AB HEM A?žLIYOR,

HEM HAYIR DİYEMİYOR...

Avrupa Birli?Ÿinde bir tek ülke dahi, içine sindirerek, inanarak ve içtenlikle Türkiye?’nin tam üyeli?Ÿini istemiyor. Ne kamouoyu, ne 25 üye? ülke hükümeti Türkiye?’yi kucaklamaya hazır.

Bu bir gerçek.

Ancak bütün bu olumsuzlu?Ÿa ra?Ÿmen, Türkiye?’ye HAYIR demenin güçlü?Ÿü hergeçen gün artıyor. Her geçen gün? Avrupa, deh?Ÿet bakı?Ÿları arasında Türkiye?’nin biraz daha yakınla?Ÿtı?Ÿını görüyor.

Türk kamuoyu ve hükümeti bu konuda öylesine tutkulu, öylesine istekli ve öylesine heyecanlı ki AB yetkilileri hem ?Ÿa?Ÿkınlık duyuyor, hem de bu baskı kar?Ÿısında dirençleri giderek azalıyor.

Belçika Ba?Ÿbakanı Guy Verhofstadt bana aynen ?Ÿöyle söyledi: ?“...O kadar istiyorsunuz ki, bir toplumun bu kadar istedi?Ÿi bir?Ÿeyin önünde durmamız imkansızla?Ÿıyor...?”

Türkiye bastırdıkça, Avrupa Birli?Ÿi sıkı?Ÿıyor. Türkiye, uyum yasalarını çıkarıp reformlarını sürdürdükçe AB ?Ÿa?Ÿkın kalıyor.

?œstelik giderek, Türkiye?’nin? geli?Ÿini yava?Ÿlatacak gerekçeler de bulunamıyor. Daha do?Ÿrusu, bu saatten sonra, bu kadar istedikten sonra Türkiye?’ye HAYIR demenin çok pahalıya mal olaca?Ÿı açıkça görülüyor. ?

Sonuçta, AB giderek çaresizle?Ÿiyor.

ANKARA ANLA?žMASINI

İMZALAMAZ OLSAYDIK...

?‡e?Ÿitli çevrelerde hep aynı yakınmayı duydum.

?“1963?’te dünya ko?Ÿulları bamba?Ÿkaydı. Bizde Türkiye ile Ankara anla?Ÿmasını o günün? ko?Ÿullarında ve 6 üyeli bir ekonomik? toplulukken imzaladık. Oysa bugün 25 üyeli dev bir siyasi grubuz. Türkiye?’yi hazmedebilmemiz çok güç. Mi?Ÿdemize oturacaktır.?”

?–zellikle muhafazakarlar ?“elimiz kırılsaydı da imza atmasaydık?” demeye kadar gidiyorlar. Ancak aynı zamanda, Türkiye?’yi durduramayacaklarını da görüyorlar.

?“Hem a?Ÿlarım, hem giderim ?“ deyi?Ÿi gibi, hem a?Ÿlıyorlar hem de HAYIR diyemiyorlar...