T?œRKİYE NE YAPMALI,

NE YAPMAMALI?

2004 Avrupa açısından ?“Türkiye yılı?” olacak.

?“İlk heyecan?” Aralık ayındaki? KKTC seçimlerinde ya?Ÿanacak. Muhalefet kazandı?Ÿı taktirde çözüm ümitleri artacak. Kim kazanırsa kazansın, 1 Mayıs 2004?’e kadar ya bir çözüm veya son derece ciddi bir müzakere sürecinin ba?Ÿlaması gerekiyor.

Bunlardan hiçbiri olmazsa, 1 Mayıs 2004?’te Kıbrıs Rumları, adanın tümünü temsil? ederek, AB tam üyeli?Ÿine resmen ba?Ÿlayacak ve veto hakkına sahip olacak.

Ardından, Haziran 2004?’te Avrupa Parlamentosu seçimleri var ve en büyük tartı?Ÿmanın Türkiye üzerinde yo?Ÿunla?Ÿması bekleniyor. Hristiyan demokratlar ile Ye?Ÿiller ve Sosyal Demokratlar arasındaki kıyasıya mücadele ?“Türkiye, Avrupayı da?Ÿıtır mı, da?Ÿıtmaz mı?”? teması etrafında yo?Ÿunla?Ÿacak.

3 üncü ve en önemli tarih 2004 Kasım. Türkiye? hakkındaki son komisyon? raporu açıklanacak. Kopenhag kriterlerine uyum sa?Ÿlayıp sa?Ÿlanamadı?Ÿı saptanacak.

Bu rapor hayati derecede önemli.

Ancak, ?Ÿimdiden bilmeliyiz ki, Türkiye ne kadar uyum sa?Ÿlarsa sa?Ÿlasın, Komisyon yine gri renkte bir rapor yazacaktır. Net, siyah-beyaz olmayacaktır. Amaç, üye ülkelere siyasi karar için bir hareket alanı bırakmak olacak. Rapora ek yazılacak strateji belgesinde de ?“Türkiye ile müzakerelerin ba?Ÿlaması gerekir?” denmeyecek.

Son söz Aralık 2004 liderler doru?Ÿuna bırakılacak. Ancak liderler, bu doru?Ÿu beklemeden büyük olasılıkla Kasım ayında Türkiye hakkında ilk kararlarını alacaklardır. Hiç de?Ÿilse, genel yakla?Ÿımı saptayacaklardır.

T?œRKİYE 3 KONUDA

HAREKET ETMELİ...

Ben raporu sadece Komisyon yazmayacak, üye ülkelerde araya gireceklerdir.

Müzakerelerin ba?Ÿlamasını ertelemek? isteyenlerin en büyük ümidi, Türkiye?’nin kendi kendini vurması, bindi?Ÿi dalı kesmesidir.

Ankara?’nın, önümüzdeki 15 ayda 3 engeli a?Ÿması gerekiyor.

UYGULAMA

Bürokrasinin bazen bilinçli, bazen bilinçsizce reform uygulamasına sırt dönmesi her?Ÿeyi bozmaya yetecek.?

?–zellikle fikir özgürlü?Ÿü ve temel hürriyetlerle ilgili yargı kararları, i?Ÿkence ile mücadele konusunda polisin yakla?Ÿımı son derece önemli.

AB?’ye gidi?Ÿi engellemek amacıyla veya tamamen vurdum duymazlıkla, ters karar? verecek devlet memurları, Türkiye?’nin en büyük hendikapı olacaklar.

Türkiye?’nin 15 ay süresince bir tek hata yapmaması gerekiyor.

KIBRIS

Türkiye?’yi durdurmak isteyenlerin di?Ÿer en büyük beklentileri Denkta?Ÿ?’ın masaya oturmamakta direnmesi. Bu olasılıkta da Rumların vetolarını kullanmaları bekleniyor. Türkiye?’nin Kıbrıs engelini a?Ÿmasının iki yolu var.

Biri,? Annan planında bazı de?Ÿi?Ÿiklikleri gerçekle?Ÿtirip anla?Ÿmayı imzalamak ve uygulamaya giri?Ÿini ?–çok zor amma- tam üyeli?Ÿin ba?Ÿlangıcına kadar? ertelettirmek.

Di?Ÿeri, çözüm gerçekle?Ÿmezse hiç de?Ÿlise spektaküler adımlar atmak. ?–rne?Ÿin, ada?’dan 20 bin asker çekmek gibi, Uluslararası kamuoyunu yatı?Ÿtırıcı giri?Ÿimler yapmak.

LEYLA ZANA

Türkiye, Avrupa Parlamentosu seçimlerinde hırpalanmak istemiyor ve AP engelini belli oranda a?Ÿmak istiyorsa, Leyla Zana?’nın yargılanmasını tutuksuz yapar.

Bu, tamamen yargıçların elinde. Kimse yargıca bu yönde bir uyarıda bulunamaz. Ancak, yargıçlar bilmeli ki Zana?’nın tutuklu yargılanması, yargının reformlara direnmesi ?Ÿeklinde yorumlanıyor.

SONU?‡...

Türkiye biraz dikkat eder, kendi içindeki? direni?Ÿçi bürokrasisini kontrol altında tutabilir ve Avrupa?’da man?Ÿetlere çıkabilecek birkaç jest yapmayı becerebilirse, Aralık 2004?’te tam üyelik? müzakerelerini ba?Ÿlatabilir.

Makus talihini kırabilir.