GÜL KAYBETTİ…

Abdullah Gül Cumhurbaşkanlığı Köşkü’ne çıkarken,  siyaset açısından kaybetti. Eğer Salı günkü grup toplantısını izledinizse, sizler de farkına varmışsınızdır.

Başbakan adayını açıklarken, Gül bir süre hiç de memnun değilmiş gibi göründü. Sonradan, alkışlar başlayınca önce gözleri doldu, ardından gazetecilerin karşısına geçtikçe değişti. Turlarla birlikte de yepyeni bir Gül ile karşılaştık. Belki hala içinden “Benim ne işim var burada? Ben, Cumhurbaşkanı olmak istemiyordum ki. Benim idealim siyaset yapmaktı. Büyük planlarım vardı. Ben bu ülkeyi AB’ye taşımak istiyordum” diyordu, ancak artık yapabilecek başka bir şeyi kalmadığı için, önündeki işe sarılmak zorundaydı.

Bence de Abdullah Gül, uzun vadede, Cumhurbaşkanlığı seçimi oyununun içinde kaybeden taraf veya en büyük fedakarlığı -özveriyi- gösteren kişi oldu. Nedeni de, 7 yıllık Cumhurbaşkanlığı’ndan sonra yeniden siyasete geri dönmenin güçlüğüdür.

Abdullah Gül, Başbakan olmak istiyordu.

Bunu da, kafasındaki planlarını gerçekleştirebilmek için yapmak istiyordu.

Türkiye’yi Avrupa Birliği’ne taşımak, onun en önemli hedefiydi. Bunu gerçekleştirebilmek için de kafasına koyduğu reformlar vardı. Türkiye’de AB’yi destekleyenler açısından da, Gül’ün Cumhurbaşkanlığı makamında siyaseten etkisizleşmesi çok büyük kayıptır. Ak Parti içinde kimse Gül kadar AB’ye inanmamıştır. AB için gereken adımları onun kadar ısrarla takip etmemiştir. Cumhurbaşkanlığı mevkiinde de, AB konusuna gereken önemi verecektir, ancak siyasetin içinde olduğu kadar etkili davranamayacaktır. Zira, kim Başbakan ise, düdüğü o çalmaktadır. Erdoğan da AB’yi istemektedir, ancak Gül kadar ısrarlı değildir. Olaya daha çok pragmatik açıdan bakmaktadır. Sıkıştığı anda AB projesini bırakabilecek bir izlenim vermektedir.

Gül’ün ise istemediği halde, sırf partisini güç duruma düşmekten kurtarmak adına, sırf yol arkadaşlarının ısrarı üzerine bu makamı kabul etmek zorunda kaldığını kolaylıkla söyleyebiliriz. Özveriden söz ediyorsak, gerçek özveride bulunan kişinin Erdoğan değil, Gül’ün olduğunu vurgulayabiliriz.

İşte bu açılardan bakıldığında da, Gül’ün ve Türkiye’nin kaybettiğini söyleyebiliriz.