Cumhurba?Ÿkanlı?Ÿı makamından çıkan yazılarla ilgili ?Cumhurba?Ÿkanı emreder veya buyurur? tartı?Ÿması, toplumumuzun nelere daha çok önem verdi?Ÿinin yeniden hatırlanmasına yol açtı. Hala, i?Ÿin zarfı içeri?Ÿinden çok daha önemli. 2002' de hala bunları tartı?Ÿıyor olmamız ne kadar acı...
Cumhurba?Ÿkanlı?Ÿı makamının yazı?Ÿmalarında hangi deyimleri kullanması gerekti?Ÿi ile ilgili tartı?Ÿma çok acı bir gerçe?Ÿi yeniden gözlerimizin önüne serdi.
Kö?Ÿk' ten çıkan yazıların sonunda ?Cumhurba?Ÿkanı buyurmu?Ÿlardır? mı demeli, yoksa ?Cumhurba?Ÿkanı emretmi?Ÿlerdir? mi demeliydi.
Sorun Y?–K' ten kaynaklanmı?Ÿtı.
Gelen bir yazı ?emretmi?Ÿlerdir? diye bitince, Y?–K ayaklandı. Kö?Ÿk bundan sonra ?buyurmu?Ÿlardır? kelimesinin kullanılaca?Ÿı bilgisini verdi. Hürriyet Gazetesinde yayınlanan ve Turan Yılmaz' ın Kö?Ÿk çevrelerinden aldı?Ÿı anla?Ÿılan açıklama ilginçti:
?...Cumhurba?Ÿkanı emretmi?Ÿlerdir, ifadesinin yazının gönderildi?Ÿi kurumlara de?Ÿil, Cumhurba?Ÿkanı personeline yönelik bir ifade oldu?Ÿunu belirterek ?Ÿöyle dediler: Bu normal bir prosedür. Cumhurba?Ÿkanı taleplerini yazıyla de?Ÿil, sözle ifade etti?Ÿi için bu talepleri emir yada buyruk olarak algılanır. Yani herhangi bir konudaki görü?Ÿünü ifade edip, bir talepte bulunaca?Ÿı zaman emreder. Emretti?Ÿi konu da, gere?Ÿinin yapılması istemiyle ilgili kurumlara iletilir. Yani , Cumhurba?Ÿkanı bize emreder, biz de bu emri ilgilisine aktarırız...?
Me?Ÿer bu uygulama, tüm devlet kurumlarıyla yazı?Ÿmalarda uzun yıllardan beri yürürlükteymi?Ÿ ve kimse sesini çıkartmazmı?Ÿ. İlk defa Y?–K alınganlık göstermi?Ÿ ( ! )
Bravo Y?–K'e...
İster ?Emretmek? olsun, ister ?Buyurmak? olsun. Her ikisinde de tepeden bakan bir yakla?Ÿım var. ?Kullarına?, ne yapmaları gerekti?Ÿini söyleme ?Ÿekli var.
Neden ?
Cumhurba?Ÿkanı neden rica edemez ?
Küçük mü dü?Ÿer ?
Gücünden, büyüklü?Ÿünden mi kaybeder ?
Hayır, hiçbir ?Ÿey kaybetmez.
Hele Sezer kadar mütevazi ve halka yakın Cumhurba?Ÿkanı bulunamaz. Eminim Sezer istemi?Ÿtir, ancak etrafı ?aman beyefendi Kö?Ÿk'ün a?Ÿırlı?Ÿıni, devlet hiyerar?Ÿisindeki yerini sarsmayalım?diye elini tutmu?Ÿtur.
Kö?Ÿk ?emretmeye? ve ?buyurmaya? devam edecek, kullarına tepeden bakmayı sürdürecek.
DEVLETİN HER KATINDA AYNI TUTUM...
Bu tutum sadece ?‡ankaya'ya özgü de?Ÿil.
Devletin her kurumunda, boyuna ve a?Ÿırlı?Ÿına göre aynı yakla?Ÿım geçerlidir.
Valiler Ankara'ya hitaben yazılarını ?arz ederim? diye bitirirler. Bürokratlar brifinglerini ?arz ederim? diye tamamlarlar. Kar?Ÿılarında oturan, koltuklara yayılmı?Ÿ, ciddi suratlı üst'ler de memnun, kafalarını sallayıp bu arz'ı kabul ederler.
Askerin kendi arasındaki yazı?Ÿma veya konu?Ÿmalarda ast'ın üst'üne arz etmesi do?Ÿaldır da, sivil bürokrasinin bu yakla?Ÿımı benimsemesi garip kaçıyor. Zira sivil bürokrasi toplumla iç içe ya?Ÿıyor. Asker gibi de?Ÿil. Askerin kendine özgü kuralları vardır ve hitap ?Ÿeklide rütbeye göre de?Ÿi?Ÿir.
Sadece hitap tarzı de?Ÿil, genelde hepimizde bu ?zarf? hastalı?Ÿı var. Zarf parıltılı olsun yetiyor. İçeri?Ÿine, zarfı kadar önem verilmiyor.
Koalisyon'da Kemal Dervi?Ÿ'e kızanlar, onun söylediklerini de?Ÿil, daha çok yakla?Ÿımını ele?Ÿtirirler, ?Gelip bizim Genel Ba?Ÿkanımıza bilgi arzetse, ba?Ÿka olurdu? diyenleri çok duyduk.
AB temsilcisi Karen Fogg'u yerden yere vuranların derdi, onun ne dedi?Ÿi, söylediklerinin do?Ÿru olup olmadı?Ÿı de?Ÿil. ?Neden konu?Ÿuyor... Ne hakla Ba?Ÿbakanımıza görü?Ÿ bildiriyor? Yani ?Ÿekildir...
Ancak unutulan çok önemli bir nokta var. O da, Türk toplumunun de?Ÿi?Ÿti?Ÿi ve Devlet'in kendine kul gibi bakması ve koyun muamelesi etmesinden ho?Ÿlanmadı?Ÿıdır.
Bu tepeden bakı?Ÿ veya kullanılan sözcüklerin ?saygı? ile ilgisi yoktur. Tek kelimeyle toplumu ?küçük? görmektir.
2002 yılında hala bu konuları tartı?Ÿır olmamız ne kadar acı bir?Ÿey de?Ÿil mi?
* * *
BU NE PERHİZ, BU NE LAHANA TUR?žUSU (!)
Ba?Ÿlıktaki deyi?Ÿe bayalırım.
O kadar çok ?Ÿeyi bir anda anlatıverir ki, uzun uzun yazmaya gerek kalmaz.
Washington Post Yazarı Jonathan Randal'ın 1997 yılında yayınlanan ?Kürdistan İzlenimlerim? adlı kitabının Türkçesi çıktı ve anında toplatıldı. AVESTA yayınevi sahibi mahkemeye verildi.
Jonathan'a di?Ÿ geçiremedikleri için, o durumu kurtardı. (!) Ancak ünlü dü?Ÿünür Noam Chomsky kurtaramadı ve DGM'de yargılanmaya ba?Ÿladı (!).
İstanbul 5 nolu DGM'nin verdi?Ÿi toplatma kararında ?TC Devletinin toprak bütünlü?Ÿü içerisinde ayrı bir Kürt Ulusunun ve ayrı bir Kürdistan devletinin varlı?Ÿından söz edilerek, açık ve net bir ?Ÿekilde yayın yoluyla devletin ülkesi ve milletiyle bölünmez bütünlü?Ÿü aleyhine propaganda yapıldı?Ÿı? belirtiliyor.
Kitapta, Türkiye'nin kürtlere yakla?Ÿımının di?Ÿer ülkelere oranla çok daha iyi oldu?Ÿunun da altı çiziliyor.
Ve toplatılıyor.
Hani biz de?Ÿi?Ÿiyor, demokratikle?Ÿiyor, Kopenhag kriterlerine uyum sa?Ÿlıyorduk?
Bu ne perhiz, bu ne lahana tur?Ÿusu?
Her?Ÿey do?Ÿru yolda gidiyor sanıyorsunuz, sonra bir bakıyorsunuz, bazı kafalar hemen kendini gösterivermi?Ÿ. ?œlkeyi içine kapanık, totaliter bir hapisaneye çevirme çabaları diriliveriyor.
Ancak, bunu ba?Ÿaramayacaklar.
Jonathan'ların, Noam'ların, Ahmet veya Hüseyin'lerin fikir özgürlüklerini yok edemeyecekler.
Buna bizler müsaade etmeyece?Ÿiz.
Güç olacak, geç olacak ancak sonunda aydınlık Türkiye isteyenler kazanacak.
Jonathan'a acaba bu kararı nasıl tercüme etmi?Ÿlerdir. Hiçbir yabancı dile çevrilemeyecek kadar kendine özgü bir anlayı?Ÿ ve tanımlama?
Kitabın önsözüne bakıyorum, yazar ?Kürtlerin iyi bir gelecek için en iyi ?Ÿanslarının Türkiye'de bulundu?Ÿunu? savunuyor. Orta Do?Ÿu'daki Kürtlerin durumu ve sorunlarının incelendi?Ÿi kitap, kürt kökenlilerin hangi ülkenin vatanda?Ÿı olurlarsa olsunlar, do?Ÿup büyüdükleri bölgeleri Kürdistan diye adlandırdıklarını söylüyor.
Do?Ÿru?
Adamlar böyle adlandırıyorlarsa, ne yapılabilir ki? Biz kabul etmeyiz olur biter. Zaten öyle olmuyor mu?
Kitapta Jonathan herkese ele?Ÿtiri oklarını savuruyor. Kürtlere de, İran-Türkiye-Suriye ve Amerikalı'ya da.
