T?œRKİYE?’Yİ K?œ?‡?œK

G?–R?œYORSUNUZ

Türkiye?’nin Avrupa macerası çok uzun yıllara dayanır, ancak Avrupa Birli?Ÿine katılma giri?Ÿimi 40 yıl öncesinde ba?Ÿlamı?Ÿtır.

1963?’te, bir yandan sırf Yunanistan?’ın tam üyelik ba?Ÿvurusunu izlemek, Atina?’nın Ortak Pazara girip Türkiye?’ye üstünlük sa?Ÿlamasını önlemek... ?–te yandan da fındık, pamuk ve? tütün gibi temel ihraç mallarımıza garantili satı?Ÿ imkanı sa?Ÿlamak için, ünlü Ankara anla?Ÿmasının imzalanması ile start alındı ve bugünlere kadar gelindi.

Ne toplum, ne de bürokrasimiz, AB?’ye tam üye olunabilece?Ÿine inandılar. Tam üyelik bir fantaziydi. Eri?Ÿilemeyecek bir hedefti. ?“A?Ÿkların en güzeli ya?Ÿanmamı?Ÿ olanlardır?” mantı?Ÿı ile güzel bir rüya muamelesi yapılırdı. Hiçbir zaman bitmeyecek bir oyun gibiydi.

?“Bizi aralarına almazlar?” denirdi.

Aslında kendimizi küçük görürdük. Avrupa?’ya layık görmezdik. Resmek hakkımız olmasına ra?Ÿmen, hakkımızı aramaz, ?“bizi istemezler?” diye diye i?Ÿin içinden çıkardık. Oysa aslında, rahatımızı da bozmak istemezdik. AB?’nin kurallarını uygulamak hem çok çaba gerektirdi?Ÿi, hem de kolay kazançların bitmesi anlamına geldi?Ÿi için, tam üyelikten yarım a?Ÿızla söz ederdik.

Bu gidi?Ÿi ilk de?Ÿi?Ÿtiren ?–zal oldu.

Hem ekonomik çarpıklıkların bir bölümünü de?Ÿi?Ÿtirdi, hem de resmen tam üyelik ba?Ÿvurusu (1987) yaptı. ?‡o?Ÿumuz alay ettik, küçümsedik. Bir bölümümüz ?“?–zal?’ın gizli gündemi var. AB?’nin bizi almayaca?Ÿını bilerek bu ba?Ÿvuruyu yaptı. Türkiye?’yi reddettirecek, sonra da İslam dünyasına götürecek. Laik? düzeni de?Ÿi?Ÿtirecek?”? diye kıyametleri kopardık.

Oysa ?–zal en do?Ÿru adımı atmı?Ÿtı.

Türkiye?’yi? AB?’ye layık görmeyenler bugün de aynı mantı?Ÿı sürdürüyor, ancak ele?Ÿtirilerini farklı cümlelerle seslendiriyorlar. AKP?’yi gizli gündemi olmakla suçluyorlar.

?–zetle, bazı kesimlerin dü?Ÿünce ?Ÿekli 40 yıldır de?Ÿi?Ÿmedi. Hala kendilerine güvenleri yok, hala Türkiye?’yi ? küçük görüyorlar. Hala komplekslerini giderebilmi?Ÿ de?Ÿiller.

POLİTİK SİSTEM

AB?’Yİ SE?‡Tİ...

Türkiye?’nin Avrupa Birli?Ÿine do?Ÿru yürüyü?Ÿündeki en önemli adım, 1995?’te kabul edilen Gümrük Birli?Ÿi ile atılmı?Ÿ oldu.

?‡iller-Karayalçın koalisyonu bu kararıyla Türkiye?’yi geri dönülmez ?Ÿekilde AB?’ye ba?Ÿlamı?Ÿ oldu.

Aslında bütün ülkeler önce tam üye olur yıllar sonra Gümrük Birli?Ÿine gidilirdi. Ankara son derece önemli bir fedakar ve stratejik bir karar alıp, Gümrük Birli?Ÿini öne çekmi?Ÿti.

Bu kararın altında yatan? mantık, ?“Gümrük Birli?Ÿi gerçekle?Ÿtirilebilirse, AB Türkiye?’yi tam üye olarak kabul etmekzorunda kalır. Arka kapıdan girebiliriz?” idi.

Aynı çevreler yine ayaklandılar.

?“AB Türkiye?’yi Gümrük Birli?Ÿine alıp istediklerini elde etti. Bundan sonra hiç tam üye almazlar?” dediler. ?“?œlke satıldı, ekonomimiz batacak?” diye bar bar ba?Ÿırdılar.

Hiçbir ?Ÿey olmadı.

Tam aksine, ekonominin tam üyeli?Ÿi kolaylıkla kaldırabilece?Ÿi ortaya çıktı.

Ancak kompleksliler bunu da görmezden geldiler.

İkinci dönüm noktası, AB?’nin 12 üyelik son geni?Ÿlemesiyle ya?Ÿandı.

Bu defaki geni?Ÿleme treni de kaçırıldı?Ÿı taktirde, Avrupa defterinin kapanaca?Ÿı anla?Ÿıldı.

Siyasi otorite (40 yıldır görev yapan tüm hükümetler) fazla inanmamalarına ra?Ÿmen, AB hedefine asıldılar.

?–nce Ecevit-Bahçeli-Yılmaz? koalisyonu, ardından da AKP inanılmaz adımlar attılar. Türkiye?’yi, 40 yıldır ilk defa, AB?’ye yakla?Ÿtırdı. Bunun bir rüya gibi? kalmayaca?Ÿı ortaya çıktı.

Malum çevreler ise, hala eski ?Ÿarkılarını söylüyorlar.

Ancak çarklar birden bire hızlandı.

Dünya?’daki? de?Ÿi?Ÿimler Türkiye?’yi öylesine zorladı ki, bir zamanlar? tam üyeli?Ÿe inanmayanların bir bölümü dahi ?Ÿa?Ÿırdı.

40 yıllık Avrupa rüyası, ?Ÿimdilerde Avrupa tutkusuna dönü?Ÿmeye ba?Ÿladı. Hem de giderek artan? ?Ÿekilde yo?Ÿunla?Ÿan bir tutku...

Benim merak etti?Ÿim de bu: Acaba Avrupa? Türkiye?’deki bu de?Ÿi?Ÿimin farkında mı? Bu büyük tutkunun giderek tehlikelile?Ÿti?Ÿini görüyor mu?

Yarın bu konuyu sürdürece?Ÿim.