1 MAYIS İNADI

HEPİMİZİ PİŞMAN EDECEK...

1 Mayıs konusunda, sendikalar ile Devlet arasında yıllardır süren bir inatlaşma yaşanıyor. Sendikalar (özellikle DİSK) İşçi bayramını Taksim’de kutlamak için diretiyorlar. Geçmişin izleri bu inadın temelinde yatıyor. Devlette inatla, Taksim’deki gösteri yasağını sürdürüyor.

Benim kalbim sendikalardan, çalışanlardan yana. Onların inadını daha iyi anlıyorum ve benimsiyorum. Devletin fazla nobran, tepeden bakan yaklaşımını sevmiyorum. Yani önyargılıyım...

Aslında bu sorun çok kolay çözülebilir. Güçlü olan taraf, yani Devlet,  bazı koşul ve kurallara bağlayıp sendikaları kucaklayabilirdi. Ancak Başbakan, Salı günkü gurup toplantısında bu fırsatı kaçırdı.

“Ayakların başları yönettiği yerde kıyamet kopar” cümlesi, gerçekten  talihsizdi. Deneyimli, sağduyulu bir liderin yapmaması gereken bir  gaftı. 

Bu sözlerden sonra, bir uzlaşı aranamaz. Zira unutmayalım ki, sendikalarında seçmenleri var. Onlar da, üyelerine hesap vermek zorundalar. Hele size biri “ayak takımı” anlamına gelen bir yaklaşımda  bulunur ve arkasından da “inadı bırakın ve Taksim’de gösteri inadından vazgeçin” derse, hiçbir sendika lideri “Peki efendim, gelin anlaşalım” yanıtı veremez.

Önemli bir fırsat kaçırılmış oldu.

Keşke Başbakan sözlerini tartarak, iyi düşünerek konuşsaydı. Oysa bu tutumuyla, inatlaşmayı körüklemiş oldu. 

Hiç gerek yoktu.

Önümüzdeki Perşembe Taksim birbirine girecek. Karşılıklı sertlik, ülkedeki gerilimi arttıracak.

Acaba Başbakan bizi şaşırtabilir mi?

Bütün bu sertliğe  rağmen sendika liderlerini etrafına toplayıp, bu çıkmazdan kurtulmamızı sağlayamaz mı?

Hadi, hiç değilse bir defalığına deneyin...