WASHINGTON
Washington?da Türk heyetinin haline baktım, hem içim acıdı, hem de fena halde kızdım.
Ba?Ÿbakan, bir toplantıdan çıkıp di?Ÿerine giriyor, bir salondaki görü?Ÿmeden bir di?Ÿerine ko?Ÿuyor. Dı?Ÿi?Ÿleri Bakanı da aynı ?Ÿekilde, sürekli görü?Ÿmeler yaptı ve dil döktü.
Nedeni de, 24 Nisan günü Ba?Ÿkan Obama?nın yapaca?Ÿı açıklamada Soykırım kelimesini telaffuz etmemesi ve geçen yılki gibi, Ermeniler açısından belki aynı anlama gelen "The Meds Yeghern"demesi için Amerikan yönetimini ikna çabası.
Hemen her yıl bu rezilli?Ÿi ya?Ÿıyoruz.
Her yıl Türk - Amerikan ili?Ÿkileri geriliyor. Kar?Ÿılıklı ?Ÿantajla?Ÿmaya kadar giden sözler söyleniyor. Her yıl Amerikan Kongresine Soykırım Tasarısının gelmemesi için ola?Ÿanüstü çaba harcanıyor.
Soykırım kelimesi, Türkiye?nin yakasını bırakmıyor, Türk yetkililer de her yıl bu kabustan kurtulmak için peri?Ÿan oluyorlar.
Uzun yıllardır ilk defa bu kısır döngünün kırılma ve Soykırım sorununun hiç de?Ÿilse bir süre için dondurulabilece?Ÿi bir mekanizma bulundu. Protokoller, bu açıdan tarihi bir yol ayrımıydı.
Tam dü?Ÿmeye basılmı?Ÿtı ki, Bakü?den müthi?Ÿ bir tepki çıktı.
Bu tepkinin, Türklerin geç bilgi vermelerinden mi, yoksa Azerilerin geli?Ÿmeleri küçümseyip sonradan ayıldıklarından dolayı mı, burada tartı?Ÿmak istemiyorum.
Türk mezarlı?Ÿındaki Bayra?Ÿı indirmecesine, Ankara?ya yönelik en sert sözlere kadar tırmanan tepkiler sonunda, Erdo?Ÿan geri adım attı ve Karaba?Ÿ sorununu da bu protokollerin bir parçası durumuna soktu.
Bu defa Ermeniler ve Amerikalılar ayaklandılar.
Türkiye?yi, yeni bir ön ko?Ÿul yaratmakla suçladılar.
Oysa Ankara, sadece Bakü?yü rahat ettirmek, onları yalnız bırakmadı?Ÿını göstermeye çalı?Ÿıyordu, o kadar. Ankara, ba?Ÿındaki en büyük dertten kurtulmak yerine, Azeri karde?Ÿlerimizin Karaba?Ÿ sorununu ön plana çıkarıyordu.
Türkiye sadece kendi çıkarını dü?Ÿünse daha farklı davranabilirdi. Türkiye?nin Azerbaycan?a ihtiyaç duydu?Ÿundan daha fazlasını Azerilerin Türkiye?ye ihtiyaçları oldu?Ÿunu dü?Ÿünebilir ve dayatabilirdi.
Yapmadı.
Ba?Ÿbakan, Aliyev?in aya?Ÿına kadar gidip gönlünü aldı.
Peki, buna kar?Ÿılık Azeri karde?Ÿlerimiz ne yapıyor dersiniz ?

Azeri karde?Ÿlerimiz sadece seyrediyorlar, hafifçe de alay ediyorlar
Bütün bu kavga ya?Ÿanırken, hiç alınmasınlar, ancak Azeri karde?Ÿlerimiz sadece uzaktan seyretmekle yetiniyorlar.
Sorarım sizlere, Azerbaycan bugüne kadar bir gün dahi, Soykırım? mücadelesinde Türkiye?nin yanında rol aldı mı? Kongre çalı?Ÿmalarında destek verdi mi? ?–rne?Ÿin hangi PR ?Ÿirketini tutup dolaylı bir kampanyaya katıldı?
Ben hiç hatırlamıyorum.
Varsa, lütfen söyleyin ve beni ?Ÿa?Ÿırtın.
Bakü seyirci kaldı.
Hala da seyretmeyi sürdürüyor.
Türkiye?yi kendilerine muhtaç bir ülke gibi görüyorlar. Bazı konu?Ÿmaları, açıkça söylememelerine ra?Ÿmen? ?Biz zenginiz, siz de bizim istedi?Ÿimizi yapmalısınız? anlamına geliyor. Bir afur tafur ki, sorma gitsin.
Genel havaları, Türkiye?yi do?Ÿru yola getirdik, Türkiye?yi? dize getirdik,ça?Ÿrı?Ÿımı yapıyor.
Ben genelde böylesine alıngan bir insan de?Ÿilimdir. Hele milliyetçili?Ÿin karanlık koridorlarında da hiçbir zaman kaybolmam.
Ancak, Washington?da ya?Ÿananları izlerken, ister istemez bu çarpıklık dikkatimi çekti.
Unutmayalım ki, her ?Ÿey liderler arası ili?Ÿkiler veya resmi temaslardan ibaret de?Ÿildir. Halklar arasındaki sevgi ve saygıyı zorladı?Ÿınız veya bozdu?Ÿunuz anda,? liderler ne derlerse desinler, kırdı?Ÿınız kalbi bir daha birle?Ÿtiremezsiniz.
Ben de, Türkiye?nin Azerbaycan?ı görmezden gelemeyece?Ÿine inananlardanım. Bunun ucuz gaz veya petrol alınımıyla ilgisi yoktur. Türkiye?nin varlı?Ÿı, Azerbaycan?a da çok ?Ÿey katmaktadır. Bu ili?Ÿkinin kırılması veya hırpalanması, Türkiye?yi çok üzer, ancak Azerbaycan?a çok ?Ÿey kaybettirir.
Azerbaycan, Türkiye ile ili?Ÿkilerine bundan böyle daha dikkatli bakmalıdır.
Azeri resmi yetkililer konu?Ÿtuklarını iyice duymalı ve hoyratça açıklamalardan vazgeçmelilerdir.
Türkiye?nin hakkını vermelilerdir.

?

15 Nisan 2010 Posta