ŞİKE İDDİALARI LİGİN

TADINI KAÇIRDI...

Şusıralarda kimle karşılaşsam sadece şike iddianamesinden söz ediyor. Aslındaherkesin tahmin ettiği veya bir kesimin de bildiği, ancak görmezden geldiğişike sorunu ile sonunda yüz yüze geldik. Bu açıdan kimse bu iddialara hayretetmiyor. Öte yandan da ligin tadı kaçtı. Artık her şutun, her golün altındabirşeyler aranıyor.

ŞİKE İDDİALARI LİGİN

TADINI KAÇIRDI...

Gündemimizibir süre şike iddianamesi işgaledecek.

Aslınabakacak olursanız, işin içinde AzizYıldırım'ın adı karıştırılmamış olsaydı, olay bu kadar dallanıp budaklanmazdı.Zira futbolda şike uzun süredir bilinen, ancak parmak basılamayana bir konuydu.Düşünebiliyor musunuz? Karşı taraf oyuncularına "Teşvik primi" verilmesini son derece normal karşılayan birsisteme sahibiz. Bu yasalarımıza göre suç değildi.

 Peki “Teşvikprimi” nedir?

Adıdeğiştirilmiş bir “Rüşvet” değil mi?

Basbayağıbir nevi “Şike” değil mi?

Bizlerböyle büyüdük. Rüşvet- Şike- TeşvikPrimi üçgeninde dolaşıp durduk. Hepimiz duyardık, ancak somut birşeybilmezdik. Hep "Oooo neler nelerdönüyor kardeşim" lafları edilir ve iş orada kalırdı. Ne zaman ki yasadeğiştirildi ve savcılar düğmeye bastılar, gerçeklerle karşı karşıya kalıverdik.

Aziz Yıldırım'ın dışındakalanlar hakkında kamuoyunun genel değerlendirmesi "Mutlaka birşeyler yapmışlardır" şeklinde.  Aziz Yıldırım konusunda ise,ikiye bölünme var.

Birkesim "Oyuna getirildi-Bu işinaltında komplo var " diyor.

Önyargılıolmayan bir diğer kesim ise "Elindeson derece somut veriler olmadan, FB başkanını suçlayıp gözaltına alacak birsavcı düşünülemez. Savcı, sırf komploya alet olup, kendini bilerek uçurumdanatmaz." diyor.

Şuaşamada, kim haklı kim değil, bilemiyorum. İddianamenin tamamını okumadan vesomut-inandırıcı veriler görmedikçe,  Aziz Yıldırım' ın böyle bir şeye ihtiyaçduymayacağına, şike olayı gibi risk dolu bir maceraya karışacağına inanmayanlar arasında yer alıyorum.Savcıların bir komplo kurduklarına da inanmıyorum. Bundan dolayı, mahkemeninsonucunu değil, büyük bir merakla açıklananın dışında daha geniş bir şekilde iddianameyigörmeyi bekliyorum.

Buarada, ligin tadının kaçtığı da ortada.

Geçenyıllardaki lig heyecanı nerede, bu yıl ki garip hava nerede...

Keyifsiz,rekabet unsurunun düştüğü, heyecanın çok azaldığı bir lig yaşıyoruz. Her atılangol, her kurtarılan veya kurtarılamayan şut sorgulanıyor. İçimize bir kurtdüştü ya, çıkart çıkarabilirsen...

Futbolrekabeti, artık hayatımızın bir parçası. Hafta sonlarımızı renklendiren,heyecan katan bir unsuru . İşte bunu kaybetme tehlikesiyle karşı karşıyayız.

TÜRKİYE’NİN LİDERLİĞİNİ

İSTEYEN PEK ÇIKMADI...

Haftasonunu Gaziantep'te Zirve Üniversitesi’nin davet ettiği Abant Toplantıları’nda geçirdim. Orta Doğu ' daki gelişmeler ve tabii  Türkiye ' den beklentiler konuşuldu.

Toplantıyakatılmamın en önemli nedeni, yeni birşeyler öğrenebilmekti. Zira, Mısır, Fas,Tunus'tan son derece önemli isimler davet edilmişti. Olayları Tahrir Meydanı’nda izleyenlerden tutunda konuya akademik analizle yaklaşanlara kadar, Arap konuşucular arasında çokilginç gözlemciler vardı. Aynı şekilde, İngiltere, ABD ve diğer batı ülkelerindende uzmanlar gelmişti. Türkiye' den de konuya merak duyan ve benim gibi yeniaçılar arayan yazar ve  akademisyenler katılmışlardı.

AnlayacağınızTürk, Türk’e hava basmadık.

Özetleşu iki gözlemimi paylaşmak isterim:

            - Gelişmeleri ne oranda BAHAR, ne oranda SONBAHAR; ne oranda REFORM neoranda AYAKLANMA veya BAŞKALDIRI diye nitelemek gerektiğindenbaşlayarak, olaylaerın nereye gideceği konusunda dahil kimsede sağlıklı birgörüş ya da genel bir görüş birliği yok. Kafalar karışık ve her konuşma -eğer kahve falına bakmak istenmiyorsa-sonunda "Bakalım göreceğiz "cümlesiyle bitti.

            - Bilinen ve herkesin görüşbirliğinde olduğu tek nokta, bu gidişin geriye dönüşü olmadığı ve  bu bölgedeki ülkelerin eninde sonundademokratikleşecekleriydi.

KonuTürkiye’ye gelince, toplantıyakatılanların bir bölümü herhalde şaşırmıştır. Zira bizdeki genel medyapompalamasıyla kabartılan "Bölgeninlideri biz olacağız, hepsi Türkiye'yi model olarak benimsiyor.Demokratikleşmenin ateşini bizler yaktık. Ekonomik başarılarımız, TVdizilerimizle Arapları kendimize hayran bıraktık" söyleminin ne kadariçi boş olduğu anlaşıldı.

Arapuzmanlar, ne Türkiye'nin liderliğini ne de model olmasını kabullendiler. Aksine,"Bırakın bizi, artık kendiayaklarımızın üstünde duralım. Kendimize göre bir demokrasi kuralım. Kendi modelimizioluşturalım" diyenler çoğunluktaydı.

Bukonu etrafında çok tartışıldı. Türkiye'nin resmi politikasının ne liderlik nede modellik olduğunu ısrarla tekrar eden Cumhurbaşkanlığı Orta Doğu Danışmanı’nınçırpınışı bile işe yaramadı.

Toplantıyıdüzenleyenler çok iyi bir iş yaptılar. Bizleri (medya ve akademi dünyasını) uyandırdılar.Boş sloganların peşinde koşulmaması gerektiğini gösterdiler.

Araplarınbizden beklentilerini de şöyle özetleyebilirim:

            - Ağabeylik- model ihracı yerine, bizimle deneyimlerinizi paylaşın,yeter.

Bukadarını bilenlerimiz vardı, ancak galiba birilerinin bire bir duymasıgerekiyormuş.

Konferansın ev sahipliğini yapanZirve Üniversitesi’nden önümüzdekigünlerde söz etmek istiyorum, zira ağzım açık kaldı. “Gülen Hareketi”nin, Orta Doğu 'yu da içine alan, en son ve eniddialı projesi.