BUSH’A

ÖNCE TEŞEKKÜR...

Bush yönetimini yerden yere vuruyoruz.

Irak’ta yaptıklarından, göz göre göre bir ülkeyi parçalanmaya itmelerinden tutun, Kuzey Irak’ta yuvalanmış olan PKK’yı görmezden gelmelerine, bölgede bağımsız bir Kürt devletinin kurulması için koşulları oluşturmalarına kadar, yapmadıkları kalmadı.

Ne söylense, ne kadar eleştirilse yeridir.

Bir konu hariç...

O da, Ermeni tasarısı...

Bu köşeyi izleyenler hatırlayacaklardır.

Yılın başından beri, Ermeni soykırım tasarısı başımızın üstünde Demokles’in kılıcı gibi sallandırılıyordu. Bush’u cezalandırmak isteyen Demokratlar, Kongre’yi kontrollerine geçirdikten sonra en kolay yolu, Emeni tasarısını yasalaştırmada buldular.

Son haftalara kadar, Washington’u izleyen gözlemcilerin tümü, bu tasarının kolaylıkla geçeceğine inanıyorlardı.

Her ne kadar bağlayıcı bir yanı olmasa dahi, tasarının yasalaşması, Türkiye’ye son derece ciddi bir moral darbe indirecekti.

ABD Temsilciler Meclisi’nin onaylayacağı soykırım suçlaması, Ermeni iddialarının doğruluğunu perçinleştirecek ve bundan sonra Ankara ne kadar aksini ispat etmeye çalışırsa çalışsın, uluslararası kamuoyundaki inandırıcılığı yok olacaktı.

Bush yönetimi, bir ara “imkansız” gibi görünen bir işi başardı.

Tasarıyı engelledi ve erteletti.

Washington’daki gözlemciler sık sık “şimdiye kadar görülmemiş bir çaba sergilendi” cümlesi kullanıyorlar.

Gerçekten de, inanılır gibi değil.

Beyaz Saray öyle bir baskı, öyle bir ikna kampanyası yürüttü ki, Türk-ABD ilişkilerinde bir facianın köşesinden dönüldü.

Bush yönetimi bu çabayı, ülkesinin Türkiye ile ilişkilerini kurtarmak için sarf etti. Ankara’nın göstereceği tepkiyi anladı ve seçim sürecinde, Ermeni oylarını kaybetme pahasına yaptı.

Hangi gerekçeyle ve ne için yapılmış olursa olsun, Başbakan Erdoğan’ın, Bush ile karşılaştığında bir “teşekkür borcu” olacak.

Bu erteleme inşallah, Türkiye’nin de kafasını kuma gömmekten vazgeçmesine ve bu sorunu yepyeni bir yaklaşımla ele almasına yol açar.

Aksi halde, aynı tasarı gelecek yıl (yanı Kasım 2008 seçimine daha yaklaşıldığında) tekrar gündeme gelir ve bu defa etkinliğini tümüyle kaybetmiş olan Beyaz Saray, ağzıyla kuş tutsa dahi önleyemez.

Türkiye, bu şansı iyi kullanmasını bilmeli...