KARAMANLİS?’İN? CESARETİ?…

Yunan Ba?Ÿbakanı Karamanlis?’in Türkiye resmi ziyareti, neresinden bakılırsa bakılsın, son derece önemli. Ancak bu önem, Karamanlis ?’in gösterdi?Ÿi cesaretten kaynaklanıyor.

Unutmamamız gerekir ki, Yunan kamuoyundaki ?“Türk tehdidi?” algılaması hala geçerlidir. Son yıllarda ili?Ÿkiler rayına oturmaya ba?Ÿladı. Artık eskisi gibi, krizler ya?Ÿanmıyor. Yunan halkı, ba?Ÿlarına gelen her kötülü?Ÿü bizden bilmiyor. Ancak yine de, derinden derine bir ku?Ÿkusu, bir kaygısı var.

Haklı veya haksız nedenlere ba?Ÿlayabilirsiniz. Bu ku?Ÿku ve kaygıların yersiz oldu?Ÿuna da inanabilirsiniz. Ancak, Yunan toplumunun derinliklerindeki Türk rahatsızlı?Ÿını silip atamazsınız. En ufak bir kıpırdanmada, bu rahatsızlık hemen su yüzüne çıkıverir.

Avrupa Birli?Ÿine tam üye olmalarına, para birli?Ÿine katılmalarına ra?Ÿmen, Yunanlıların Türkiye?’ye kar?Ÿı tedirginlikleri tümüyle yok olmamı?Ÿtır. Eskiye oranla çok daha azalmasına ra?Ÿmen, hala Ege üzerinde sava?Ÿ uçaklarının it dala?Ÿı veya Kardak civarına bir Türk balıkçı teknesinin yakla?Ÿması dahi? medyanın ?“Türkler geliyor?” çı?Ÿlıklarının atmasına yol açabiliyor.

Kıbrıs, her ne kadar eskisi kadar duyarlı bir konu olmasa dahi, hala Yunan toplumunu heyecanlandırmaya yetiyor. Hükümet sürekli olarak baskı altında tutuluyor. Türkiye?’nin Ege ba?Ÿta olmak üzere, hiçbir konuda ödün vermedi?Ÿini, buna ra?Ÿmen Karamanlis?’in, AB?’de Türkiye?’ye kapıları açtı?Ÿına dikkat çekilip, iktidar ele?Ÿtiriliyor.

İ?Ÿte Kostas Karamanlis, böyle bir ülkenin Ba?Ÿbakanı.

Böylesine duyarlı bir toplumun lideri. ?œstelik son seçimlerde önemli kayıplara u?Ÿradı. ?‡o?Ÿunlu?Ÿu 2 sandalye ile elinde tutabiliyor. Buna kar?Ÿılık, a?Ÿırı sa?Ÿcı partiler güçlendiler. Bunlar için de, tek dü?Ÿman hala Türkiye. Türkiye?’nin adını duydukları anda, kırmızı görmü?Ÿ bo?Ÿalara dönüyorlar.?

Son örne?Ÿini, yine milliyetçi çevreler verdi: ?“Türk parlamentosu, 12 mil konusunun sava?Ÿ nedeni olaca?Ÿına karar vermi?Ÿ bir kurumdur. Ba?Ÿbakan Karamanlis?’in orada ne i?Ÿi var??” diye bas bas ba?Ÿırıyorlar.

Karamanlis?’in cesareti bu ortamda, böylesine duyarlı bir atmosferde, 49 yıllık boykotu kırma pahasına Türkiye?’ye gelmesidir.

Karamanlis?’in, Erdo?Ÿan? ile güvene dayanan bir ili?Ÿkisi vardır. Erdo?Ÿan, Karamanlis?’in, Türk Ba?Ÿbakanlarının Yunanistan?’ı (1988?’de ?–zal, 2004?’te Erdo?Ÿan) ziyaretlerine? kar?Ÿılık vermekte gecikmesini dahi sorun yapmamı?Ÿtır. Anlayı?Ÿla kar?Ÿılamı?Ÿ, sırt dönmemi?Ÿ ve ili?Ÿkileri hep iyile?Ÿtirmeye çalı?Ÿmı?Ÿtır.

Türkiye ile Yunanistan, henüz? ikili sorunlarını çözebilecek olgunlu?Ÿa ula?Ÿmı?Ÿ de?Ÿiller. Ne Ege ne de Kıbrıs, Türkiye?’nin AB?’ye tam üyeli?Ÿi gerçekle?Ÿmeden de çözülecek gibi de?Ÿil. Buna kar?Ÿılık, Erdo?Ÿan- Karamanlis ikilisinin ba?Ÿarısı, yeni gerilimler yaratmadan ve sorunlarla birlikte ya?Ÿamayı kamuoylarına kabul ettirme becerilerinden kaynaklanıyor.

Karamanlis?’in aldı?Ÿı risk, tüm ele?Ÿtirilere ra?Ÿmen, bu resmi gezi sırasında da sorunlarda önemli bir geli?Ÿme sa?Ÿlanamayaca?Ÿını bilmesine ra?Ÿmen gelmesidir. Eminim, Erdo?Ÿan?’a verdi?Ÿi ziyaret sözünü daha fazla geciktirmemek için bu cesur adımı attı. Bütün bundan dolayı, Sayın Karamanlis?’e ?“ ho?Ÿ geldiniz ?“ demek istiyorum.

Ke?Ÿke bu ziyaretler artık sıkla?Ÿmaya ba?Ÿlasa. İki kom?Ÿu ülke lideri, daha çok bir araya gelse ve bölgedeki geli?Ÿmeleri konu?Ÿabilseler.

Neyse, buraya kadar gelebildik ya, bundan sonrası belki daha kolay olur?…