NEDEN HEP

K?–T?œMSERİZ?

?

Tam anlamıyla çözebilmi?Ÿ de?Ÿilim.

?

Acaba e?Ÿitimimizden mi kaynaklanıyor... Yoksa, geçmi?Ÿ? dönemlerden kalmı?Ÿ ve artık içimize i?Ÿlemi?Ÿ? bir alı?Ÿkanlıktan ?mıdır bilemiyorum.

?

Sürekli ?Ÿekilde ?Ÿikayet ediyoruz.

?

Sürekli ?Ÿekilde i?Ÿlerin kötü gitti?Ÿine inanıyoruz.

?

Bu yeni bir yakla?Ÿım da de?Ÿil.

?

Gençli?Ÿimde hatırlarım, Demirel?’in 1960?’lardaki hükümetleri döneminde enflasyon yüzde 10?’lardaykende çok ?Ÿikayetçiydik, ?–zal?’lı yılların? yüzde 60-70?’lerinde ve ardından gelen yüzde 80-90?’lı enflasyonlar sırasında da ?Ÿikayet ederdik.

?

?–nce sa?Ÿ-sol terörü (1970?’ler), ardından PKK terörü (80-90?’lar) sırasında ?Ÿikayetçiydik, sonra terör bitti, biz hala ?Ÿikayet ediyoruz.

?

Her hükümet de?Ÿi?Ÿiminden? sonra, bürokrasinin katliama u?Ÿradı?Ÿını söyler, iktidar partilerinin? kadrola?Ÿmalarının getirdi?Ÿi tehlikelerden yakınırdık, bugünde aynı konu?Ÿmaları duyuyorum.

?

Bu ülkenin ba?Ÿına en solcusundan, en sa?Ÿcısına kadar her türlü hükümet geldi ve her defasında ?“Vatan elden gidiyor. Ba?Ÿımsızlı?Ÿımız kalmadı. Yabancı güçler bizi yönetiyor.?” edebiyatı yapıldı, bugün de aynı ?Ÿarkıları dinliyoruz.

?

İnsaf...

?

Hiçbir toplum kendine bu kadar eziyet etmez. Yarı yarıya dolu bir barda?Ÿın, sadece bo?Ÿ tarafı görülmez.

?

Ben AKP?’li de?Ÿilim. AKP?’ye de oy vermedim.? AKP?’nin ?dünya görü?Ÿünü de payla?Ÿmam. Ancak bu iktidarın do?Ÿru yaptıklarını da görmezden gelmezlik edemem.

?

Bunu da, AKP iktidarına ?Ÿirin görünmek için de?Ÿil, kendi ki?Ÿisel sa?Ÿlı?Ÿım, ailemin ve etrafımın huzuru için, ya?Ÿamımızdaki düzelmeleri görmek isterim.

Türkiye gibi, gelir da?Ÿılımı dengelenememi?Ÿ, i?Ÿsizli?Ÿi ?en az düzeye indirebilmek için gereken dı?Ÿ yatırımları gerçekle?Ÿtirememi?Ÿ, özetle zenginle?Ÿememi?Ÿ bir ülke?’de her?Ÿeyin çok iyi gitti?Ÿini kimse iddia edemez.

?

Bugün, ki?Ÿi ba?Ÿına geliri 15-20 bin dolarlara ula?Ÿmı?Ÿ nice zengin ülkeleri dola?Ÿın, oradaki toplumların da ?Ÿikayetleri oldu?Ÿunu? görürsünüz. Ancak bizdeki, kendi kendimizi cezalandırırcasına, hatta canımızı yakarcasına, abartılı ?Ÿikayetleri, huzursuzlu?Ÿu göremezsiniz.

?

Fazla ileri gitmeyelim.

?

Birkaç yıl öncesinin gazetelerini önümüze koyalım, yeter.

?

Geçirdiklerimizi, kabusu andıran ekonomik-siyasi ve sosyal çalkantıları bir dü?Ÿünün...

?

Terörlü yılları? anımsayın. Hergün onlarca insanımızın öldü?Ÿü, köylerin yakıldı?Ÿı, insanların ya?Ÿadıkları yerlerden sürüldü?Ÿü dönemleri unuttunuz mu?

?

İ?Ÿ? yerlerinin ardı ardına kapandı?Ÿı, insanların gruplar halinde i?Ÿsiz kaldıkları, açlı?Ÿın kol gezmeye ba?Ÿladı?Ÿı yıllara ne dersiniz?

?

Birde bugüne bakın...

?

Ekonomisi hala kırılgan, ancak hasta yata?Ÿından kalkmı?Ÿ bir ülke...

?

Terör veya asayi?Ÿsizlik olayları kontrol edilebilinecek noktaya gelmi?Ÿ bir toplum...

?

Uluslararası alanda sürekli ele?Ÿtirilir ve itilip kakılırken, Avrupa ile müzakerelere ba?Ÿlama a?Ÿamasındaki bir ülke...

?

Bütün bunları da, tek ba?Ÿına AKP iktiradı ba?Ÿarmadı. İktidara geldikten sonra önemli katkıları oldu, ancak bu noktaya hep birlikte geldik. Daha önceki iktidarlar da, bazen yıktılar, bazen yaptılar. Onların katkılarını da görmezden gelemeyiz.

?

Söylemek istedi?Ÿim, toplum olarak artık ülkenin de?Ÿi?Ÿti?Ÿini görmemiz ve iç huzurumuzu yerle?Ÿtirmemiz zamanının geldi?Ÿidir.

?

Sadece kötülükleri, sadece ?Ÿikayetleri, umutsuzlukları de?Ÿil, geri dönüp kar?Ÿıla?Ÿtırma yaparak, gelinilen olumlu yönleri de dü?Ÿünmeliyiz. Günlük konu?Ÿmalarımıza, ?“karde?Ÿim bizden adam olmaz?” veya ?“ bu adamlar bizi felakete götürüyor?” sloganları kadar, hiç de?Ÿilse ?“bak,? nereden nereye geldik?” de?Ÿerlendirmelerini de katmalıyız.

?

Dünya büyük bir hızla de?Ÿi?Ÿiyor.

?

Türkiyemiz, belki aynı hızla olmasa dahi, belirgin ?Ÿekilde de?Ÿi?Ÿiyor. Kavramlar, siyaset, günlük ili?Ÿkiler çok farklıla?Ÿıyor. Artık 1980-90?’ların Türkiyesi yok.

?

Bizlerin günlük ya?Ÿamımızda bu de?Ÿi?Ÿimin farkına varmamız ve ona göre memnuniyetimizi (hiç de?Ÿilse biraz) göstermemiz gerekiyor.

?

Bu kadar eziyet yeter.

?

Biraz yüzümüz gülsün.

?

Bir defacık dahi olsun, kendi kendimize bir oh çekelim.

?

Her günümüzü, olası felaket senaryolarıyla geçirmeyelim.

?

Hadi kendi ya?Ÿamımızı karartıyoruz, bari çocuklarımıza kötü örnek olmayalım.