ERMENİSTAN KAPISI

                                                     ARALANIYOR MU ?

Geçen haftasonu Erivan’dan ilginç haberler geldi.

Koçaryan hükümetinin Parlamentosuna yolladığı bütçe tasarısında “Türkiye’ye, Ermeni soykırımını kabul ettirmek, hükümetin önceli dış politika hedefi”olmadığı, önceliğin “Türkiye ile ilişkilerin düzenlenmesi “ olduğu belirtilmiş.

Eğer Koçaryan gerçekten bir politika değişikliğine gidiyor ise, yakın zamanda anlaşılır. Başlayacak uygulamalar bu yaklaşımın bir göz boyama mı, yoksa gerçek bir tutum değişikliği mi olduğunu gösterecektir.

Ermenistanı, özellikle de Koçaryan’ı tanırım. Soykırım kelimesi Ermeniler için öylesine tılsımlı, öylesine kabullenilmiş bir kelimedir ki, biz ne kadar yalanlarsak yalanlayalım, ne kadar aksini ispat etmeye çalışırsak çalışalım, bu inancı yok edemeyiz. Bir Ermeni için, Soykırım kelimesi hep kalacak, hep hatırlanacaktır.

Türkiye için de bunun tam aksi söz konusudur.

Soykırım, kabul edilemez. Kim ne baskı yaparsa yapsın, Avrupa Birliği ne derse desin, sırf rahatlamak için Türk olan bir kişi bunu kabul edemez.Karşılıklı kan dökülmüştür. Korkunç olaylar yaşanmış, bugün utanç duyulacak manzaralarla karşılaşılmıştır. Bunlardan dolayı karşılıklı olarak birbirimizden özürler de dilenebilir. Ancak Soykırım’ ın kabulü, asla...

Ermenistan yanı başımızda küçücük fakir bir ülkedir. Türkiye ise, AB’nin kapılarını zorlayan bir dev. Bu iki ülke Soykırım dalaşını sürdürüp, hep  düşman mı kalmalı? Yoksa her iki taraf kendi tutumunu saklı tutarak, Soykırım dosyasını gündemden düşürüp, ikili ilişkilerini düzenleme yolunu mu aramalı ?

Türkiye bu konuda sayısız açılımlar yaptı.

Özal döneminde, Kars kapısı açılmak üzereydi. Ermenistanın Azerbaycan’ ı istilası yüzünden geri kaldı.Demirel’ in Başbakanlığında da, eski Ermenistan  Devlet Başkanı Terpetrosyan ile anlaşma noktasına yine çok yakınlaşıldı. MHP’ nin başbuğu Türkeş’ in dahi katıldığı bu barışçı çabalarda, hep “Geçmişi donduralım, bugüne bakalım “yaklaşımı egemendi.

Her defasında Ermeniler geri adım attılar. Erivan için öncelik -özellikle diaspora’nın ısrarıyla- Türkiye ye Soykırım’ı kabul ettirmek idi.

Bugün artık yeni bir dünya kuruluyor. Özellikle Türkiye eski hesaplarını kapatıyor ve yeni bir denize açılmanın hesaplarını yapıyor.

Ermenistan ise, yıllardır kendi kendini kapattığı daracık bir dünyada yaşam kavgası veriyor. Batıya tek kapısı Türkiye üstünden olmasına rağmen, inatla gerçekleşmesi imkansız bir düşün peşinde koşuyor.

Erivan’dan gelen haber bana da “Acaba gerçekçi bir politika değişimi mi ?” sorusunu sordurdu. Eğer doğruysa, hem Ermenistan, hem Azerbaycan, hem de Türkiye açısından son derece tarihi ve önemli bir aşamaya girilmek üzere olunduğunu söyleyebiliriz.

Koçaryan, bunu gerçekleştirebilecek konumdadır ve önüne çıkan bu fırsatı kaçırmamalıdır.