ASIL, AVRUPA HASTA...

Son günlerde  çok Avrupa-Türkiye yazısı yazdım.

Nedeni basit.

Ülkemizin geleceğini en çok etkileyen bir konuda yeterli bilgi yok. Bende başkentleri dolaştıkça bilgi topluyorum ve bunları sizlerle paylaşmak  istiyorum.

Bilmem sizleri sıktım mı?

Bugün de, AB başkentlerindeki havayı aktarmaya çalışacağım. Zira,  Avrupa karmakarışık. Şu sıralarda tüm gözler  Lüksemburg’un üzerinde. Pazar günü  referandum var. Eğer oradaki referandumdan da  HAYIR oyu çıkarsa, ortam daha da bozulacak. Hem Avrupa, hem de Türkiye’nin işi daha da zorlaşacak.

Son derece  ilginçtir. Türkiye, Avrupa’nın hastalıklarının ortaya çıkarılmasında önemli bir rol oynadı.  Zira Avrupa gerçekten hasta. Şimdiye kadar görmezden gelinilen hastalıklar, Türkiye’nin (daha doğrusu son genişleme operasyonuyla) adaylığıyla  birlikte su yüzüne çıktı.

Avrupa’da bir moral bozukluğu var.

Az çalışarak çok kazanmaya alışmışlığın sıkıntıları  giderek ortaya çıkıyor. Bugüne kadar, genişledikçe  zenginleşen Avrupa, bugün bindiği dalı kesme aşamasında.

Avrupa’da yeni  vizyona ihtiyaç var.

Avrupa’da Büyük Lider’e ihtiyaç var.

Reform gereği ortada, ancak kimse bugünkü yaşamını değiştirmek istemiyor. Yenilik arzulanmıyor.

Bütçeye para vermek istiyen yok. Herkes bütçeden daha fazla almak için mücadele veriyor. Kuzey ülkelerinin katkıları, Güney’in ihtiyaçlarını artık karşılayamıyor.

Herşeyden önce, Avrupa’nın ne olmak istediğini saptaması gerekiyor.

Avrupa, liberal bir düzeni mi, yoksa devletçi yaklaşımı mı benimseyecek?

İnsanlar çalışmadan veya çok az çalışarak refah içinde yaşamayı mı, yoksa rekabet ortamını mı tercih edecekler?

Bu soruların henüz yanıtları yok. Yavaş yavaş tartışma ortamına giriliyor. Ancak sonuç almak kolay olmayacak. Bu kavga uzun sürecek. Sürdükçe de Türkiye’nin işi zorlaşacak.

Avrupa, 2000’li yıllara nasıl yürüyeceğini kesinleştirmedikçe, gereken reformları  içine sindiremedikçe, Türkiye’ye kapılarını açmakta zorlanacaktır. Ancak tekrar ediyorum, uzun vadede Avrupa, Türkiyesiz güçlenemeyecektir.