AZINLIKLARDAN

NEDEN KORKUYORUZ?

Türkiye’nin  öyle bir “tabusu” , öyle bir “derin” konusu var ki, çok az kimse biliyor ve çok az kimse cesaret gösterip konuşabiliyor.

Gayrimüslimlere ait Vakıf mallarından söz ediyorum.

Önemli bölümü Rumlara ve Ermenilere ait. Diğer  bölümü Süryanilerden Yahudilere kadar geniş bir yelpaze.

Bu insanlar mal almışlar kiliselerine hibe etmişler veya kiliseleri gayrimenkul edinmiş. Zaman içinde, hem kimi mallarına el koymuşuz, hemde çivi çakmalarını yasaklamışız. Hiçbir faaliyet yapamaz duruma sokmuşuz.

Gayrimüslim vatandaşlarımızın elini kolunu bağlamışız. Yüzde 99’u müslüman bir ülkede, küçük bir azınlıktan korkmuşuz.

İşin ilginç yanı, bu kısıtlamayı yıllar içinde iki karşıt cephe farklı gerekçelerle ancak birlikte gerçekleştirmişler.

Devletin dine ağırlık veren kesimi, “İslamı korumak” amacıyla kısıtlama  getirmiş. Bedava İncil dağıtanları yakalatmış, misyonerleri yasaklatmış.

Devletin laik kesimi ise, dinci vakıfları da kontrol altında  tutabilmek için kısıtlama üstüne kısıtlama getirmiş.

Bu düğüm zaman içinde kördüğüme dönüşmüş. Bugün, Avrupa Birliğine uyum sağlamak amacıyla  uğraşılıyor, ancak bir türlü çözülemiyor.

Hala direnmeler var.

Askerden direnme, “bunları bırakırsak, dinci vakıflarda  azar” gerekçesiyle geliyor.

İçişlerinden direnme, ülkenin bütünlüğü gerekçesiyle ve tabii “dindar” veya “duyarlı” diye adlandırılan kesimlerden de “din elden gider” kaygısıyla direniş çıkıyor.

Düşünebiliyor musunz, 70 milyonluk bir ülkede, birkaç yüzbin gayri müslimden korkuyoruz (!)

Kiliselerini kurmaları, Vakıfları aracılığı ile varlıklarını sürdürmeleri bizleri kaygılandırıyor.(!)

Ne yapacaklar dersiniz?

Anadoluda bedava kutsal kitap dağıtıp, 70 milyonu Hristiyan mı yapacaklar? Misyonerler Türk toplumunun kafasını mı çeleçekler? Vakıfları sayesinde zenginleşip ülkemizi mi bölecekler?

Böyle birşey nasıl düşünülebilir?

Vakıflar yasasının hala çıkarılmamasına da hiç akıl erdiremiyorum.