“TÜRK ASKERİNİ, IRAK

KONSEYİ DAVET EDEBİLİR”

Abdullah Gül ile konuştuktan sonra, ABD dışişleri bakan yardımcısı Marc Grossman ile CNN TÜRK’teki MANŞET söyleşisi (bugün 17:00’de yayınlanıyor) için buluştum. Karşılıklı olarak bu iki kişinin görüşlerini bir araya getirip baktığım zaman, ilginç bir manzara ile karşılaştım.

Grossman da, Gül gibi, son Washington ziyaretinin “yeni bir başlangıç- yeni bir dönem” yarattığını söyledi.

Açıkça belirtmedi ancak, onun konuşmalarından da, “asker katkısı” konusunun, ilişkilerdeki bu yeni başlangıcın gerçekten bir başarı olup olmayacağının test’i niteliğinde göründüğünü çıkarttım.

Eğer Türkiye uzatmadan (Grossman’a göre Eylül ayında) olumlu bir karar alırsa, ilişkilerde yeni bir sayfa açıldığı kabul edilecek. Washington Türkiye’ye artık ters bakmayacak Pentagon ikide birde TSK’ye taş atmayacak. Eski defter kapatılıp, yenisine bakılacak.

Grossman da “boğazınıza basmayacağız, ancak işi çokta uzatmazsanız iyi olur” derken, hükümetin sıkışıklığını da gördüklerini ima etti. Hatta, Erdoğan-Gül ikilisinin hayatlarını kolaylaştırabilmek için formüller üretilmeye çalışıldığı da anlaşılıyor. 

Örneğin, Türk Asker’inin Geçici Irak Konseyi tarafından davet edilmesi gibi. Aslında bu fikir, Türkiye’nin  BM  nezdindeki Daimi  Temsilcisi Büyükelçi Ümit Pamir’den çıktı. Rumsfeld-Wolfowitz-Bremmer görüşmeleri sırasında Gül tarafından ortaya atılınca, Amerikan tarafı çok ilgilendi.

Ayrıca bir NATO konseyi kararı çıkarılıp çıkarılamayacağı (son drece güç olmasına rağmen) da hala tartışılıyor.

Grossman’ın  konuşmamız sırasında, Kuzey Irak’taki PKK kampının kapatılacağı konusundaki kesin sözleri, Yönetimin verdiği sözün arkasında  duracağını özellikle vurgulaması da, sonbaharda Türk-ABD ilişkilerinin yeniden deneneceğini gösteriyor.

Bence, yazılı olmayan şöyle bir senaryo veya yol haritası ile karşı karşıyayız.

Türkiye Asker gönderme kararı verdiği taktirde, ABD Kuzey Irak’taki PKK varlığı konusunda  adımlarını hızlandıracak; Türk mütahitlerinin Irak’tan ihale alımları artacak; Kuzey Irak’tan çekilecek Türk Askeri Güney’e kaydırılarak, Süleymaniye krizinden hepbirlikte onurlu bir çıkış sağlanacak.

Aksi halde, Irak Türkiye’ye biraz daha kapanacak, PKK’ya yaklaşımları belki fazla katı olmayacak ve Ankara Irak oluşumunun dışında tutulacak.

Öylesine de dezavantajlı durumdayız ki... Kalkıp “Meheldir, Amerikalı iyi bir ders alsın, dayak yesin” ‘de diyebilmek güç, zira böyle bir olasılıkta Irak’ta kan gövdeyi götürecek, ülke bölünecek ve faturanın ağır bölümünü de biz ödeyeceğiz. ABD’nin  umurunda bile olmayacak. Süper Güç, “denedim olmadı”  deyip Irak defterini kapatıp gider. Bölünmüş ve iç savaş başlamış bir Irak ile biz başbaşa  kalırız. İş öylesine büyüyebilir, bizim boyumuzu da aşar ki, yıllar sonra “Aman ABD geri gelsin de şu ateşi söndürsün” demek zorunda dahi kalabiliriz.

Genelkurmay  Başkanı Org. Özkök’ün dediği  gibi, kötünün iyisini seçmek zorundayız.