BAKIN, NELERİ

DEĞİŞTİRMİŞİZ...

Bazen olaylar içinde kayboluyoruz ve nereden nereye geldiğimizi tam olarak algılayamıyoruz. Aynı durum, Kopenhag Kriterleri için de geçerli.

Türkiye, 2001 yılından bu yana herkesi şaşırttı. Sadece Avrupa Birliği yetkililerini değil, bizleri de şaşırtan bir performans sergilendi. Nereden nereye geldiğimize toplu halde baktığımızda, gidilen mesafe çok daha açıkça görülüyor.

Avrupa Birliği Genel Sekreteryasına rica ettim ve bana bir liste yolladılar.

Bu listeye göre Türkiye, 2001 ve 2004’te iki defada Anayasasında 43 madde değişikliği yapmış.

8’i uyum paketi olmak üzere 66 kanun, 49 genelge, 29 yönetmelik ve 1‘de tüzük çıkartmış ve uygulamaya sokmuş. Toplu halde, günlük yaşamımızı etkileyen 175 maddede değişikliğe gidilmiş.

Bu siyasal reformlarda, yaşamımızın hangi alanlarına el attığımızı merak ediyorsanız, size onun listesini de vereyim:

            - Yeni bir Medeni Kanun, yeni bir basın kanunu çıkarıldı.

            - Ölüm cezası kaldırıldı.

            - Güneydoğuda Olağanüstü Hal iptal edildi.

            - Kürtçe yasağı iptal edilirken, Anadil de yayın ve eğitim izni verildi.

            -Gayrimüslim cemaatlerin taşınmaz mal edinmeleri, ibadet yeri açmaları kolaylaştırıldı.

            - Vakıflar ve Dernekler yasaları değiştirildi.

            - Toplantı ve Gösteri yürüyüşleri ile ilgili bir dizi kısıtlama kaldırıldı ve Avrupa Kriterleri düzeyine getirildi.

            - İşkence ve Kötü Muamele ile ilgili son derece etkili değişikliklere gidildi ve özellikle bu suçu işleyen memurları koruyan eski maddeler ayıklandı.

            - Eskiden 4 güne kadar çıkarılabilen Gözaltı süresinin en fazla 48 saat olarak değiştirildi.

            - Devlet Güvenlik Mahkemeleri iptal edildi.

            - Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin kararlarına( yargılamanın yenilenmesi gibi) uyulması zorunluğu getirildi.

            - Milli Güvenlik Konseyine yeni sivil üyelerin katılması ve bu organın eski yaptırım gücünün değiştirilip, bir danışma kurulu şekline çalışmasını sağlayacak şekilde yasalar değiştirildi.

            - Milli Güvenlik Kurulu Genel Sekreterliğine sivil atama yapılabilmesi sağlandı  ve bu kurumun işlev alanı daraltıldı.

            - Genelkurmay harcamalarının sayıştay tarafından denetlenmesi için, gereken değişikler yapıldı.

BU DEĞİŞİKLİKLER

NEYE YARADI ?

Bu listeye bakınca , eminim sizlerde etkilenmişsinizdir.

Öylesine büyük adımlar atılmış ki, alt alta yazınca daha iyi anlıyor.

Şimdi, kendi kendimize soralım :

            Bütün bu değişiklikleri neden yaptık ?

Kendimiz için mi, yoksa sırf Avrupa Birliğinden müzakere tarihi alabilmek için mi ?

Bazılarımız sürekli şekilde “AB’ye  ödün veriyoruz.” diyor ve yapılan reformların Avrupaya yalaklık için devreye sokulduğunu ileri sürüyorlar.

Doğru mu ?

Hayır.

Bu reformlar zaten geç kalınmış, Türk toplumunun beklediği adımlardı. Eski kısıtlamalarla devam edilmesine imkan yoktu. Bugün olmasa, yarın bir patlama ile karşı karşıya kalacaktık. Bugün olmasa, yarın bu değişiklikleri gerçekleştirmekten başka çaremiz yoktu.

Avrupa Birliğinden tarih alınma baskısı bu alandaki çalışmaları sadece hızlandırmıştır, o kadar.

Peki iyi mi oldu, yoksa kötü mü ?

Bunun neresinde kötülük olabilir ki... Ne yaptıysak, kendimiz için yaptık. Tarih alınamasa dahi, Türkiye kazançlı durumda.

Tarih alındığı taktirde, uygulamalar daha da yaygınlaşacak ve yeni reformlar devreye girecektir. Sadece bir vaad ile bunca yol almış bir Türkiye’nin, müzakerelerin başlamasıyla birlikte nasıl şahlanacağını tahmin edebilirsiniz ...