NEVRUZ’DA YAŞANANLAR

HERKESE DERS OLDU

Geçen hafta Cuma günü TV’leri seyrederken bir görüntü beni çok düşündürdü.

Güneydoğu’da Nevruz kutlamalarının ilk günüydü. Onbinleri bulan bir kalabalık ve coşkulu bir kutlama vardı. Ateşler yakılmış, danslar ediliyordu. Yıllardır ilk defa göreceli olarak sakin bir kutlama yaşanıyordu. Bu arada bazıları da PKK lehine sloganlar atıyordu,  aralarında yaşasın Apo diye bağıranlar da vardı. Ancak bu sesler onbinlerin coşkusu arasında kaybolup gidiyordu.

İşte tam o sırada havada dörtlü formasyon halinde F-16 filoları tur atmaya başladı. Halk bunu görünce kabardı. Bu defa slogan atmayanlar da, atanlara katılmaya başladı. PKK bunu kaçırır mı? Öylesine kışkırttı ki, Nevruz kutlamaları birden bire kanlı birer PKK gösterisine dönüşüverdi. 

Olay Cuma günüyle de sınırlı kalmadı.

Hafta sonu çatışmalar başka kentlere de yayıldı. İzinsiz gösteri yaptıkları gerekçesiyle, polis son derece sert tepki verdi. Polis vurdukça gösterici sayısı arttı. Gösterici sayısı arttıkça, olaylar daha da büyüdü. Bölge savaş alanına döndü. Güzel başlayan bir Nevruz, kontrolden çıktı.

Tipik bir kısır döngü yaşandı.

Acaba doğru mu yapıyoruz ?

Acaba bazen gösterilere böylesine sert tepki vererek, olayların büyümesine katkıda bulunmuyor muyuz ?

Toplum psikolojisinden birazcık anlayanlar dahi, “aman bunu yapmayın. Gereksiz şekilde toplumu tahrik edersiniz.”der.

Bu uygulama yeni değil.

Hemen her Nevruz’da bu oluyor.

Oysa son derece yanlıştır. 

Evet, PKK ve Apo lehinde gösteri yapmak suçtur. 

Ancak, gösterilerin üstüne üstüne gitmediğiniz taktirde, bir süre sonra ,bağırıp çağırıp dağılacaklardır. 

 Polis de  suç işleyenleri gözaltına almak için copa sarılmak, yerine, başka yöntemler bulabilir.

Sert tepki gösterildiğinde, PKK’nın ekmeğine yağ sürmüş olunmuyor mu?

Bölgede görev yapmış nice Emniyet müdüründen aynı sözleri duymuşumdur:

“PKK’ya karşı mücadele böyle yürütülmez. İnsanları tehdit ederek değil, kalplerini kazanarak yanınıza çekebiliriz. Eğer bu yaklaşımları sürdürürsek, hiç mesafe alamayız. Tam tersine terör örgütüne yardımcı oluruz.” derler.

Bu nevruzda da aynı senaryolar tekrarlandı.

Bizler galiba  deneyimlerden ders almıyoruz veya olayların bu şekle dönüşmesinden memnun oluyoruz (!)