?Ÿi?Ÿikli?Ÿi ile ideal olmasa bile bir yere varıldı. AB'den izleyenlerin bir bölümü ise memnun oldu, di?Ÿer bölümü hayal kırıklı?Ÿına u?Ÿradı.
Haftalardır süren 312-159 kavgası bazı gerçekleri daha netle?Ÿtirerek ortaya çıkardı:
- ANAP, demokratikle?Ÿme ve AB ile ili?Ÿkiler konusunda, ortaklarıyla kavga etmek pahasına, bayraktarlı?Ÿını elden bırakmayaca?Ÿının en açık sinyalini verdi. Mesut Yılmaz önümüzdeki dönemde ve gelecek seçimlerde partisinin propagandasını bu iki unsura ba?Ÿlayaca?Ÿını gösterdi.
- MHP, koalisyonu yıkmadan, demokratikle?Ÿmenin belirli sınırlar içinde tutulması ve özellikle hem askerden hem de kendi kadrolarından kaynaklanan duyarlıkların korunmasında ısrarlı olaca?Ÿını gösterdi. Yani muhafazakar yakla?Ÿımını koruyaca?Ÿının en belirgin i?Ÿaretini verdi. (aynı tutumun Kıbrıs konusunda gösterilmesi beklenmelidir)
- DSP, tutum almaktan çok, koalisyonu sürdürmek için denge ve uzla?Ÿı politikalırının temsilcisi olmayı tercih etti?Ÿini gösterdi.
- AKP, ülkenin uzun vadeli çıkarlarına daha uyumlu bir politika izleyece?Ÿi izlenimini verirken, DYP ve Saadet hala kör muhalefeti tercih eden iki parti olarak belirdiler.
Kimsenin anlayamadı?Ÿı nokta MHP'nin ısrarıydı. Yapılan de?Ÿi?Ÿiklikleri aslında MHP'liler de kabul ediyorlardı. Ancak nedense, ANAP ile çeki?Ÿme u?Ÿruna tutumlarını de?Ÿi?Ÿtirmediler.
Bundan ne kazandılar?
Muhafazakar çevrelerden alkı?Ÿ almanın pek ötesine geçemediler.
Türkiye'yi tek ba?Ÿına yönetecek bir olgunlu?Ÿa henüz ula?Ÿamadıkları tekrar ortaya çıktı.
AB'DEN TARTI?žMALAR NASIL İZLENDİ
Ankara'daki 312-159 uncu madde tartı?Ÿmaları Avrupa'nın çe?Ÿitli ba?Ÿkentlerinde çok farklı biçimlerde izlendi.
Avrupa Birli?Ÿinde Türkiye'den yana olanlar, Türkiye'nin tam üyeli?Ÿini isteyenler Kopenhag kriterlerine uyum sa?Ÿlamasını arzuluyorlar.
Birde ?memnun olmayanlar grubu? var.
Bunlar, 312 ile 159'un hiç de?Ÿi?Ÿmeden kabul edilmesini istiyorlardı. Böylece, Türkiye'nin hem içerde, hem dı?Ÿarda ba?Ÿının a?Ÿrımasını bekliyorlardı.
Bu gruptakiler da çe?Ÿitli alt kesitlere ayrılıyorlar.
Bir bölümü, Türkiye'nin Avrupada yerinin bulunmadı?Ÿına inananlardan olu?Ÿuyor. Kimi, ba?Ÿkentlerdeki resmi çevreler, kimi siyasetçi, kimi bürokrat. Bu ki?Ÿiler, Türkiye'nin Kopenhag kriterlerine uyum sa?Ÿlayamaması umuduyla ya?Ÿıyorlar. Zira bu tutum ?Biz AB'ye üyelik istemiyoruz? anlamına gelecek. Böylece Ankara'yı AB'de görmek istemeyenler hiç zorlanmadan hedeflerine ula?Ÿacaklar. Türkiye'yi reddetmek veya önünü kapatıp ili?Ÿkileri zora sokmanın riskleri olmayacak. Türkiye kendi kendini saf dı?Ÿı edecek. İ?Ÿte memnuniyetleri de bundan kaynaklanıyor.
Bir di?Ÿer grup ise, T.C. Devleti ve toplumun rahat etmesini istemeyenlerden olu?Ÿuyor. Bunlara göre, Türk toplumu sürekli gerilim içinde ya?Ÿamalı, çe?Ÿitli kesimler arasında çatı?Ÿma çıkmalı ve Devlet'e kar?Ÿı tepki artmalı. Türkiye gerilsin, Devlet ile toplum sürtü?Ÿsün ve sonunda rahat ve huzur bozulsun.
Türkiye bu tuzaklara dü?Ÿmekten kurtuldu. Ortaya çıkan metin kimilerini tatmin etmeyecektir. Yetirli bulunmayacak ve ele?Ÿtiri ya?Ÿmuruna tutulacaktır.
O kadar da önemli de?Ÿil. ?–nmeli olan, yapılan de?Ÿi?Ÿikliklerin yargıçlar tarafından sa?Ÿlıklı ?Ÿekilde uygulanmasıdır. Kısıtlayıcı de?Ÿil fikir özgürlü?Ÿünü yaygınla?Ÿtırıcı yönde yorumlanmasıdır. Kitap toplama döneminin kapanması, insanların görü?Ÿlerinden dolayı hapse atılmalarının önlenmesidir.
312 ve 159 gibi maddelere ihtiyaç duyulmayaca?Ÿı bir Türkiye'yi olu?Ÿturana kadar, ileri yönde mütevazi dahi olsa bir adım daha atılmı?Ÿ oldu. Yine sorunlar ya?Ÿayaca?Ÿız ancak eskisi kadar mu?Ÿlak bir ortamda kalmayaca?Ÿız.
