T?œRKİYE, ASIL

?žİMDİ DAHA ONURLU...

Bir aralar tutucu çevreler Avrupa Birli?Ÿine ?“onurumuzla?” girmemiz gerekti?Ÿini söylerler, yazılarında da ?“adamlar ne isterlerse yapıyoruz?” diye devam ederlerdi.

Türkiye?’nin onuruyla tam üye olması gerekti?Ÿini ileri? sürdükten sonra da ?Ÿu yakla?Ÿımı ortaya atarlardı:

?“...Türkiye?’nin özel ko?Ÿulları vardır. Köktendincilik ve 15 yıl süreyle de bölücü Kürt terörüyle sava?Ÿtı. Bundan dolayı, insan hakları ve demokratikle?Ÿme konusunda Kopenhag kritelerine? ba?Ÿka ülkeler gibi hemen uyum sa?Ÿlayamayız. AB bizim özel ko?Ÿullarımızı kabul etmeli ve farklı bir tarife uygulamalı.?”

Aslında bu yakla?Ÿım ?“Biz özürlü bir toplumuz. Di?Ÿer ülkelerin seviyesinde de?Ÿiliz?” demekti. Asıl bu? onurlu bir toplumun kabul etmemesi gereken? bir yakla?Ÿımdı.

İster sevin ister sevmeyin AK Parti bugün çok daha onurlu bir yakla?Ÿım içinde.

Dı?Ÿi?Ÿleri Bakanı Gül, Pazartesi günü AB-T?œRKİYE Karma Parlamento komisyonu toplantısında konu?Ÿtu. Parlamenterlerin sorularını yanıtladı ve açıkçası herkesi ?Ÿa?Ÿırttı.

Gül, özürlü bir Türkiye resmi çizmedi.

Tam aksine, kendinden emin bir Türkiye gösterdi.

?“Türkiye Kopenhag Kriterlerinin tamamını yerine getirecek güçtedir, kendinden emindir ve göreceksiniz dedi?Ÿini yapacaktır?” dedi.

Bu sözlerin ardından, Avrupalı parlamenterlerden biri, en önemli soruyu sordu:

?“Sayın Gül, Türkiye bütün bu adımlardan sonra 2004 Aralı?Ÿında AB?’den? (her?Ÿeye ra?Ÿmen) olumlu bir yanıt alamadı?Ÿı taktirde ne olur? Nasıl bir tepki do?Ÿar??”

Bu olasılık beni de çok dü?Ÿündürüyor ve açıkçası da korkutuyor.

T?œRK TEPKİSİ

TAHMİNLERİ A?žAR

Abdullah Gül?’ün yanıtı son derece dikkat çekiciydi:

?“Bakın, biz sizin kar?Ÿınıza, bundan önceki hükümetler gibi, özel durum-özel muamele isteyerek çıkmıyoruz ve çıkmayaca?Ÿız. Kopenhag Kriterlerine harfiyyen uyaca?Ÿız. E?Ÿer bu i?Ÿin altından kalkamaz isek, o zaman size söyleyecek bir lafımız olmaz. Ancak, biz bütün kriterlere uyum gösterir, ayrıca uygulama konusunda da gerekeni yapar ve bütün bunlara ra?Ÿmen, AB Türkiye?’ye yine de tarih vermezse, emin olabilirsiniz ki ili?Ÿkilerimiz çok zedelenir...?”

Gül, bakan oldu?Ÿundan dolayı bu kadarıyla yetinmi?Ÿ. Ben dünkü yazımda de?Ÿindi?Ÿim bu olasılı?Ÿı biraz daha derinle?Ÿtireyim.

Türkiye, Kopenhag Kriterlerine uyum sa?Ÿlar ve buna ra?Ÿmen bir red yanıtı alırsa, hem ülkede dolayısıyla da bölgede büyük bir deprem ya?Ÿanır. İstikrarsızlı?Ÿın kapısı açılır.

Böyle bir sonuç AKP?’nin ba?Ÿarısızlı?Ÿı sayılır ve Genç Parti,? katıksız Kemalist kesimlerle koalisyon yaparak bu ülkede Milliyetçilik bayra?Ÿı açar. Militarizm tekrar yükseli?Ÿe geçer...

İslamcılar ve köktendinciler, bu geli?Ÿmeye tepki gösterip soka?Ÿa dökülürler...

Kürt Milliyetçili?Ÿi, AB ümidinin yok olması ve Türk Milliyetçili?Ÿinin patlaması üzerine yeniden ayaklanır.

İsterseniz bu listeyi daha da uzatabilirim.

ASIL ONURLU

DAVRANI?ž BUDUR

Biran için olasılıklar üzerinde konu?Ÿmayı bırakalım ve yine bugünlere dönelim.

Sizce, acaba hangi tutum daha onurlu?

Ezilip büzülmek ve Avrupa?’dan, özürlü? oldu?Ÿundan dolayı, farklı muamele istemek mi, yoksa gö?Ÿsünü gere gere? ?“Ben her ko?Ÿulu yerine getiririm. Zira kendime güveniyorum?” demek mi?

Abdullah Gül, ?Ÿimdiye kadar AB konusunda kendini en fazla ba?Ÿlayan, inandı?Ÿını gösteren ve bu ülkenin? lokomotifli?Ÿini? yapan siyasetçilerin en ön sırasına oturdu.

Kendine güvenmenin keyfi bamba?Ÿka bir?Ÿey...