ATİNA, AB SAYESİNDE

BİZE TUR BİNDİRİYOR

ATİNA

Geçen haftasonu, Türkiye-AB konusunu işleyen büyük bir konferans için Atina’daydım. Ardından, hafta sonunu da, etrafı dolaşarak geçirdim. Yunanistan’daki gelişmeyi, Yunan halkının nasıl zenginleştiğini gördükçe, hem gıpta ettim, hem de kendimiz açısından üzüldüm.

Yunanistan, Avrupa Birliğine tam üye olalı 25 yıl oldu. Daha önceki Yunanistan ve Yunan halkını biliyorum. Bugünkü duruma bakınca, aradaki müthiş farkı görmemezlikten gelemiyorum.

Türkiye ile Yunanistan, 1940’lardan itibaren el ele yola çıktılar. Batı dünyası (ABD ve Avrupanın büyükleri) ikisine aynı muamele edilmesine çok dikkat ederdi. Birlikte OECD’ye, Avrupa Konseyine ve NATO’ya  sokuldular. O dönemlerde, Yunanistan kendini Avrupalı görmezdi. Türkiye’den hem ürker, hem de nefret ederdi.  Yunan halkı orta halliydi. İki ülke ve halkları arasında, zenginlik veya mantalite açısından büyük fark yoktu. Ankara, büyüklüğü sayesinde Atina’yı itip kakardı. Bu gerçekleri biliyorum, zira 1960’tan itibaren sık sık Atina’ya giderdim.

Türkiye ile Yunanistan’ın yolları, Atina’nın 1983’te AB’ye tam üyeliğiyle birlikte ayrıldı.

Aradan çeyrek asır geçtikten sonraki manzara çok farklı. Bugün Yunanistan, Türkiye’ye 25 tur bindirmiş durumda. Biz AB’ye giremediğimiz sürece, daha da bindireceğe benziyor.

Bugün Yunan halkı kendini artık ezik görmüyor. Tam aksine kendilerini “Avrupalı” görüyorlar. Kendilerine güven gelmiş. Artık, Türkiye’nin büyüklüğünden ve gücünden de korkmuyor. AB sayesinde güvende hissediyor.

Kıbrıs sorununu da, çok akıllı biçimde AB’ye ihale etmiş ve rahatlamış. Eskiden tek başına Türkiye ile mücadele ederken, bugün onun yerine AB mücadele ediyor.

Türkiye ile diyaloğunda, Yunan mantığı değil, Avrupalı mantığını kullanıyor. “Biz Avrupalılar için hukuk herşeyden önemlidir” diyor. AB müktesebatını benimsediğinden dolayı, dünya’ya “Yunanistan” etiketiyle değil, “AB üyesi Yunanistan” etiketiyle açıldığı için, sözünü daha iyi anlatabiliyor.

Türkiye’ye “Nasıl AB’li olunur” dersi veriyor. Eski Yunanistanı bilen, benim gibilerini bu yaklaşım hem  çıldırtıyor, hem de şapka çıkarttırıyor.

Küçücük Yunanistan’ın, AB üyeliği sayesinde, hatta çok büyük fedakarlıklarda bulunmadan Türkiye’ye tur bindirmesini üzülerek izliyorum.

Kendi kendime “Neden bizim bir Karamanlis’imiz (Yunanistan’ı gözü kara şekilde AB’ye sokan lider) ve Simitis’imiz (Kıbrıs’ı AB’ye sokan lider) yok. Neden  vizyonlu lider yoksunuyuz” diyorum.

Yunanistan’daki değişimi gördükçe, Türkiye’nin Avrupa’ya yönelik yürüyüşünün önemine daha da çok inanıyorum. Bir gün bizlerin de, etrafımızdakilere tur bindirmeye başlayacağımıza ve Yunanistan ve diğerleriyle de aramızdaki turları azaltacağımıza olan güvenim artıyor.