ÇOK TEHLİKELİ BİR

OYUN OYNUYORUZ

Ülkemizin genel gidişi, benim gibi bir  çok kişiyi korkutuyor.

Kaygılarımı sizlerle paylaşmak istiyorum.

İnşallah yanılıyoruzdur.

İnşallah, öngörülerimiz doğru çıkmaz.

Ancak şu andaki durum, hepimizin derin bir rahatsızlıkla izlememiz ve bir şeyler yapılması için harekete geçmemezi gerektirecek kadar vahim.

KIBRIS’TA KENDİ

ÖNÜMÜZÜ KAPATTIK

Türkiye, Annan planında direnerek, Kıbrıs’ta çözümü reddetmiştir. Bunu yaparken de, gerçek niyetini farklı olsa dahi, dış dünya’ya Ada’nın Kuzeyinin üstüne yatmak istediği ve hiçbir çözüme  yanaşma niyetinde olmadığı izlenimini vermiştir.

Bu tutum, Türkiye’nin Avrupa Birliğine gidişinin önünü kapatacaktır.

AB, Türkiye’nin Ada’da işgalci konumuna gireceğini açıklamış ve herhangi bir tam üyelik tartışmasının, Kıbrıs’ta çözüm bulunmadan ilerlemeyeceği görüşünü benimsemiştir. Brüksel Ankara’ya kızgınlık içindedir.

2004 Aralığına (Türkiye’nin tam üyelik müzakerelerinin başlama kararının alınacağı doruk toplantı tarihi) kadar, Türkiye-AB müzakereleri “Ya AB veya Kıbrıs” tartışmasına dönüşecektir. Ankara, AB’nin baskısı altına girecek ve bugün Annan planını reddeden çevreler (Genelkurmay-CHP- Cumhurbaşkanı- Denktaş ekibi) ile Türkiye’nin geleceğini AB’de gören ve ülkemizin Avrupadan dışlanmamasını isteyen kesimler arasında misli görülmemiş bir çatışma yaşanacaktır. Türkiye, sanki bir tercih yapma noktasına itilecektir.

Bugünkü egemen anlayış sürerse, Türkiye Kıbrıs’ın kuzeyini elinde tutmayı tercih edecek ve sırtını AB’ye dönecektir.

ABD İLE STRATEJİK

İŞBİRLİĞİ BİTTİ

Türkiye, AB ile ilişkilerini böylesine zora sokarken, dünyanın tek süper gücü olan Amerika Birleşik Devletleriyle ilişkilerini de, tamiri çok uzun sürecek ve büyük ödünlere mal olacak biçimde zedelemiştir.

Yıllar boyunca sırtını dayadığı ve övünerek destek aldığı Stratejik İşbirliği artık bitmiştir.

IMF ile ilişkilerde daima yardımcı olan, her Uluslaralası sıkışıklıkta Türkiye’nin yanında yer alan, Kürt sorununda en önemli kararı verip Öcalan’ın yakalanıp Türk MİT’ine teslim edilmesini sağlayan, Türkiye’yi İslam  dünyasının modeli olarak ön plana çıkarmaya hazırlanan ABD artık yoktur.

Bush yönetimi kendini, doğru veya yanlış, bölgede en çok güvendiği ülke diye nitelediği Türkiye tarafından “yarı yolda bırakılmış”  olarak görmektedir. Demirel’in dediği gibi, daha en az 6 yıl iktidarda kalacağı anlaşılan Bush yönetimi bu tutumu unutmayacaktır.

Washington, Türkiye’yi tamamen dışlamayacak, ancak Ankara’dan gelecek yardım telefonlarına Beyaz Saray’dan  uzuncu bir süre yanıt verilmeyecektir.

ABD’Yİ VE BÖLGEYİ

DOĞRU OKUYAMIYORUZ

Bu duruma kendi kendimizi soktuk.

Eğer bu bir politika ise, son derece tehlikeli bir politikadır.

Eğer politikasızlığın veya deneyimsizliğin sonucu ise, daha da vahim bir durum demektir.

Türkiye bu tutumla, bölgenin lider ülkesi olamayacak, çok övünerek tekrarladığımız “Büyük Devlet”  statüsüne hiçbir şekilde ulaşamayacaktır.

Türkiye kendini ayağından  vurmakta, bindiği dalı kesmektedir.

Ülkemizi yönetenler, dünyayı doğru okuyamamakta, bölgedeki gelişmeleri gerektiği şekilde değerlendirememektedirler.

Ülkemizi kendi ellerimizle tarihi bir dönemece, çok farklı ve tehlikeli bir yola sokuyoruz.

Kıbrıs ve Tezkere tartışmalarına, verilen demeçler ve basında çıkan yazılara bakarsak, Türkiye’nin giderek, Batı dünyasının iki ayağı sayılan Avrupa ve Amerikadan uzaklaştığı, içine kapanık, aşırı milliyetçi bir ortama girmeye başladığı gözlenmektedir. Miloseviç sendromu veya Baas rejimi tipinde bir süreç söz konusudur.

İşte tehlike budur ve hepimizin kaygılanması, hatta korkması gerekmelidir.