OBAMASIZ TÜRK

ZENCİLER: ALEVİLER

Türkiye’nin “zencileri” kimlerdir?

Bilmeyenler için anlatayım.

“Zenci” deyimi, ezilen , hor görülen, istekleri ve beklentileri görmezden gelinen kesimler veya kişiler için kullanılır.

Türkiye’de kendilerini zenci gören birkaç kesim vardır. Kürtler, Aleviler ve Dincilerin bir bölümü bu kategoriye girdiklerine inanırlar.

Dini beklentileri açısından “zenci” muamelesi görenler Obama olarak Tayyip Erdoğan’ı görürler. Ancak,  iktidar olduktan sonra, artık zencilikleri kalmadı.  Maşallah, türbanla Üniversitelere ve  resmi dairelere girememeleri dışında, beklentilerinin büyük bölümünü  elde ettiler. Bırakın zenciliği, Beyaz Türkler statüsüne geçtikleri gibi, Obama  Erdoğan’da artık Bush’laştı, yani eskiden mücadele ettiği Devletin yanına geçti. Devletin sesi oldu... Hedeflerine siyasi yoldan ulaştılar.

Kürtlerin bir bölümüne göre de, onların haklarına PKK sahip çıkıyor. PKK da ne yazık ki,  terörü  kullanıyor, masum insanları öldürüyor.

Geriye, Aleviler kalıyor.

Türkiye’de, KONDA’nın araştırmasına göre,  yaklaşık 6-7 milyon Alevi var. Rüzgarın yönü, devletin Alevi toplumunu bazen bağrına basmasına neden  olur. Dinci akımlar köpürdüğü zaman, laik Türkiye’nin sigortası olarak nitelenirler.

Ancak, genelde kesin bir ayrımcılık vardır.

Devletin ağırlığı Sünni’lerin elindedir ve Sünni’ler Alevileri hiç sevmezler. Müslüman olmadıklarını ileri sürerler. Hatta, küçültücü yakıştırmalar yaparlar. Aleviliği bir nevi, İslam dışı cemaat gibi görürler. Fırsat bulduklarında, Madımak’taki, Çorum’daki, Kahramanmaraş’taki gibi kıyıma uğramalarına dahi göz yumarlar. Sünni Devlet, Alevileri General yapmaz. Vali derecesine dahi çıkartmaz. Üstelik, diyanet vasıtasıyla zorla Sünnileştirme politikası izler.

Aleviler uzun yıllar bu baskıya boyun eğdiler.

“Zenci”liklerini kabul ettiler. 1980’den itibaren ise, haklarını arayan bir tutum takındılar.

Haklarını ararken de hiçbir zaman başkaldırıya , şiddete yönelmediler.

Her zaman barışçı şekilde hareket ettiler.

Ne araba yaktılar, ne dükkan taşladılar, ne de kepenk kapattılar.

Bildiriler yayınladılar...Demeçler verdiler. İktidarlardan defalarca tutulmayan sözler aldılar, ancak yine de sokaklara dökülmediler.

İşte artık bu durum değişiyor.

Aleviler de ilk defa alana indiler. Bundan sonra, isteklerini daha yüksek sesle duyurmak isteyecekleri ortada.

AKP garip bir havada.

Başbakan bu yılın ocak ayında,  herkesi şaşırttı. Son derece olumlu  bir adım attı. Alevilerin bazı beklentilerini karşılamaya hazır olduğu izlenimini verdi.

Sonra,  ya vazgeçti veya unuttu.

İktidar ve devlet, artık Alevileri eskisi gibi itip kakmıyor, ancak bu kesimin beklentilerine de sırt çeviriyor. Çok hata ediyorlar. Zira, Aleviler bu Devletin gerçek sigortasıdırlar. Sabırlarını taşırmadan, ellerine taş-sopa almalarını beklemeden onlara sahip çıkmalıyız.