ONLARIN KAFASI DA

ÇOK KARIŞIK…

Bizim kafamız karışık da, DTP’lilerin kafaları sanki çok mu net?

Nerede!

DTP’yi yakından incelediğiniz zaman, bu partinin ne kadar güçlükler içinde çalıştığını hemen anlayıveriyorsunuz.

İdeolojik farklılıklardan tutun da, genel yaklaşım farklılıklarına kadar çeşitli eğilimler var. Bazen birinin dediğini, diğeri kabul etmiyor. Bu görüş ayrılıkları zaman zaman saklanamaz ölçülere varıyor.

Tabii bütün bunların ötesinde, DTP’yi baskı altında tutan birçok unsur var.

Bir yandan İmralı unsuru var. Öcalan’ın dediği dediktir ve hiçbir eleştiri kabul etmez. Kendi gibi düşünmeyenler veya verilen direktifleri uygulamayanlar gözden düşer. Gözden düşen de, bir süre sonra unutulur gider.

Sadece İmralı mı?

Bir de PKK baskısı vardır.

Örgüt, siyasi arenada kendinin önüne hiçbir kurumun geçmesini kabul etmez. Seçtiği isimlerde de, tam bağlılık arar.

Üstelik bir tek PKK da yok. Birkaç PKK var. Kandil Dağı var. Her birinin beklentileri ve yaklaşımı da farklıdır ve partinin uyum göstermesi istenir.

Bütün bunlar yetmiyormuş gibi, bir de Avrupa’daki teşkilatın görüşlerinin dikkate alınması gerekir.

Açıkçası, tam bir deli kazanı.

Bu köşede daha öncede dikkatinizi çekmeye çalıştım. DTP’li olmak ve tutarlı bir politika izlemek, kurumlaşabilmek, bu koşullarda son derece güç.

DTP Meclis’e girdiği için, bundan böyle parti içi gelişmelerini daha yakından izleyeceğiz. Ne olduklarını, ne olmadıklarını ve güçlüklerini daha yakından göreceğiz. DTP belirli bir çizginin ötesinde etkinlik elde etmesin diye, PKK’nın nasıl elinden geleni ardına koymayacağını bire bir izleyeceğiz.

“Canım, adamların güçlüklerinden bize ne” diyebilirsiniz.. Ancak unutmamamız gerekir ki, DTP’yi PKK’nın eline bırakmamak çıkarımıza değildir. TBMM’yi bir kavga alanına dönüştürmek de ülkemizin çıkarına değildir.

Karşılıklı olarak birbirimizi ne kadar iyi anlarsak, o kadar olumlu adımlar atabiliriz. Yoksa birbirimizi döverek, hırpalayarak bir yere varamayız.

İşte bütün bu nedenlerle, Türkiye’nin önünde son derece önemli ve son derece umutlu bir dönemin açıldığını kolaylıkla söyleyebiliriz. Yeter ki, ne istediğimizi iyi bilelim.

Üzüm mü yiyeceğiz, yoksa bağcıyı mı döveceğiz?