AKP, AB İÇİN YOL

AYIRIMINDA...

Egemen Bağış’ın AB başmüzakereciliğine getirilmesi, Ak Partinin tam üyelikle ilgili yol ayrımına geldiğinin en önemli işaretlerinden biridir.

Bu partinin önünde iki seçenek görülüyor:

Biri, bu süreci kendi kendine eritip zamana yayacak bir yaklaşım; diğeri ise ciddi şekilde bir canlandırma operasyonunun başlatılmasıdır.

Egemen Bağış’ın seçimi, bu iki seçenekten hangisinin sinyalini veriyor, henüz belli değil.

Ak Parti, kendilerine özgü gerekçelerle Avrupa Birliği sürecini 2006’dan bu yana askıya almıştır. Bu konuda ne heyecanı kalmış, ne de ciddi bir çabası. Abdullah Gül’ün Çankaya’ya çıkmasıyla birlikte, sanki AB dosyası rafa kalkmıştır.

Sayın Başbakan istediği kadar aksini iddia etsin, ne Türk kamuoyunda, ne de Brüksel’deki uzmanları inandırabilir.

Başmüzakereciliğe Bağış’ın atanması, bu açıdan çok ilginçtir. Sanki yeni bir açılımın hazırlığı yapılıyor ve AKP yerel seçimlerden sonra, hepimizi bu konuda  gerçekten şaşırtacak ve yepyeni bir girişimde bulunacak. Raflarda tozlanmaya başlayan dosyalar inecek, bürokrasi hareketlendirilecek. Eğer Başbakan, AB müzakerelerini bugünkü ritmini bozmak istemese, Bağış’ı atamazdı. Babacan ile yoluna devam etmeyi tercih ederdi. Dışişleri Bakanı onca işinin arasında AB’ye yeterli vakit bulamamasını hepimize anlatmayı başarırdı.

Bu yavaşlatılmış tempo AB’yi de memnun ediyor. Baksanıza, Çekler de başkanlık dönemlerinde,  2 başlığı daha müzakereye açmaya çalışacaklarını açıkladılar. Yani her dönem başkanlığında (her 6 ayda bir) 2 başlık hesabıyla gidilmek istendiğ anlaşılıyor. Bu tempoyla da başlıkların müzakere masasına gelmesi (askıya alınanlara da yeşil ışık yakılırsa) 2014’leri bulacak.

Ben, Bağış’ın atanmasını artık AB müzakerelerinin hızlandırılması kararının bir parçası gibi görüyorum veya görmek istiyorum. İnşallah yanılmam.

Unutmayalım ki, bu adımı atmak Erdoğan açısından da kolay olmamalı. Çok sevdiği ve taktir ettiği Babacan’ı kırma pahasına ve Başmüzakereciliği Dışişlerinin elinden almanın yaratacağı tüm iç huzursuzlukları ve sakıncaları göze almacasına verilmiş bir karardır.

Ankara’ da birçok çevre, Bağış’ın AB’den anlamadığı, ABD’ci olduğu, dolayısiyle iyi bir seçim olmadığını söylüyor.

Ben aynı kanıda değilim.

Başmüzakerecinin mutlaka AB konularını yutmuş olması gerekmez. Onun en büyük gücü, son kararı verecek olan kişiye yakınlığı, iyi bir organizatör ve hem yetenekli, hem de dengeli bir müzakereci olmasından kaynaklanır. 

Bağış Başbakana çok yakındır. Siyasi ağırlığı da, Başbakana olan yakınlığından kaynaklanacaktır. Bürokrasiyi ve ilgili bakanlıkları gerektiği gibi çalıştırabilmesi de, yine Başbakan’ın ona sağlayacağı desteğe bağlıdır.

Geriye, Uluslararası bilgisi ve müzakerecilik yetenekleri kalıyor ki, varsa, bu konulardaki açığını da yanına iyi yerli ve yabancı uzmanlar alarak kapatabilir.

Sonuçta iş dönüp dolaşıp, Başbakan’ın gerçekten bir karar verip vermediğine bağlanıyor. Eğer Erdoğan, partisinin bu ülkeyi farklı yerlere çekmeye başladığı hakkındaki kuşku ve kaygıları  gidermek ve iktidara geldiği zaman söylediklerinde durmakta ciddi ise, Bağış doğru bir seçimdir.

Bağış bu işi başaracak donanımdaki bir insandır. Aksi ispat olana kadar da, desteğimizi esirgemeyeceğiz.