URFA NİRE,

BRÜKSEL NİRE...

Çarşamba günü İstanbul’dan hareket ettiğimiz sırada felaket bir yağmur yağıyordu. Akşamüstü de kar bekleniyordu. Şanlı Urfa’da, Doğan Yayın Holding’in “Anadolu’daki Avrupa” teması konferansı vardı. Büyük bir grup halinde Urfa’ya indiğimiz zaman hava pırıl pırıldı.

Ticaret ve Sanayi Odası Başkanı İsmail Bey ve tüm arkadaşları bizi kucakladılar. Etrafımızda çırpındılar. Tek amaçları seslerini duyurabilmekti. Doğrusu bu ya, sesleri çok tok çıktı ve ne demek istediklerini çok iyi anlattılar.

Erkan Mumcu nefis bir konuşma yaptı. “Peygamberler Kenti” Urfa’nın tarihe bir dünya markası olarak doğduğunu söyledi. Mumcu kadar uygar ve ne istediğini en iyi şekilde anlatan başka bir  Bakan (Dışişleri ve Adalet bakanları hariç) pek tanımıyorum.

Benim en çok merak ettiğim, Urfa’lıların Avrupa Birliği konusunda ne düşündükleriydi. Biz her ne kadar eşraf kesimiyle temas ettikse de, arada söz alanlar öteki Urfa’nın  Avrupa’dan beklentilerini anlattılar.

Aslında Urfa dert küpü gibi...

Devletten para istemiyor. Sadece iyi yönetilmeyi ve yönlendirilmeyi arzuluyor, o kadar.  Son derece ilginçtir, Avrupa Birliği buraya hiçte uzak değil.

“Urfa  nire, Brüksel nire?” diye sorduğum zaman hep aynı yanıtlarla karşılaştım:

-         AB bizim bugünkü durumumuzu daha fazla kötüleştiremez. Tam aksine daha iyileştirebilir. Daha iyi yönetilmemizi sağlar.

-         AB bizi daha fakirleştirmez,  aksine bugünkünden daha iyi bir duruma getirir.

-         AB bizleri daha birleştirir.

Son derece ilginçtir,  söz alanlardan biri, Türkiye’nin AB’ye üyeliğinin, hemen yanı başımızdaki ülkelerde (Suriye ve Irak) büyük merakla izlendiğini söyledi. Görüştüğü resmi yetkililerin “Aman siz üye olun ki, AB’nin sınırı bize yakınlaşsın” dediklerini anlattı.

Urfa’lılar Avrupa’dan uzak değiller.

Tam aksine, Avrupa’yı bekliyorlar.

İçlerinde kafası karışık olanlarda çok.

Örneğin, şöyle sorularla karşı karşıya kalabiliyorsunuz:

-         AB’ye girince örf ve adetlerimizden vazgeçecek miyiz?

-         “Hangi adetlerden”  diye sorduğunuz zaman, “Mesela büyüklerimizin elini öpmek” yanıtını alıyorsunuz.

Avrupa’nın din, örf ve adet konusuyla hiçbir ilgisi olmadığını anlatıyorsunuz. Yine de  tam ikna edemiyorsunuz. Belli ki insanlar yeterince bilgilendirilmemiş.

Ne olursa olsun, Güneydoğu için Avrupa Birliği önemli oranda bir kurtuluş işareti. Neyin nasıl değişeceği tam anlamıyla bilinmese dahi, bugünkü durumdan daha iyi bir konuma gireceklerine inanıyorlar.

İstanbul- Ankara- İzmir’deki entel-cahil takımının bir söylemi vardır. “Canım, biz ne yaparsak yapalım bu adamlar bizi almaz” derler. Cahil olmalarına rağmen bilgiçlik taslarlar. Emin olun, konuyu derinlemesine bilmemelerine rağmen, Urfa’lılar da böyle bir bilgiçlik yok.

Hiç değilse, soruyorlar. Dinliyorlar ve akıllarına yapıyorsa, kabul ediyorlar.

Urfa gerçekten Peygamberler kenti.

Ne yazık ki, üstünde oturdukları büyük mirasın farkında değiller. Hala içlerindeki küçük  oyunculara kulak asıyorlar.

Urfa bir silkelenebilse, kabuğunu bir kırabilse, Erkan Mumcu’nun dediği gibi, inanılmaz bir yer olacak...

Şanlıurfa, devletten beklemiyor. Sadece iyi yönlendirilmeyi bekliyor, o kadar.

Urfalı dostlara çok teşekkürler. Hepimize çok şeyler öğrettiler...