ANKARA NE YAPMALI ?

Başkan Bush’un, Başbakan Erdoğan ile ayakta çok samimi şekilde konuşmasına, şakalar yapmasına sakın aldırmayın. Bu samimiyet gösterisi, Türkiye’deki Amerikan aleyhtarlığı tartışmalarını zerrece etkilemez. Başkan Bush, Türk Başbakanı ile kucaklaşsa dahi, bu tartışmalar yok olmayacaktır. Hatta bundan sonra çok daha ciddi şekilde izlenecektir.

Amerikan aleyhtarlığı suçlamalarının Ankara’daki Amerikan Büyükelçiliğinden kaynaklanmasını da bir küçümseme nedeni olarak görmemek gerekir. Alarm işaretlerinin, Ankara’dan Washington’a aktarılması da son derece doğaldır ve bu mekanizma bundan sonra da aynı şekilde işleyecektir.

Amerikan basınında (Özellikle Wall Street Journal ve Washington Post) bu yazıların çıkması bir tesadüf değildir ve son derece olumsuz bir etki yapmıştır. Birkaç gün önce Brüksel’ de bir Türk iş adamı, büyük bir Belçika Bankası Genel Müdürüyle önemli bir kredi görüşmesi yaparken, Belçikalı Bankacının “Amerika ile aranız yine mi bozuluyor, ne oluyor? “diye sorduğunu söylüyor ve ilerde bu hava dağıtılmadığı taktirde, Türkiye’ ye açılacak kredilere olumsuz yansıyacağını söylüyordu.

Türk yetkililer bu havayı küçümsememelidir.

Abartılı basın haberleri, diyerek umursamazlık etmemelidirler.

Askerlerimiz siyasi demeçler vermekten, dış politikada yanlış anlamalara yol açacak konuşmalar yapmaktan veya soyut cümlelerle ne dendiği tam anlaşılamayan, anlamı her yana çekilebilecek görüşlerle ortaya çıkmaktan vazgeçmelilerdir.

Siyasilerimiz, yorumcularımız eleştirilerini yıkıcı bir tonda veya “nasıl olsa Amerikalılar duymaz” diyerek, tribünlere selam yollamak için kullanmamalılardır.

Türkiye’deki Amerikan aleyhtarlığı tartışmaları  uzun sürecektir. Bunları da Avrupa’daki ABD aleyhtarlığı ile karşılaştırıp “ bakın orada da var. Bize neden kızıyorlar” diye sorumluluktan kaçmaya çalışılmamalıdır. Zira bizdeki tartışma, siyasi-askeri-sosyal kesimlerden kaynaklanan bir kampanyaya yöneliktir. Amerikanın eleştirileri sokaktaki gösterileri değil, bu kesimleri hedeflemektedir.