AVRUPA PARLAMENTOSU

İNCE AYAR YAPTI…

Avrupa Parlamentosu az daha kendi kazdığı kuyuya düşecekti. Öylesine gayri ciddi bir dizi karar almışlardı ki, kendileri dahi tepki göstermişlerdi. Avrupa Parlamentosu’nun ciddiyeti ve inandırıcılığının tümden yok olması söz konusuydu. Türkiye’nin Ermeni soykırım iddialarını kabul etmesini Tam Üyeliğin bir ön koşulu sayan madde, Pontüs ve Süryani soykırımlarının da kabul edilmesi yolundaki bir başka madde ve bunun  gibi daha ipe sapa gelmez  marjinal iddiaların rapora dahil edilmesi çok tepki toplamıştı. Kasaba politikacılarına özgü yaklaşımlar, Avrupa Parlamentosu gibi bir kuruma hiç yakışmamıştı.

Parlamento dünkü oturumda ince ayar yaptı ve uçurumun kenarından döndü.

Bu sonucun alınmasında, başta Türkiye raportörü Camiel Eurlings,  ardından da KPK eş başkanı Joos Lagendijk son derece önemli bir rol oynadılar. Özellikle Eurlings raporuna sahip çıktı. Kırmızı çizgilerini çizdi. Taraflarla iyi bir diyalog kurdu. Sağlıklı değerlendirmeleri bir araya topladı ve sadece kendi raporunu değil, Avrupa Parlamentosunun prestijini da kurtardı.

Türkiye raporu şimdi daha dengeli ve gerçekçi oldu.

Avrupa Parlamentosu bundan sonra, Türkiye’den bazı konulardaki haklı isteklerinin yerine getirilmesini bekleyebilir.

Parlamento’nun, soykırımları kararlarının dışına çıkartmasının yanısıra, PKK terörünü kınaması ve ayrıcalıklı ortaklık önerilerini reddetmesi de son derece önemli.

Parlamentoda yaşanan şu son birkaç haftadaki gelişmeler, Türkiye’nin Tam Üyelik sorununun Avrupa’da ne kadar kafaları karıştırdığını ve henüz kesin bir uzlaşıya varılamadığını gösteriyor. Galiba , önümüzdeki yıllarda da , Avrupa ile ilişkilerimiz hep böyle devam edecek. Fırsat bulanlar, vur abalıya Türkiye’yi eleştiri yağmuruna tutacaklar, ancak belirli bir çizgi geçildiği zaman Büyükler devreye girecek  ve “yeter” diyecekler.

Şimdi bir de, raporun son durumuna bakalım.

Camiel Eurlings’in imzasını taşıyan ve artık Avrupa Parlamentosunun görüşlerini yansıtan bu rapor genelinde, Türkiye sert şekilde eleştiriliyor. Ancak bu defa , biz ne kadar beğenmesek dahi, eleştirilerin önemli bölümü haklı nedenlere dayandırılıyor. Zaten göreceğiz, Avrupa Komisyonunun 6 Kasım’da yayınlanacak raporunda da hemen hemen aynı noktalara değinilecek.

Raporu şimdi yeni bir bakışla okuyalım ve eleştirilerin tekrarlanmaması için ne yapacağımıza bakalım. Yoksa boş yere konuşur dururuz…