Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, Türkiye’nin ayıbını yüzüne vurdu. Türkiye de bu ayıbı kabul etti. Doğrusunu yaptı. İtiraz etmesi durumunda komikleşecektik. Peki bundan sonra ne olacak? Cezayı ödeyip yoluna devam mı edecek, yoksa aynı duruma düşmemek için gereken önlemleri mi alacak? Bu davanın altında yatan Yargıtay’ın kararı unutulacak ve yeniden aynı durumlarla mı karşılaşacağız? Bakın, neler yapılması gerekiyor.
Hrant Dink cinayeti bu ülkenin ayıbıdır, yüzkarasıdır.
Göz göre göre öldürüldü.
Polis öldürüleceğini öğrenmişti, biliyordu ve hiçbir önlem almadı. Sırf Ermeni asıllı olduğu ve bir kesimimizin duymaktan hoşlanmadığımız sözler sarf ettiğinden dolayı katledildi.
Devlet, Dink’e daha önceden takmıştı. Sarf ettiği bazı sözlerin “Türklüğe hakaret” olduğunu ileri süren savcılar, ünlü 301’inci maddeden dava açtılar.
Şimdi sıkı durun: Mahkeme Dink’i beraat ettirdi. Bu cezayı kim tersine çevirdi biliyor musunuz: Yargıtay.
Yargıtay, mahkemenin kararını değiştirip “Türklüğe hakaret” unsuru olduğunu belirtti ve mahkum olmasını sağladı.
Ne garip bir tutum değil mi?
Daha büyük, daha geniş düşünmesi gereken Yargıtay, bu kararıyla 301’i en dar şekliyle yorumlamış oldu. Cinayeti işleyenlerin üstünde bu kararın da etkisi olduğunu mahkeme safhasında açıkça gördük. Bu karar, Dink’ in kötü adam olarak gösterilmesine neden oldu.
Gelelim, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin son kararına. Açılan davada AİHM Türkiye’nin ayıbını yüzüne vurdu. T.C’nin Dink’in yaşama hakkını koruyamadığı sonucuna vardı.
Bu kararı Türkiye kabul etti.
Doğrusunu yaptı. Aksi olsa, kendi kendini inkar etmiş olurdu.
AİHM’in eski yargıcı Rıza Türmen, dün CNN TÜRK’te durumu çok güzel analiz etti ve durumu net şekilde ortaya koydu. Bakın, Türkiye neleri kabul etti:
1) Evet, devlet bilmesine rağmen, Dink’i hayatta tutabilmek için gereken önlemleri alamadı. Trabzon ve İstanbul emniyetleri bir şeyler olacağını bilmelerine rağmen harekete geçmediler.
2) Evet, cinayet hakkındaki ihbarları gereken etkinlikte soruşturamadık. Trabzon Emniyeti, İstanbul polisine bazı ihbarların geldiğini bildirmesine rağmen, kendi hiçbir önlem almamış, bu ihbarları ciddiye almamıştır.
3) Evet, İstanbul polisi gelen ihbarları değerlendirmedi ve önlem alamadı. Özetle Dink’in yaşama hakkı korunamadı.
Türkiye, bu tutumuyla sorumluluğunu yüklenmiş oldu. Hükümet eski bir ayıbı örtmeye değil, kendine güvenerek suçunu yüklendi.
Eğer ayrıntıları bilmiyorsanız, lütfen bu yaklaşıma sinirlenmeyin.
Tuba Çandar’ın “HRANT” adlı kitabını okuyun.
Nefis bir çalışma yapmış. Ellerine sağlık. Neler yaşandığını, tanıklara dayanarak öğrenin.
TÜRKİYE BUNDAN SONRA NE YAPACAK?
Şimdi şu soruyu sormamız gerekmiyor mu?
- Sorumluluğu kabullendiğimize göre, bundan sonra ne yapacağız? Konuyu kapatıp işi bitirecek miyiz? Yoksa, ayıbımızı gerçekten affettirmek için, dosyayı yeniden açıp, gerçek sorumluları bulup çıkarma çabasına mı gireceğiz?
Benim tutumum çok açık: Mutlaka sorumlular yakalanmalı ve cezalandırılmalı
Siz ne dersiniz?
Dosyayı kapatalım mı?
Yoksa harekete mi geçelim?
* * *
TEKİN, CHP’Yİ ÇEKİP ÇEVİREBİLECEK Mİ ?
Bu yazıya, CHP’ nin durumu ne olacak, sorusunu sorarak başlamayı düşünüyordum ki, haber geldi.
Baykal, kurultay çağırısında bulundu.
CHP’nin en tipik refleksidir. Her sınavdan sonra, muhalefet Kurultay çağırısında bulunur. Baykal, liderliği sırasında bu alışkanlıktan öylesine bıkmıştı ki, her önüne gelenin Kurultay çığlığı atmaması için önlemler almıştı. Eskiden kendi verdiği yanıtı, bugün Kılıçdaroğlu’ndan aldı.
Ancak ne olursa olsun, yine de CHP’ de bir sorun var ve düzeltilmesi gerekiyor.
Bu açıdan, en son gelişme, Kılıçdaroğlu’nun, epey bir gecikmeyle, Gürsel Tekin’i Genel Başkan Yardımcılığına ataması oldu.
Gürsel Tekin, ayakları yere basan, genç, hırslı bir isim. Parti’nin yükünü taşıyabilecek ve halkın nabzını çok iyi tutan bir politikacı.
Tabii, bütün bu kaliteleri CHP’yi ayağa kaldırabileceği anlamına gelmiyor.
Nedeni de, parti teşkilatının dökülüyor olması.
Referandumdaki duruma bakın, anlarsınız .
Kılıçdaroğlu’nun tek başına sürdürdüğü kampanya olmasa, parti tam anlamıyla seyirci konumuna girecekti.
Hele hele, liderlerinin nerede ve nasıl oy kullanacağıyla dahi ilgilenmeyen bir teşkilat düşünebiliyor musunuz?
Kılıçdaroğlu, tüm nezaketiyle sorumluluğu üstüne almış olsa dahi, gelişmeyi yakından izleyenler neyin ne olduğunu ve kimin sorumlu konumda olduğunu gayet iyi gördü.
Başlangıçta benim tahminim, CHP teşkilatı ve özellikle genel merkezin, 2011 genel seçimlerinden sonra genel bir çeki düzen verileceği şeklindeydi. Ancak bugünkü manzaraya bakıyorum da , CHP’ nin pek bekleyecek bir zamanı yok. Bu havada ve bu dağınıklıkta, önümüzdeki seçimlere girmek ve bir sonuç beklemek çok güç.
Gürsel Tekin ne yapabilir?
Tek başına koskoca partiyi sırtlayamaz.
Kılıçdaroğlu inanır ve desteğini verirse , durum değişebilir.
Aksi halde, CHP taraftarlarına yine hayal kırıklığı yaşatır.
