?

MİLLETVEKİLLERİMİZ

SAPIR SAPIR D?–K?œL?œYOR...

?

Aslına bakacak olarsanız, TBMM olması gerekti?Ÿi gibi, Türk toplumunun tam aynası.

?

Birileri kalkıyor, e?Ÿlence olsun diye, dü?Ÿünde silahını ate?Ÿliyor ve çoluk çocuk demeden, kimini? yaralıyor, kimini öldürüyor. Basında ele?Ÿtiriler çıkınca, di?Ÿer Milletvekili arkada?Ÿları ?yardıma ko?Ÿuyor.

?

Di?Ÿerleri çıkıyor, maçta rakip futbolcuya ?Ÿi?Ÿe atıyor ve yaptı?Ÿından hiç pi?Ÿmanlık duymadı?Ÿını söyleyebiliyor. Bazıları hakem dövüyor, polisle kavga ediyor, ?“Ben kimim, biliyor musun??” diye etrafı azarlıyor.

?

Bütün bunları ba?Ÿkaları yapınca belki do?Ÿal kar?Ÿılayabiliriz de, bu tip yakla?Ÿımlar herkese örnek olması gereken Milletvekillerinden kaynaklanınca? ayıplıyoruz. Ayıplamakta da son derece haklıyız...

?

Adı üstünde, Millet?’in vekili, temsilcisi olan? ki?Ÿilerin farklı davranmaları gerekir.

?

?“Milletvekili de insan, ne yapalım, içlerinde iyisi de var kötüsü de...?” diyemeyiz. Zira, toplumun parlamentoya ve parlamenterlerine güveni bozuldu mu, bütün sistem etkilenir. Demokrasinin çarkları durur, ?bir daha toparlanabilmesi? uzun sürer ve çok güç olur.

?

?