KAVGA VE FAKİRLİK

NE KADAR HO?ž DE?žİL Mİ?

Bu yazacaklarım bazılarınızı rahatsız edebilir.? Bazı satırlarımın çok abartılı oldu?Ÿunu da söyleyebilirsiniz.

?‡ok haksız da sayılmazsınız. Ancak, iyi dü?Ÿündü?Ÿünüzde benim dediklerimin önemli bölümünün de do?Ÿru oldu?Ÿunu kabul edeceksiniz.?

Acaba genlerimizden mi, yoksa çok uzun yıllara dayanan alı?Ÿkanlıklarımızdan dolayı mıdır, bilemiyorum.

Bilebildi?Ÿim bir?Ÿey varsa, o da genelde mutsuz olmaktan pek rahatsız olmayan, fakirli?Ÿin ve haksızlı?Ÿın adeta bir Allah emri oldu?Ÿuna inanan veya böyle bir inancı benimsemi?Ÿ bir toplumuz.

Ne?Ÿelenmenin ayıp görüldü?Ÿü bir toplumuz.? Ne?Ÿelensek? dahi sonunu mutlaka ya kavga ederek veya etrafı rahatsız ederek noktalarız.

Nedense, yabancıya kar?Ÿı hep kompleksliyizdir. Yabancıya sürekli bir ?Ÿeyler ispat etmeye çalı?Ÿırız. ?–zgüvenimiz hiç yoktur. Ayrıca, yabancıdan ku?Ÿku duyarız. Kendi? hatalarımızdan dolayı? dü?Ÿtü?Ÿümüz sorunların faturasını, hep dı?Ÿımızdaki güçlere çıkartırız. Böylece hem kendi kusurlarımızı görmezden gelir, hem de sorunlarımızı? soyut komplo teorileriyle? ?“bilinmeyen gerçeklere?” ba?Ÿlayıp rahatlarız.

Zenginleri, ba?Ÿarılıları da sevmeyiz. E?Ÿer kendimiz kazanırsak, ne ala. Yok etrafımızdakiler kazandıysa, daima ?“bu i?Ÿin içinde bir bit yeni?Ÿi ?“ ararız. Mutlaka çalıp? çırpmı?Ÿ ve zengin? olmu?Ÿtur. Ba?Ÿarılarına gölge? dü?Ÿürülemeyecek insanlarımız için dahi ?“Yahu, adamın her?Ÿeyi çok düzgün. Sıkıntı veriyor?” deriz.

Ancak ne yaparsanız yapın, ne derseniz deyin, tüm çarpıklıklarına, tüm sorunlarına ra?Ÿmen bu millet ve bu toprakları yine de severiz. Eksiklikleriyle bizim halkımız, bizim ülkemizdir.

Yıllarımı Avrupa?’da geçirdi?Ÿim için, yaptı?Ÿım kar?Ÿıla?Ÿtırmalar bana çok daha çarpıcı geliyor. ?“Neden böyle de?Ÿiliz??” cümlesi hep a?Ÿzımdadır.? Ancak bir gün dahi, o ülkeleri aramam.

Türkiye?’mize ba?Ÿlılı?Ÿımız da bir hastalık gibidir. Ele?Ÿtirir, zamanı gelir yerden yere vururuz, ancak onu dü?Ÿündükçe de gözlerimiz ya?Ÿarır.

Dı?Ÿarıda bir yabancının ele?Ÿtirisiyle kar?Ÿıla?Ÿtı?Ÿımızda, bizim sözlerimizi tekrarlasalar dahi, canavar kesiliveririz.

Bizler gerçekten farklıyız.

Biraz de?Ÿil, baya?Ÿı hastayız (!)

Sizi bilmem ancak, ben mutlu bir Türkiye hastasıyım.