ARAP USUL?œ

BİR SONU?‡...

Türkiye, bölgenin 5 ülkesini İstanbul?’a davet ederken mucize beklemiyordu. Arap ülkeleri de ilk defa, Arap olmayan Türkiye?’nin davetine gelirlerken kafalarındaki gizli gündemi saklamı?Ÿlardı. Oysa Türkiye, İstanbul?’dan sadece Irak?’a mesaj yollanmasını istiyordu. Ortaya garip bir sonuç çıktı.

Bildiride, Saddam Hüseyin kollanıyor, ABD?’ye de utangaç bir mesaj yollanıyor. BM Güvenlik konseyinin 1441 sayılı ünlü kararının bile, İstanbul bildirisinden daha sert oldu?Ÿu söylenebilir.

Anla?Ÿılan toplantı amacını a?Ÿtı.

Suriye ve? İran?’ın istekleri (ABD?’ye de açık bir mesaj verilsin) bildiriye girmi?Ÿ, ancak anlayabilene a?Ÿkolsun. ?–ylesine utangaç, öylesine üstü kapalı ki ancak uzmanları çözebilir. Kamuoyunun anlamasına imkan yok.

Türkiye ise, bu bildiri ile özellikle ve öncelikle Saddam Hüseyin?’e bir uyarıda bulunmak istiyordu. Ya?Ÿar Yakı?Ÿ basın toplantısında? açıkladı: ?“?žimdi Irak?’a uyarıda bulunup, BM denetimcileriyle i?Ÿbirli?Ÿi yapması ça?Ÿrısında bulunalım, 27 Ocak?’ta denetimcilerin raporu çıktıktan sonra, durumu tekrar de?Ÿerlendiririz?”

Ankara önce Irak?’ın uyarılmasınınverilmesine ilerde de duruma göre ABD?’ye bir ça?Ÿrıda bulunulmasının? üstünde durmu?Ÿtu.

Ancak ?œrdün Filistinlilere atıfta ısrar etti, Suudi?’ler İsrail?’in elindeki silahların gözardı edilmemesi için dolaylı bir mesaj istedi ve nihayet İran ve Suriye?’de i?Ÿe katılınca, Arap saçına dönmü?Ÿ, hiçbir?Ÿey anla?Ÿılamayan, neredeyse Saddam?’a göz kırpan bir bildiri çıktı.

DA?ž FARE

DO?žURDU

Günlerdir sözü edilen toplantı tatsız, tuzsuz? bitti. Hiçbir etkisi olaca?Ÿı yoktu, bu haliyle daha dabeter bir sonuç alındı.

Sonrasında ne yapılaca?Ÿı da belli de?Ÿil. Ne ikinci bir toplantı, ne doruk toplantısı.

Bu yönleri hariç, 6?’ları bir araya getirmek Türkiye açısından akıllı bir hareketti. Do?Ÿru bir adım atıldı. Iyi bir halkla ili?Ÿkiler faaliyeti izledik.

O kadar...