BUSH OLMASA, BU

SONU?‡ ?‡IKMAZDI...

Bazı do?Ÿrular veya gerçekler var ki, geli?Ÿmeleri? de?Ÿerlendirirken bilinmesi gerekiyor. Bunları görebilirsek ataca?Ÿımız adımlar çok daha sa?Ÿlıklı olur.

BUSH Y?–NETİMİ, Türkiye?’nin AB?’den 2003?’te bir tarih alabilmesi için ola?Ÿanüstü çaba harcadı. Ba?Ÿkan Bush bizzat telefona oturdu, Powell her ülke dı?Ÿi?Ÿleri bakanına mektup yazdı. Yönetimin yakla?Ÿımı, Irak hareketı öncesinde stratejik önemi daha da artmı?Ÿ olan Türkiye?’ye, en erken (2003) tarihin verilmesiydi. Ankara?’nın gözetilmesiydi... Erdo?Ÿan-Gül ikilisi de, Washington?’dan aldıkları bu destekle, 2003 diye ısrarla bastırdı. Oysa, 2003 tarihinin gerçekle?Ÿemeyece?Ÿi? daha ba?Ÿından beri belliydi.

Washington bastırdıkça, AB (özellikle Fransa-Almanya ve İskandinavlılar) gerildi. ABD?’nin Irak politikasına tepkili yakla?Ÿanlar, Türkiye?’yi de ABD-İngiliz-İtalyan-İspanyol kampında görünce, saflarını daha sıkıla?Ÿtırdılar.

Adeta Türkiye?’ye 2003?’ü vermemek, Washington?’un Irak politikasına kar?Ÿı çıkmakla e?Ÿ de?Ÿer görüldü. Ancak red cephesi, ABD baskısına çok direnemedi ve? Alman-Fransız ikilisinin? 2005 tarihi çıktı.

İlk defa bir tarih telaffuz ediliyordu ve ?“Türkiye?’ye tarih verilmez?”? diyenler sustular. Buna kar?Ÿılık Paris-Bonn ekseni, ABD?’nin 2003 istemini kabul etmiyor, İngiltere?’nin tüm çabalarına ra?Ÿmen 2005?’i öneriyordu. Nitekim dünya basını olayı ?“AB, Bush?’un Türkiye?’ye erken tarih (2003) verilmesi iste?Ÿini reddetti?” diye yansıttı.

E?Ÿer Bush yönetiminin böylesine baskısı olmasa, Türkiye 2004 Aralı?Ÿını dahi zor alabilirdi.

Erdo?Ÿan-Gül ikilisi, Washington?’un her?Ÿeyi yapabilece?Ÿi, Avrupa?’da her?Ÿeye muktedir oldu?Ÿu gibi bir yanılgıya dü?Ÿtüler.

Avrupa, Bush?’un böylesine üstlerine gelmesine sinirlendiler. ?“Bizi de Orta Do?Ÿu ülkeleri gibi görüyor. Her istedi?Ÿini yaptırabilece?Ÿini sanıyor?” diye açıkça tepki gösterdiler. Ancak, ellerinin tersiyle de itemediler...

Amerika?’nın a?Ÿırlı?Ÿı belki her istenenin gerçekle?Ÿmesine yol açmıyor, ancak Washington?’un tümüyle sözünden çıkmak gibi bir yola da gidemiyorlar.

Dikkat edecek olursanız, Türkiye?’yi destekleyenler ile kar?Ÿı çıkanlar, ABD?’nin Irak politikasına tepki gösterenle tam örtü?Ÿüyor.

Türkiye?’yi en çok ABD?’nin Irak konusundaki destekçileri olan İngiltere, İtalya ve İspanya kolladılar.

ABD?’nin Irak politikasına sinirlenen, zaman zaman tepki gösteren, ancak fazla da ileri gidip köprüleri atmayan Almanya ve Fransa, 2003 ?‘ü engellediler ancak, yine de 2004 Aralı?Ÿına ye?Ÿil ı?Ÿık yaktılar.

ABD?’ye ate?Ÿ püsküren İskandinavlar ise, Türkiye?’ye hiçbir ?Ÿey verilmemesi için çırpındılar.

?žİMDİ SIRA, IRAK?’TA

KAR?žILIK VERMEYE KALIYOR

İstedi?Ÿi kadar ters tepmi?Ÿ olsun, Türkiye Bush yönetiminin bu büyük çabasına ister istemez kar?Ÿılık vermek zorunda kalacaktır.

Kimse kimsenin sırtını bo?Ÿ yere ka?Ÿımaz.

Hele Erdo?Ÿan-Gül ikilisi ?“AB i?Ÿi ile Irak birbirinden ayrı konulardır. Birbirlerine? karı?Ÿtırılmamalıdır. Bush yönetiminin Kopenhag?’da verdi?Ÿi deste?Ÿe? çok te?Ÿekkür ederiz. Ancak Irak farklıdır?” diyemez.

Daha do?Ÿrusu, adama dedirtmezler.

Her i?Ÿin bir raconu, bir faturası vardır.

AKP?’de benim gördü?Ÿüm bir hastalı?Ÿa burada özellikle de?Ÿinmek istiyorum.

Bu parti, Devlet düzenini temsil eden kurumlara ters bakıyor ve bunu da hiç saklamıyor. Dı?Ÿi?Ÿlerini de bu kurumlar arasına koyup, fazla dinlemiyor.

Politikalarını ortaya koyup, uygulamayı bürokrasiye bırakmıyor henüz güven duymuyor.

Kopenhag pazarlıkları sırasında, dı?Ÿi?Ÿleri biraz daha devreye? sokulsa, belki bazı hatalardan, abartılı ve tepkili demeçlerden kurtulunabilirdi.

?žimdi sırada Irak ve Kıbrıs vür.

Bu konularda parti üst düzeyi bir temel politika saptamalı, ancak uygulama dı?Ÿi?Ÿlerine, uzman ki?Ÿilere bırakılmalı.

Irak?’ta artık ok yaydan çıkmı?Ÿtır.

Türkiye öyle bir noktaya gelmi?Ÿtir ki, Bush yönetimine tam destek vermekten ba?Ÿka seçene?Ÿi kalmamı?Ÿtır. Ba?Ÿkaları fazla alınmasın diye, gizlice destekleme a?Ÿamasından geçilmi?Ÿtir.

Bu gerçekleri görüp hareket etmek, galiba en do?Ÿrusudur...