KRİTERLER, BİR TÜRK’Ü

AVRUPALILAŞTIRMAZ...

Bu yazıyı, Daily News gazetesinin sitesine giren (günlük yaklaşık 200 bin) yabancı okurlarım ve ülkemizdeki “Bizden Avrupalı olmaz. Adamlar nemizi alsınlar. Bizi böyle kabul etmezler” diyen okurlarım için yazıyorum.

Amacım gelişmelere farklı bir açıdan bakabilmek olacak...

                                                                       *

Avrupa Birliği için Kopenhag kriterleri adeta sihirli bir değnektir. Bu değnekle dokunulan kurbağalar prenses, fareler ise prens olurlar.

Aynı kriterleri Türkiye’ye uygulamaya başladılar. AB gözlemcileri, 70 milyon Türk’ün aynı kriter değneği sayesinde birden bire değişmesini bekliyorlar.

Her birimizin bir Alman, Fransız veya İsveç’li gibi düşüneceğimizi, onlar gibi davranacağımızı sanıyorlar.

Olacak şey mi?

İmkansız.

Uyum yasalarının çıkarılmasıyla birlikte, bir toplum tüm alışkanlıklarını, tüm mantık yapısını değiştirebilir mi?

Söz konusu olmaz.

Dünya’ya bir Fransız gibi bakabilir miyiz?

Hayır.

Bir Almanın mantık ve kafa yapısını benimseyebilir miyiz?

Hayır.

Bütün bu benzerliklere, uzun yıllar sürecek bir eğitim sonucunda, görerek veya deneyerek edinilecek alışkanlıklarla ulaşılabilir.

Kriterler önce yasalaşır, ardından zorla dahi olsa uygulanır ve yıllar içinde kurulacak ağlarla yerleşir.

Bir toplum, klübün üyesi olduğuna inandığı oranda, o klübün kurallarını benimser. Eski alışkanlıklarından kurtulur ve yeni yaşama kendini alıştırır.

Söylemek istediğim çok basit...

Türkiye ile katılma müzakerelerini açma kararı vermek için, Türk toplumunun herşeyini bir anda değiştirip bir Avrupalı gibi düşünmesi ve davranması beklenmemeli.

Bu, uzun bir süreçtir.