DİRENİŞÇİLER,

NEDEN SUSTUNUZ?

Bir aralar çok popüler bir söylem vardı. Amerikalı’ların Irak’ta soykırım yaptıkları ileri sürülür, Felluce olayları direnişin simgesi olarak nitelenirdi.

Aradan zaman geçti ve durum değişti.

Bir baktık ki, direnişçi diye başımıza çıkarttığımız insanlar tam bir katliama, hatta bir soykırıma kalkışmışlar.

Hergün gazetelerde okuyoruz.

Yapılan suikastlerin büyük bölümü, Şii sivillere, polis  başta Irak güvenlik güçlerine karşı gerçekleştiriliyor. Masum insanlar, çoluk çocuk öldürülüyor. Daha geçenlerde, 110 kişi birden paramparça edildi.

Saddam yanlısı kesimler ve iktidarı ellerinden kaçıran Sunni’ler, açıkça Şii’lere karşı bayrak açtılar. Amaçları, Şii’leri kışkırtmak ve iç savaş başlatmak.

Türkiye’deki “direniş” bayraktarlarına bakıyorum, hiç sesleri çıkmıyor.

Neden, anlayamıyorum.

Amerikalıların hatalarını suratlarına vuralım ve karşı çıkalım, kabul. Ancak, Sunni cinayetleri karşısında suskunluğu ben anlayamıyorum.  Bu adamlar, iktidar hırsıyla Irak’ı mahvediyorlar. Tüm enfrastrüktürü, petrol-su şebekelerini havaya uçuruyorlar. Buna mı direniş diyeceğiz?

Ucuz kahramanlık kolaydır.

Amerika aleyhine atıp tutmakta çok kolaydır.

Kolay olmayan, tüm haksızlıklara aynı tepkiyi göstermektir. İnsan hayatı, müslüman veya hristiyan olmuş, Amerikalı veya Irak’lı olmuş, kıymetlidir.

Bazı Türk düşünür ve siyasilerinin bu taraflı bakışlarını anlayabilmek çok güç...