NOBEL’İN TADINA
VARAMADIK (!)
Öyle olaylarla karşı karşıya kalıyorum ki, şaşırmamak, üzülmemek veya kızmamak elde değil.
Orhan Pamuk’un Nobel ödülünü kazanmasına karşı gösterilen tepkilerden bazıları beni büyük hayal kırıklığına uğrattı.
Bunları üç gruba ayırabiliriz:
1. REDCİLER: Başından itibaren, Orhan Pamuk’tan nefret ettiklerini saklamadılar. Onlara göre, ortada büyük bir komplo var. Nobel ödülü, Pamuk’un 301’e muhalefeti, Ermeni ve Kürt sorunları hakkındaki sözlerinden dolayı verildi. Eğer Pamuk, böyle bir muhalefet göstermemiş olsaydı, Nobel’i alamazdı. Bundan dolayı, Pamuk tebrik edilmemeli.
Ben bu grubu anlıyorum.
Olaylara tamamen resmi gözlüklerle bakıyorlar. Milliyetçilik bayrağını sallıyorlar. Böyle inanıyorlar. Görüşlerini paylaşmasam dahi, kendi içlerinde tutarlılar.
2. KISKANÇLAR: Özellikle edebiyat dünyası bu olayda felaket şekilde sınıfta kaldı. İçlerinde çok küçük bir bölümü yürekli çıktı. Hem alkışladılar, hem de açıkça tebrik ettiler. Diğer bir bölümü, milliyetçi bayrağı altına saklanıp, “canım bu işin içinde başka iş var” diye burun kıvırıyorlar. Aslında kıskançlıklarından çatır çatır çatlıyorlar. Bu ödülün neden kendilerine verilmediğini düşünüyorlar (!) Buna hemen kulp takıyorlar: “Tabii, Ermeniler’e göz kırptı...”
3. AÇIKGÖZLER: Beni en çok sinirlendiren bu gruptakiler. Genelde, demokrat geçinirler. Liberal görüşleri vardır. Laiktirler, ancak dik durmazlar. Belkemikleri yoktur. Hem demokratlara, hem de milliyetçilere sempatik görünmek isterler. Reyting veya tiraj kaybetmekten korkarlar. Pamuk’u hem alkışlarmış gibi yaptılar, hem de komploculara hak verdiler. Kesin tutum alamadılar. En büyük hayal kırıklığını bunlar yarattılar. Cesaretle ortaya çıkamadılar.
Sonuçta, kafaların ne kadar karışık olduğu bir defa daha ortaya çıktı. Hala fikir özgürlüğünü tam anlamıyla hazmedemediğimiz, milliyetçilikle, insanların ne kadar rahatsızlık verirse versin görüşlerini açıklama hakkını hala birbirine karıştırdığımız görüldü.
Herhalde bir gün alışacağız...
Bu yazılara cnnturk.com'dan da erişebilirsiniz.
|