ASKERİ ALIMLARDA

BİR?žEYLER OLUYOR...

?

Gazetelerin iç sayfalarına sıkı?Ÿmı?Ÿ haberlerin arasında görüp okudum. Türkiye?’nin silahlanma politikalarında? son derece önemli kararlar alınıyor. Büyük de?Ÿi?Ÿimlere gidiliyor. Daha do?Ÿrusu, benim çıkarttı?Ÿım sonuç bu... Sanki büyük bir gizlilik varmı?Ÿ gibi, ayrıntılı bir açıklama yapılmadı. Savunma Bakanlı?Ÿı, her zamanki gibi son derece ketum. Bilgi veren yok. Sanki bizim paramızı harcamıyorlarmı?Ÿ gibi davranıyorlar. Hani biraz? daha sıkı?Ÿsalar ?“size ne karde?Ÿim, biz gerekeni yapıyoruz i?Ÿte, zaten bu i?Ÿlere kafanızda basmaz?” deyiverecekler.

?

Oysa, atılan adımlar çok önemli. Bu yakla?Ÿım, Türkiye?’nin tehdit de?Ÿerlendirmesi ve ona ba?Ÿlı olarak silahlanma politikasında büyük de?Ÿi?Ÿimlere gitti?Ÿi izlenimini veriyor. Do?Ÿru mu, de?Ÿil mi belli de?Ÿil. Zira yeterli bilgi yok.

?

6 MİLYAR $?’LIK

DEV KESİNTİ

?

Basın haberlerine bakılacak olursa, iki hafta önceki Savunma Sanayii İcra Komitesi, toplam 11 milyar dolarlık üç büyük askeri ihaleyi durdurmu?Ÿ ve alımları azaltarak, 5 milyar dolara indirmi?Ÿ. 6 milyar dolarlık bir tasarruf gerçekle?Ÿtirilmi?Ÿ.

?

Yine basında yayınlanan haberlere göre, ATAM projesi çerçevesinde alımı planlanan bin adet modern? muharebe tank sayısı 250?’ye indirilmi?Ÿ. 2010?’a kadar ki ihtiyacın Amerikan veya Alman ikinci el tankları ile kar?Ÿılanaca?Ÿı, sonra Türkiye?’nin özgün tank modelinin üretimine gidilece?Ÿi belirtiliyor.

?

ATAK? projesi çerçevesinde alınması planlanan 145 saldırı ?helikopteri sayısının da 50-90 arasına çekilmesi kararla?Ÿtırılmı?Ÿ. Ayrıca, insansız uçak, 8 adet denizaltı savunma ve ke?Ÿif karakol gemisi projelerinin de gözden geçirilece?Ÿi anla?Ÿılıyor.

?

Yukarıda yazdıklarımız do?Ÿru ise, -yalanlanmadı?Ÿına göre, do?Ÿru olması gerekir- Türkiye gibi bir ülke için büyük bir reform niteli?Ÿi ta?Ÿımaktadır. Ayrıntıları bilemedi?Ÿim için, daha ileri gidemiyorum. Ancak bu noktaya gelinmesinin altında, ekonomik gerçekler, uluslararası ili?Ÿkilerdeki de?Ÿi?Ÿim, yeni bir tehdit de?Ÿerlendirmesi ve buna ba?Ÿlı olarak yeni? bir silahlanma politikasının yattı?Ÿını görüyorum. Uzun yıllardır beklenen? de?Ÿi?Ÿimin nihayet? hayata geçmeye ba?Ÿladı?Ÿını hissediyorum. İn?Ÿallah yanılmıyorumdur.

?

Atılan bu adımı sadece ?“ekonomik gerçekler?” yani parasızlıkla anlatamayız. Genelkurmay?’da bir?Ÿeylerin de?Ÿi?Ÿme sürecine girdi?Ÿi anla?Ÿılıyor. Hem ekonomik gerçekler, hem de de?Ÿi?Ÿen? yakla?Ÿım söz konusu olmalı. E?Ÿer durum gerçekten böyle ise, bravo Genelkurmay?’a...

?

İNSANIMIZI, NEDEN ADAM

YERİNE KOYMUYORUZ?

?

?–nümüzdeki dönemde gerçekler çok daha net ?Ÿekilde ortaya çıkacak.

?

Benim asıl üstünde durmak istedi?Ÿim nokta ba?Ÿka. Konu Savunmaya, Askere ve Askeri alımlara (yani silahlanma) gelince neden sus pus olunuyor?

?

Harcanan paralar az de?Ÿil. Milyarlarca dolardan söz ediyoruz. ?œstelik, borç kıskacında inleyen, borç ödeyebilmek için yatırım yapamayan, bu nedenle de i?Ÿsizli?Ÿin kol gezdi?Ÿi bu ülke için, silaha verilecek milyar? dolarlar çok? acıtmaktadır.

?

Bu paralar harcanacak ise, nerelere ve neden harcanaca?Ÿını bu toplumun bilmesi gerekmez mi?

?

Ba?Ÿından bu yana, bin adet modern muharebe? tankına, 145 adet saldırı helikopterine neden gereksinme duyuldu?Ÿunu anlayamamı?Ÿımdır.

?

Yanlı?Ÿ anla?Ÿılmasın, mutlaka tank?’a da, helikoptere de ihtiyaç vardır. Ancak bizim bilme hakkımızda var. Neden 145 iyiydi ve ?Ÿimdi neden? 50?’ye indi? Neden, bin adet modern muharebe tankı gerekirken bu sayı 250 oldu?

?

Yani bu ihale ilk defa açıldı?Ÿında hata edilmi?Ÿti veya ?Ÿimdi hata ediliyor ve savunmamızda zaafa u?Ÿrama tehlikesi ile kar?Ÿı kar?Ÿıya kalıyoruz. (!)

?

Bütün dünya giderek hava üstünlü?Ÿüne önem verirken, biz neden hala muharebe tanklarına bol kepçe para harcıyoruz? Türk Silahlı Kuvvetlerindeki karacı egemenli?Ÿinin sonucunda mı bu hovardalı?Ÿa itiliyoruz?

?

İ?Ÿte bunlar gibi yüzlerce soru var kafamda.

?

Benim gibi, yüzbinlerce insanımızda aynı ?Ÿekilde sorularla dolular. Ancak, kimse toplumu adam yerine koyup bilgi vermiyor.

?

PARLAMENTERLERİMİZ

NE G?œNE DURUYORLAR?

?

TESEV?’in geçen hafta yayınladı?Ÿı,? Parlamento, Sivil Toplum ?–rgütleri ve Medya?’nin Asker denetimini nasıl gerçekle?Ÿtirebilecekleriyle ilgili kitap son derece önemliydi, ancak bilmem gözünüze çarptı mı, medya?’da çok az yankı buldu.

?

Korktukları için, davetlilerinin önemli bölümü? dahi toplantıya gelemediler. Medya ?“ne olur, ne olmaz?” diye, gereken ilgiyi göstermedi.

?

Soruyorum herkese...

?

Kimden korkuyoruz?

?

Asker bizim? askerimiz...

?

Harcadıkları para da bizim...

?

Attıkları her adım günlük ya?Ÿamımızı etkiliyor.

?

O zaman, biz gözetlemeyece?Ÿiz, denetlemeyece?Ÿiz de kim hesap soracak?

?

Buna alı?Ÿması ve sorumlulu?Ÿunu biran önce? omuzlaması gerekenler de, önce parlamenterlerimiz ardından Sivil Toplum ?–rgütlerimiz ve Medyamızdır.

?

General? gördüklerinde ceket dü?Ÿmelerini ilikleyip, ellerini ovu?Ÿturarak sahte bir nezaket gösterip, ardından da ele?Ÿtirme alı?Ÿkanlı?Ÿımızı artık bırakmalıyız.

?

Herkes, üstüne dü?Ÿen görevi eksiksiz yerine getirdi?Ÿi ve toplum da? bilgilendirildi?Ÿi sürece çok daha sa?Ÿlıklı bir ili?Ÿki düzenine kavu?Ÿuruz. Aksi halde, bu çarpıklıktan kurtulamayız.