KENDİMİ, ?‡OK DAHA

İYİ HİSSEDİYORUM

?

Bir süredir kendimi çok iyi hissetmeye ba?Ÿladım.

?

40 yıldır gazetecilik yapıyorum.

?

Hayatım sürekli? karamsarlıklar içinde geçti.

?

Bir gün dahi ?“OH?” diyemedik.

?

?œlke içindeki geli?Ÿmeler hep olumsuzdu. Bitmeyen ekonomik sorunlar, bir türlü zenginle?Ÿemeyen bir ülke, siyasi kavgalar, sonu gelmeyen terörlü yıllar, darbeler, i?Ÿkenceler ve kayıplara karı?Ÿan binlerce insanın hikayeleri buna kar?Ÿılık? bir türlü karar alamayan koalisyon hükümetleri... Hep karanlıklar içinde ya?Ÿadık. İçimiz kapandı.

?

Uluslararası ili?Ÿkilerde durum daha da kötüydü.

?

Hele 1974? Kıbrıs? harekatından? sonraki dönemde, Türkiye tüm Uluslararası toplantıların itilip kakılan çocu?Ÿu idi. Kıbrıs harekatı (çok haklı olmamıza ra?Ÿmen) nedeniyle sürekli ele?Ÿtirilir, Ege sorunları nedeniyle sürekli suçlanır, Ermeniler tarafından (haksız ?Ÿekilde) yargılanır, insan hakları-i?Ÿkence suçlarıyla tahrip edilirdi.

?

Eski Dı?Ÿi?Ÿleri Bakanı Turan Güne?Ÿ?’in bir deyi?Ÿini hiç unutmam: ?“Karde?Ÿim, bu dünya?’da Türk olmak çok zor?” derdi.

?

Türkiye ne evini toparlayabilir, ne ekonomisini düzeltebilir, ne iç sorunlarını ne de dı?Ÿ sorunlarını çözebilirdi. Her konuda sorunlar ertelenir veya hiçbir anlama gelmeyen uzla?Ÿılarla dosyalar rafa kaldırılırdı.

?

Ne vizyon, ne cesaret (Turgut ?–zal?’ın kısa Ba?Ÿbakanlı?Ÿı dönemi hariç) ne de kararlılık vardı.

?

Hep savunma,? hep erteleme, topu taca atma,,,

?

Bizim ku?Ÿak i?Ÿte böyle bir karanlık dünya?’da ya?Ÿadı. Sıkıntı içinde, içimiz daralarak büyüdük.

?

Ancak son birkaç yıldır bazı ?Ÿeyler? de?Ÿi?Ÿmeye, sanki güne?Ÿ açmaya ba?Ÿladı.

?

İLK DEFA KENDİMİZE

G?œVENİMİZ ARTTI

?

Türkiye?’nin 2001 ekonomik krizinden ba?Ÿlayarak, önce ekonomik reformlar devreye girdi. Ardından, Avrupa Birli?Ÿine katılma müzakereleri için tarih alabilme amacıyla Kopenhag kriterlerine uyum yasalarız çıkarıldı.

?

İ?Ÿkence yasaklandı, insan hakları, ifade özgürlü?Ÿünün önündeki engeller kaldırıldı.

?

Kısa bir süre öncesine kadar varlıkları dahi reddedilen Kürtlere temel hakları tanındı. En ?büyük ?Ÿeytan olarak nitelendirilen ?–calan?’ın idam cezası affedildi. Türkiye Kürt kökenli vatanda?Ÿlarını yeniden ke?Ÿfetti.

?

Bir zamanlar basit bir ele?Ÿtirinin dahi yöneltilemedi?Ÿi TSK?’nın siyasi karar mekanizmaları içindeki rolü azaltıldı. Milli Güvenlik Kurulunun yetkileri kısıtlandı.

?

Tabular? ardı ardına devrilirken, eski kemikle?Ÿmi?Ÿ sloganlar terkedilirken,? en son tabu sayılan Kıbrıs?’a el atıldı ve çözüm yolunda? kesin tutum alındı.

?

Bunlar, bizim ku?Ÿa?Ÿımız için inanılmaz geli?Ÿmelerdi.

?

İlk defa çocu?Ÿumun ve torunumun bu ülkede gelece?Ÿi oldu?Ÿuna inanmaya ba?Ÿladım. Karamsarlı?Ÿım bitti. Yerine ümit dolu bakı?Ÿ açısı geldi.

?

Hele Uluslararası toplantılarda Türklü?Ÿümle gurur duyar oldum. Ba?Ÿım dik, ne istedi?Ÿini bilen ve elde eden bir ülkenin gazetecisi olmanın? keyfi me?Ÿer ne kadar ho?Ÿmu?Ÿ...

?

Eskiden defolu elbise satar gibi, Türkiye?’nin eksiklerini kapatmak için? ?“bizim özel ko?Ÿullarımız var?”? diyerek AB?’yi iknaya çalı?Ÿırdık.

?

?žimdi alnı açık, sorunlarını hızla çözen bir Türkiye hakkını arıyor. Artık tam üyelik müzakereleri için? tarih almak kolayla?Ÿıyor.

?

Bugün artık Türk olmak zor de?Ÿil.

?

Her?Ÿey bitmi?Ÿ, tüm sorunlar çözülmü?Ÿ de?Ÿil. Ancak kararlılık var. Do?Ÿru yolda ilerleyen, Avrupa?’nın uygar ülkeleri arasında yerine almaya hazırlanan bir Türkiye var. İlk defa kötü haber ve karamsarlık yerine güne?Ÿ do?Ÿuyor. İyimserlik giderek artıyor.

?

Türkiye elini aya?Ÿını ba?Ÿlayan zincirleri kırıyor.

?

Artık ezilmi?Ÿlik kompleksi kalmıyor. Suçluluk? kompleksi? bitiyor.

?

Yepyeni, güçlü, insan haklarına saygılı, kendiyle barı?Ÿık, demokratik, laik, zenginle?Ÿen ve AB üyeli?Ÿine giden bir Türkiye do?Ÿuyor.

?

Bundan daha güzel bir his olabilir mi?

?

Kendimi çok iyi hissediyorum.