İSTANBUL COŞKULU,

ANKARA HEYECANSIZDI

Cumhuriyet’in 85’inci yıldönümüne Can Dündar’ın imzasını taşıyan MUSTAFA damgasını vurdu. Çok iyi oldu ve nihayet herkes kendi Atatürk’ünü buldu.

Kutlamalara gelince,  İstanbul damgasını vurdu. Büykşehir Belediye Başkanı Kadir Topbaş’a bravo demek gerekiyor. Şimdiye kadar böyle bir renk ve ışık cümbüşü yaşanmadı. Yaklaşık yarım saat süreyle, bu kentin halkı adeta bir festival izledi. Hele o teknelerin geçişi... Dedim ya, İstanbul 85’inci doğum gününün tam hakkını verdi.

Gelelim Ankara’ya...

Başkentin heyecanı önce Anıtkabir’de yaşandı. Her zamanki gibi  dolup taştı. Herkes, en büyüğü olan Cumhurbaşkanından, en küçüğü olan ilkokul çocuklarına kadar  herkes geldi.

Biz gazeteciler için, asıl heyecan, her yıl Çankaya köşkünde yaşanır. Bu defa (geçen yılda aynı durum vardı) Köşk’teki resepsiyon yine ikiye bölünmüştü.

Öğleyin, Askerler, hükümet ve üstdüzey  bürokratlar davetliydiler. Öğleden sonra ise, gazeteciler, sivil toplum örgütleri, sanatçı ve yazarlar (aralarında da türbanlılar) katıldılar. Tabii o zaman da keyifsizdi. Gazeteciler, haberin kaynadığı öğle davetinde bulunmadıklarından, akşam saatlerinde yüzleri asıktı...

Böylesi acaba daha mı iyi, daha mı kötü oldu bilemem. Tek gözlemim, Çankaya’da ilk defa sigara dumanı olmadan, yüzlerce insan üst üste yığılmadan ve ter kokmadan  rahat-sakin ancak heyecansız bir kutlama  yaşadığımızdır.

Bütün bunları eleştiri için yazmıyorum.

Belki de çok iyi oldu.

Darısı 86 ıncı doğum gününe...