ŞİMDİ DE ERMENİ

AÇILIMI GÜNDEMDE…

Ermeni Açılımı ile ilgili haber gelir gelmez, kendi kendime “ Demek ki doğrusu buymuş “ dedim.

Önceki gece yapılan açıklamanın tarihine bakacak olursanız, ne demek istediğimi daha iyi anlayacaksınız: Tarih: 7 şubat 2009. Yani bu açıklama şubat ayından bu yana rafta tutuluyor ve Bakü’nün gönlünün alınmasına çalışıyormuş.

Ermeni Açılımı, hatırlayacaksınız ilk defa 2008 sonu ve 2009 başında gündeme oturmuştu. İsviçre’nin arabuluculuğu ile gerçekleştirilen çalışma bir protokole dökülmüş, ancak açıklanacakken, Bakü ayaklanmıştı.

Aliyev öylesine sert bir tepki göstermişti ki, apar topar işin üstü örtüldü.

Nedeni de basitti… Azeri kardeşlerimize kimse doğru dürüst bilgi vermemişti. Dışişleri Bakanlığı, herne kadar Bakü ’nün çalışmalardan haberi olduğunu söylese dahi, Azeri’ler bunu kabul etmemişlerdi.

Bu defa durum biraz daha değişik.

Bakü’den gelen açıklamalara bakılacak olursa, Aliyev böyle bir çalışmanın yapılmasını içine sindirmiş, ancak iş sınırların açılmasına geldiğinde hala bir itirazı var.

İlk defa CNN TÜRK’ün ele geçirip yayınladığı protokolün tam metni, Türkiye-Ermenistan sınırının, protokolün her iki ülke parlamentosunda kabul edilmesinden iki ay sonra açılacağını öngörüyor. Oysa Azeriler, sınırın açılmasını Karabağ sorununun çözümüne bağlıyorlar.

“ Ermeniler Karabağ ’dan çekilsin, Türkiye kapısı açılsın” diyorlar.

Ermeniler ise tam aksine, “Türklerle diyaloğun, Karabağ ile ilgisi yok” ısrarını sürdürüyorlar.

Son açıklamanın en gri noktası, en belirsiz bölümü de bu…

Belirsizliği arttıran unsur, Dışişleri Bakanı Davutoğlu’nun da, NTV’ye verdiği demeçte, sınırların açılmayacağını söylemesi.

Kafaları karıştıran bir durumla karşı karşıyayız.

Olacağı, protokol büyük olasılıkla TBMM’de görüşülecek ve Karabağ sorunu çözümlenene kadar bekletilecek veya Meclis Karabağ koşulunu da protokole ekleyecek.

Şimdi bu manzaraya bakıp “Eee ne oldu? Döndük dolaştık, aynı noktaya geri geldik” diyebilirsiniz.

Ancak demeyin, zira işin bu aşamaya kadar gelmesi dahi son derece önemlidir. Son derece önemli bir adım atılmıştır.

Bırakın meclislerde tartışılsın, Ermenistan ile ilişkilerin normalleşmesi olasılığı kamu oyunun içine sinsin. Ermenilerin de bu normalleşmeyi ne oranda içlerine sindirebileceklerini görelim.

Sonra kararımızı veririz.

Bilmemiz gereken, Ermenistan ile temel sorunumuz olan Soykırım İddialarını çözemesek dahi, ilişkilerimizi yaşanabilir bir noktaya çekmemiz, hem bizim için, hem de Ermeniler için son derece önemlidir.

Türkiye doğru bir yolda ilerlemektedir.