KIBRIS?’TA NE

YAPACA?žIMIZI BİLMİYORUZ

Kıbrıs?’ta bir çözüm bulunabilmesi için en son randevu tarihi Nisan 2004.

İlk randevumuz, 2002 Aralı?Ÿındaki Kopenhag doru?Ÿundaydı. Türkiye?’nin elindeki? kozlar son derece? güçlüydü. Annan? planında bazı de?Ÿi?Ÿiklikler isteyerek kabul etse, Rum tarafı kö?Ÿeye sıkı?Ÿacak ve AB?’ye tam üyeli?Ÿi kaçırmamak için boyun e?Ÿmek zorunda kalacaktı. Reddetti?Ÿimiz haliyle Annan planı KKTC?’nin ayrı bir kimli?Ÿi oldu?Ÿunu kabul ediyor ve Türk beklentilerinin tamamını benimsiyordu. Türkiye, Kopenhag doru?Ÿundaki fırsatı kaçırdı ve elindeki kozların bir bölümünü de, Rumlara kaptırmı?Ÿ oldu. Rumlar AB?’ye resmen üye ilan edildiler.

İkinci randevumuz 2003 Mart ayı idi.

Türk tarafı Annan planını ?–yeni bazı de?Ÿi?Ÿikliklere ra?Ÿmen-? yine reddetti. AB tam üyeli?Ÿini cebine yerle?Ÿtiren Rum yönetimi ikinci adımını da bu tarihte attı ve AB?’ye? katılım anla?Ÿmasını imzaladı. Bu ?Ÿekilde, Türkiye?’nin? elindeki pazarlık kozlarından yeni bir bölümünü daha aldı ve yoluna devam etti.

En son randevu tarihi Nisan 2004. O gün Kıbrıs?’ın tam üyeli?Ÿi resmen ba?Ÿlayacak. Bu tarihe kadar bir çözüm bulunabilirse, KKTC?’de AB?’ye girebilecek. Rumlar tela?Ÿ içinde. Türk tarafı yeni bir öneri paketiyle ortaya çıktı?Ÿı taktirde, zor durumda kalacaklar. Reddetmeleri çok güç olacak. Hayır, Türk tarafı kıpırdamazsa çok memnun kalacaklar ve tam üyelik sürecini tamamlayacaklar. Türk tarafının elindeki pazarlık? kartları biraz daha eriyecek ve Rumlar sırtlarını AB?’ye dayayarak avantajlarını arttıracak.

Nisan 2004 randevusu aslında Tük tarafının kullanabilece?Ÿi son fırsat. Rumlar, bu tarihten sonra veto hakkını da elde edebilecekleri için, artık? çözüm için çaba harcamaya gerek görmeyecek, Annan planında Türk tarafına sa?Ÿlanan tüm avantajları silecek ve kar?Ÿılı?Ÿında hiçbir ?Ÿey vermeden Ada?’nın Kuzeyini de kontrolünün altına almaya çalı?Ÿacaktır.

PEKİ, ANKARA

NE YAPMAK İSTİYOR?

Anlayaca?Ÿınız, Nisan 2004 bizim için önemli bir tarih. Yani bugünkü gibi çözümsüzlük yönünde çaba harcamak, Annan planını ne pahasına olursa olsun öldürmeye çalı?Ÿmak yerine, Türk tarafının hızla kendi çözüm formülünü ortaya atması gerekiyor.

Oysa KKTC yönetimi, tam fren yapıyor. Denkta?Ÿ çözüm istemedi?Ÿini açıkça gösteriyor.

Peki Ankara?’daki hava ne?

AKP hükümeti, Kopenhag?’ı kaçırdı?Ÿının farkında. İlk defa ?“Kıbrıs?’ta mutlaka bir çözüm bulunmalı?” inancı yaygınla?Ÿıyor. Dı?Ÿi?Ÿleri Bakanlı?Ÿınının ünlü HAYIR?’cıları bile yumu?Ÿama e?Ÿilimine girmi?Ÿ durumdalar.

Buraya kadar iyi... Ancak ?“nasıl bir çözüm isteyelim??” sorusunu sordu?Ÿunuz zaman i?Ÿler karı?Ÿıyor.

Nedeni de basit: Türkiye?’nin Kıbrıs?’ta çözüm için, maksimalist de?Ÿil, kabul görecek bir politikası yok.

Kafalar karı?Ÿık.

?œstelik, ulusalcılar da AB?’ye gidi?Ÿi engellemek? için Kıbrıs kozunu kullanmak istediklerinden dolayı büyük bir direni?Ÿe hazırlanıyorlar. CHP?’de bu direni?Ÿe katkıda bulunmaktan kendini kurtaramıyor.

Bu kısır döngüden kurtulmanın tek yolu, hükümetin bir karar vermesi ve uygulamaya geçmesidir.

Aksi halde, Türkiye hem Kıbrıs?’ı kaybedecek, hem de AB yolu üstündeki en önemli kamburdan? kurtulamayaca?Ÿı için, kendi gelece?Ÿini gereksiz ?Ÿekilde zora sokacak.

Artık harekete geçme zamanıdır...