KIBRIS ?‡IKMAZINDAN

YİNE DE KURTULABİLİRİZ

Kıbrıs konusunda bu noktaya gelmemizin en temel nedeni, Türkiye?’yi yönetenlerin bir türlü karar verememeleridir. Türkiye?’yi yönetenler derken, iktidar partisini, askeri, Cumhurba?Ÿkanlı?Ÿını, kararları dı?Ÿardan etkileyen medya ve dü?Ÿünürleri kastediyorum.

Yol boyunca o kadar çok zigzak yaptık, o kadar çok tutum de?Ÿi?Ÿtirdik ki, sonunda tam bir karma?Ÿa ile kar?Ÿı kar?Ÿıya kaldık.

Bugün gelinilen noktada, kendi? kendimizi gereksiz biçimde kö?Ÿeye sıkı?Ÿtırdık ve Rumların istediklerini elde etmelerine yol açtık.

?–nceleri (1980-1990) Federasyon olsun dedik. Ardından, vazgeçtik ve Konfederasyon tezini ortaya attık.

?“Rumlar tek ba?Ÿlarına AB üyesi olurlarsa, Kuzey?’i ilhak ederiz, birle?Ÿme sürecini hızlandırırız?”, dedik. Hiçbir ?Ÿey yapamadık.

AKP iktidara gelince Belçika modelinden söz ettik, ardından ?“İsviçre modelinden de yararlanılmalı?” dedik.

Erdo?Ÿan AB turunun ilk bölümünde ?“Paket çözüm?” önerdi. Yani, ?“Annan planını bazı de?Ÿi?Ÿikliklerle kabul edelim, AB?’de bize Mayıs 2003?’te müzakereleri ba?Ÿlatma tarihi versin?” diye ortaya çıktı. Bu formül, ABD-İngiliz-Alman-Fransız cephesine çarpınca vazgeçtik.

AKP önce Annan planına destek verdi, ?“çözümsüzlük çözüm de?Ÿildir?” dedi, sonra Cumhurba?Ÿkanı- Asker cephesinden itiraz gelince tornistan etti.

Sonuç ortada...

Rumlar istediklerini elde ettiler.

Atina doru?Ÿunda gösterilen katılmama protestosu, e?Ÿer sürdürülecekse, bu Türkiye?’nin kendi kendini izole etmesi anlamına gelecek. Bu mantıkla Ankara?’nın BM, Avrupa Konseyi, AGİT gibi Uluslararası tüm kurumlardan de çekilmesi gerekecek. Habitat konferansında, AGİT doru?Ÿunda Kıbrıs Rum bayra?Ÿını dire?Ÿe çektiren ve Klerides?’i ?“Cumhurba?Ÿkanı?” sıfatıyla kabul eden Türkiye?’nin, bugün AB doru?Ÿuna katılmaması çeli?Ÿki de?Ÿil mi?

?žimdi önümüzde iki seçenek var:

Rumları tam üye aldı?Ÿımıza göre, biz de Kuzey ile birle?Ÿmeye gider ve aynı anla?Ÿmaları yaparız.

Bu seçenek, Türkiye?’nin AB ile birle?Ÿmesini imkansızla?Ÿtırır ve Kıbrıs sorununun Uluslararası açıdan daha da büyümesine neden oluruz. Türkiye giderek? Saddam?’ın durumuna dü?Ÿer ve kendi kendini daha büyük zora sokar.

Biran önce bir Kıbrıs politikası saptar ve zararın neresinden dönülece?Ÿini iyi hesap edip, önümüzdeki kısa sürede bir çözüme gideriz.

E?Ÿer bunlardan hiçbirini yapmaz ve eski kararsızlıklarla yolumuza devam eder , bir gazete man?Ÿetinden korkup yakla?Ÿım de?Ÿi?Ÿtirir, ?Ÿu veya bu kurumdan gelen baskıya göre tutum saptar ve Denkta?Ÿ?’ın politikalarına kendimizi teslim edersek, 70 milyonluk bu ülkenin önünü kapatırız.

Buna da kimsenin hakkı yoktur.