SİNAGOG VE İNGİLİZLER

OLMASAYDI...

Bütün bu olayların Uluslararası yansımalarına bakıyorum ve insano?Ÿlu?’nun ne kadar bencil oldu?Ÿunu görmezden gelemiyorum.

Bütün dünya televizyonları ve basını, kanlı? Per?Ÿembenin resimleriyle doluydu. Gün boyunca herkes bundan söz etti. Röportajlar yapıldı,? özel ve canlı yayınlarla geli?Ÿmeler izlendi.

Nedenlerini? ara?Ÿtırdı?Ÿınız zaman farklı bir manzara ile kar?Ÿıla?Ÿıyorsunuz.

E?Ÿer ölenlerin tümü Türk kökenli olsaydı...

E?Ÿer bu olaylar Sinagog?’larda ve İngiltere?’nin temsilcisi olarak tanınan binaların önünde gerçekle?Ÿmemi?Ÿ, Yahudi ve İngilizler hayatlarını kaybetmemi?Ÿ olsalardı, acaba aynı yankıyı? görür müydük?

Hayır, görmezdik...

Semboller farklı olunca, yankılanmaları da farklı oluyor.

Ancak kızmamamız gerekiyor.

Bizde böyle davranmıyor muyuz?

Hindistan veya Pakistanda binlerce insan ölür, tek sütunluk haber olur. İçlerinde bir tek Türk bulunursa hepimiz aya?Ÿa fırlarız.

Buna, toplumların egoistli?Ÿi demek gerekir...

BU OLAY MİLLİLERİ

KURTARDI (!)

E?Ÿer ?“bombalı katliamlar dolaylı ?Ÿekilde kimleri ve neleri etkiledi?” diye soracak olursak herhalde hiç tereddüt etmeden, ?“milli takım yönetici ve futbolcularını?” diyebiliriz.

?‡ar?Ÿamba ak?Ÿamki Letonya ma?Ÿlubiyeti kamuoyunu öylesine rahatsız etti ki, Per?Ÿembe sabahı herkes kılıçlarını çekmi?Ÿ, tüm sorumlulardan hesap sormaya hazırlanıyorduk.

Bu olay kızgınlı?Ÿın ötesinde. Hepimizde bir aldatılmı?Ÿlık hissi var.?

Hani biz dünya 3 üncüsü idik (!). Demek ki aldatılmı?Ÿız.

Hani bu takım kuradan çıkınca ?“Portekiz garanti?” demi?Ÿtik. Yalanmı?Ÿ.

Hani, bizden büyük yoktu. Daha büyük yalanmı?Ÿ.

Türkiye?’nin yenilgisi tamamen ciddiyetsizlikten kaynaklandı. Riga?’daki maçta, ba?Ÿta Rü?Ÿtü olmak üzere kart? görüp? İstanbul?’da oynayamayanlara ne demeli?

Ciddiyetsizlik de?Ÿildir de, nedir?

Tabii en a?Ÿırı, Milliler bizim kalbimizi kırdılar. Onları sevmi?Ÿtik. Onları paraya bo?Ÿmu?Ÿtuk. Me?Ÿer layık de?Ÿillermi?Ÿ.

Yazık...

BAYRAM ERTESİ

G?–R?œ?žMEK ?œZERE...

?–nümüzdeki hafta her?Ÿeye ra?Ÿmen? tatil.

Olaylarda ya?Ÿamlarını kaybedenlere Allah rahmet eylesin.

Bayramınızı da tüm tatsızlıklara ra?Ÿmen bütün içtenli?Ÿimle kutlarım.

Eskisi kadar olmasa dahi, Bayramlar hala ailelerin bir araya geldikleri, dargınlıkların bitti?Ÿi, insanların? birbirlerini aradıkları? nadir vesilelerden biridir. Geleneksel terbiye, küçüklerin büyüklerin gönlünü almalarını, ellerini öpmelerini gerektirir. Büyüklerin de hediye verip? küçüklerin kalplerini almaları için güzel bir fırsattır.

Bayramda bizde ailemizle kucakla?Ÿaca?Ÿız ve yollara dü?Ÿece?Ÿiz. Bayram ertesi yine bu kö?Ÿede bulu?Ÿabilmek ümidiyle, tüm okurlarımı kucaklarım. Yazılarımda hata ettimse de beni affetmelerini rica ederim.

ROGER SHORT

İSTANBULLU OLMAK İSTERDİ...

Kanlı per?Ÿembede hayatını kaybeden İngiliz? Ba?Ÿkonsolosu Roger Short?’u tanıyanlar bilir. Kopdiplomatik arasında Türkiye?’yi en çok sevenler arasındaydı. Kısa bir süre sonra emekliye ayrılacaktı. İstanbul?’daki ?œniversitelerden birinde e?Ÿitimci olarak çalı?Ÿmak ve Bebek civarında yerle?Ÿmek istiyordu. Son derece sevecen, Türkiye?’ye ve Türklere yakın bir insandı.

Terörün kör di?Ÿlileri sayısız masum vatanda?Ÿımızın hayatını yok etti?Ÿi gibi, Roger Short?’u da yok etti. E?Ÿer o kapıdan 3-5 dakika önce veya geç girmi?Ÿ? olsaydı, bugün aramızda? ya?Ÿıyor olacaktı.

İnsanı isyan ettiren de bu... Masum insanları, adeta konu mankeni gibi tanımlayıp hayatlarını bir anda yok ediveriyorlar.

Buna hakları yok.

Buna hakları olmamalı.