BU KARAMSARLIĞA

HİÇ GEREK YOK...

Kamuoyu telaş içinde. Medyamız öyle bir havadaki, sanki ülke teröristler tarafından teslim alınmış. Manşetlere ve TV programlarına baktığımızda, büyük bir savaş içine girilmiş gibi bir hava hakim. Yorumlar, birbirinden sert ve gerçeklerle uyuşmuyor.

Bu durum da, ister istemez kamuoyuna son derece ters yansıyor. Ülkenin geneline bir karamsarlık hakim. Telaş içinde, “hemen savaşa girelim ki, terörü durduralım” gibi, mantıkla hiç ilişkisi olmayan bir tutum yaygınlaşıyor. Son derece sakıncalı bir ortam oluşuyor. Toplumun morali bozuluyor. Çaresizlik havası pompalanıyor. Seçim arifesinde olmamız, terör üzerinden politika yapıp oy kazanma çabası, durumu daha da gerginleştiriyor.

Hepimizin, çok iyi bildiği, ancak son 7 yıl içinde unutmaya başladığımız bazı gerçekleri yeniden hatırlatmak istiyorum:

1. Etnik terör, hele bizdeki gibi, içerden ve dışardan beslendiğinde hiçbir zaman tümüyle yok edilemez. Bazen artar, bazen kontrol altına alınır, ancak kökü kazınamaz. Önemli olan, tahammül edilebilir bir düzeyde tutulabilmesidir.
2. Toplum ümitsizliğe düşürülmemeli, karamsarlığa itilmemeli ve günlük yaşamını çok değiştirmeden, birlikte yaşanması gerektiğini kabul etmelidir.
3. Terör, düzenli ordularla kazanılamaz. Kendine özgü kuralları vardır. Bu mücadele hem güvenlik, hem iç ve dış siyasi, hem de ekonomik, kültürel ve sosyal önlemlerle yürütülür.

Seçim karmaşası içinde, halkımıza haksızlık ediyoruz. Yorumlarla, manşet ve TV programlarıyla, insanlarımızı haksız biçimde korkutuyoruz. Oysa bu toplum terörü biliyor, terörü  (1970’lerde sol-sağ, 1990’larda PKK) yaşıyor ve bir gün bitebileceğini de hesaplıyor.

Gelin, bu halkı kışkırtacağımıza, siyaset uğruna panikleteceğimize, aksini yapalım... Gerçekleri gösterelim...